DECYZJA

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1, art. 16g ust. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia S.A. "E", z dnia 24 października 2006 r. (bez znaku) od postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 10 października 2006 r. Nr 1472/ROP1/423-245-307/06/RM w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

orzeka

• zmienić postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 10 października 2006 r. Nr 1472/ROP1/423-245-307/06/RM
• uznać stanowisko zawarte we wniosku z dnia 30 maja 2006 r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

S.A. "E" pismem z dnia 18 lipca 2006 r. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów art. 15 ust. 6, art. 16 ust. 1, art. 16b ust. 1, art. 16g ust. 14, art. 16h ust. 1 pkt 4 i art. 16m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w następującym stanie faktycznym.
Spółka, zgodnie z § 3 ust. 1 zawartej w dniu 5 października 2004 r. umowy, przejęła całość przysługujących praw Bankowi "W" S.A. do znaków towarowych "A". Strony uzgodniły, że cena zakupu całości praw do znaków towarowych "A" wyniesie nie więcej niż 18.000.000 zł i będzie płatna w ratach miesięcznych wynoszących 7,5 % wartości sprzedaży netto przez nabywcę towarów handlowych opatrzonych znakami "A" w danym miesiącu, w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia 31 sierpnia 2010 r. Strony uzgodniły także, że Bank będzie miał prawo odstąpić od umowy, jeżeli suma rat uiszczonych w danym półroczu będzie niższa od kwoty opartej na docelowych obrotach. Ponadto strony uzgodniły, ze w przypadku, że w przypadku gdy w okresie do 31 sierpnia 2010 r raty z tytułu ceny sprzedaży praw do znaków "A" wyniosą łącznie poniżej 18.000.000 zł, to strony ustalą dalszy harmonogram dalszych płatności do osiągnięcia łącznej kwoty.
W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy w świetle postanowień ww. przepisów:

1. umowę należy traktować jako umowę sprzedaży znaków towarowych "A" i zakwalifikować je jako wartości niematerialne i prawne a jako cenę nabycia przyjąć kwotę 18.000.000 zł,
2. kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej w wysokości 18.000.000 zł,
3. nabyte znaki towarowe należy amortyzować w okresie nie krótszym niż 60 miesięcy,
4. zawartą umowę traktować jako umowę licencji na używanie znaków towarowych i do kosztów uzyskania przychodów zaliczać faktycznie wpłacane raty do Banku "W".

Zdaniem Spółki zawarta umowa wywarła skutek rozporządzający tj. przejście praw do znaków towarowych "A" już w chwili jej zawarcia. W momencie nabycia praw do znaków towarowych i przekazania go do używania znana jest zatem całkowita cena nabycia tego prawa, która stosownie do art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi wartość początkową prawa majątkowego podlegającego amortyzacji jako wartość niematerialna i prawna i wynosi 18.000.000 zł. Zatem do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć odpisy amortyzacyjne od kwoty 18.000.000 zł.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 10 października 2006 r. Nr 1472/ROP1/423-245-307/06/RM uznał stanowisko wnioskodawcy w całości za nieprawidłowe.
W ocenie organu podatkowego, w przedstawionym stanie faktycznym we wniosku, wynagrodzenie, które ma otrzymać zbywca znaków towarowych uzależnione jest od wysokości sprzedaży netto osiąganej przez Wnioskodawcę ze sprzedaży towarów handlowych ze znakami towarowymi "A". Cena określona w umowie na kwotę 18.000.000 zł nie jest ceną ostateczną i niezmienną. Zatem, jeżeli nastąpi taka sytuacja, że całość wynagrodzenia z tytułu nabycia znaków towarowych będzie uiszczona w ratach określonych w oparciu o sprzedaż netto, wówczas zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy wartość początkowa będzie zerowa, a co za tym idzie wnioskodawca nie będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Raty te nie będą też stanowiły kosztu uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Spółka pismem z dnia 24 października 2006 r. złożyła zażalenie na opisane wyżej postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego. Wniesiono o zmianę postanowienia Naczelnika Urzędu poprzez stwierdzenie, że:

1. do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytego znaku towarowego określonej w wysokości 18.000.000 zł zgodnie z art. 15 ust. 6 w związku z art. 16g ust. 14 ustawy, bądź
2. zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów miesięczne wynagrodzenie płacone za znak towarowy określone w wysokości 7,5 % wartości sprzedaży netto.

Podatnik nie zgodził się ze stwierdzeniem organu podatkowego, iż pomimo, że nie została ustalona cena faktyczna za nabycie znaku towarowego, strony w umowie określiły jej cenę maksymalną wynoszącą 18.000.000 zł, która jest wartością początkową stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Spółka nie przychyla się również do opinii Naczelnika, zgodnie z którą raty wynagrodzenia płacone Bankowi nie będą stanowiły dla Spółki kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy. Według Spółki istnieje oczywisty związek między kwotą płaconych rat wynagrodzenia za ten znak a osiąganym przychodem ze sprzedaży towarów z tym znakiem.
Przyjęcie odmiennej interpretacji powoduje, że wydatek, który jest bezspornie związany z osiąganym przez Spółkę przychodem nigdy nie będzie mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu byłoby wyrazem nadmiernego fiskalizmu.

Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu zażalenia Spółki "E", przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz interpretacji przepisów prawa podatkowego zawartej w postanowieniu, będącej przedmiotem zażalenia stwierdza, co następuje:

W postanowieniu Naczelnik Urzędu stwierdził, że w wyżej opisanej sprawie cena określona w umowie za znak towarowy "A" na kwotę 18.000.000 zł nie jest ceną ostateczną i niezmienną. Zatem, jeżeli całość wynagrodzenia z tytułu nabycia tego znaku towarowego będzie uiszczona w ratach określonych w oparciu o sprzedaż netto, wówczas zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy wartość początkowa będzie zerowa, a co za tym idzie wnioskodawca nie będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Raty te nie będą też stanowiły kosztu uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. Z treści tego przepisu wynika, iż wartość początkową praw majątkowych stanowi cena nabycia tych praw.
Z umowy sprzedaży praw do znaków towarowych zawartej przez Spółkę "E" z Bankiem "W" w dniu 5 października 2004 r. wynika, że strony uzgodniły, iż cena zakupu całości praw do znaków towarowych "A" wyniesie nie więcej niż 18.000.000 zł i będzie płatna w ratach miesięcznych wynoszących 7,5 % wartości sprzedaży netto przez nabywcę towarów handlowych opatrzonych znakami "A" w danym miesiącu, w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia 31 sierpnia 2010 r. W opisanym stanie faktycznym wynagrodzenie wynikające z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z praw uzyskanych przez nabywcę, a przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.
Zatem w świetle tak zawartej umowy i art. 16g ust. 14 ustawy nie jest możliwe ustalenie wartości początkowej nabytych praw majątkowych i zakwalifikowanie ich do wartości niematerialnych i prawnych. W sytuacji, gdy wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy o przeniesienie praw majątkowych jest uzależnione od obrotu i wynosi określony procent od obrotu, opłaty w pełnej wysokości są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów o ile mają związek z przychodami.
Wobec powyższego wypłaty wynagrodzenia przez Spółkę, wynikające z umowy o przeniesienie znaków towarowych "A" płatne w ratach miesięcznych wynoszących 7,5 % wartości sprzedaży netto, na rzecz zbywcy tych znaków wypełniają przesłanki przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis art. 16 ust. 1 nie zawiera w katalogu wyłączeń z kosztów opłat za przeniesienie innych praw majątkowych. W opisanym przypadku związek ponoszonych kosztów na wypłatę wynagrodzenia przez Spółkę za przeniesienie znaków towarowych "A" łączy się nierozerwalnie z osiąganymi przychodami, bowiem ustalony w umowie procent od wartości sprzedaży netto dotyczy osiąganych przez Spółkę przychodów właśnie z tego znaku.
W świetle ww. opisanej sprawy Dyrektor Izby Skarbowej nie potwierdza stanowiska Spółki zawartego we wniosku z dnia 18 lipca 2006 r., wyjaśniając, iż wypłaty wynagrodzenia z tytułu przeniesienia znaków towarowych "A" dokonywane przez Spółkę w momencie ich poniesienia stanowią, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszt uzyskania przychodów.
Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej nie potwierdza stanowiska Naczelnika Urzędu zawartego w zaskarżonym postanowieniu i orzeka jak w sentencji.