INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania właściwych przepisów w zakresie amortyzacji środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zastosowania właściwych przepisów w zakresie amortyzacji środka trwałego,
• obniżenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla środka trwałego.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

1. Spółka w listopadzie 2006 r. zakupiła używaną nieruchomość (budynek), który został przyjęty do używania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 31.12.2006 r. Następnie Spółka dokonała wyboru metody amortyzacji i przyjęła do amortyzacji budynku indywidualną stawkę amortyzacyjną (przez okres 10 lat, a więc stawkę 10%), na podstawie przepisów art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r.) oraz rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od stycznia 2007 r.
2. W okresie użytkowania tego budynku dokonano oceny jego przydatności gospodarczej i Spółka chciałaby obniżyć stawkę amortyzacyjną dla tego budynku i przyjąć stawkę amortyzacyjną, jaka wynika z Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych, stanowiącego zał. nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka w odniesieniu do zakupionego w listopadzie 2006 r. budynku, przyjętego do używania i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w grudniu 2006 r., od którego odpisy amortyzacyjne rozpoczęła dokonywać w styczniu 2007 r., miała prawo stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujące do 31.12.2006 r. i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tego budynku przez okres 10 lat...
2. Czy Spółka miała prawo zmienić (obniżyć) stawkę amortyzacyjną dla tego budynku od stycznia 2012 r., bądź ma prawo zmienić (obniżyć) indywidualną stawkę amortyzacyjną dla tego budynku od stycznia 2013 r. i przyjąć stawkę amortyzacyjną według metody liniowej, tj. według stawki wynikającej z Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych, stanowiącego zał. nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
3. Jeżeli odpowiedź na pytanie 2 byłaby twierdząca, czy zmiana stawki amortyzacyjnej rodziłaby obowiązek korekty zeznań podatkowych za lata poprzednie...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze dotyczące stanu faktycznego.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań dotyczących opisu zdarzenia przyszłego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 18 maja 2012 r. nr ILPB4/423-69/12-3/MC.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589; dalej: ustawa nowelizująca), podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. rozpoczęli amortyzację:

1. środków trwałych na podstawie art. 16j ust. 1 pkt 3 i art. 16k ust. 4 - 6,
2. środków transportu na podstawie art. 16k ust. 1

   - ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., stosują do amortyzacji tych środków przepisy art. 16j ust. 1 pkt 3 oraz art. 16k ust. 1 i ust. 4 - 6 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Stosownie do art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r.), podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż - dla budynków (lokali) i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m ³, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Zdaniem Spółki, o możliwości stosowania przepisów dotyczących amortyzacji, obowiązujących do końca 2006 r., decyduje moment przyjęcia środka trwałego (budynku) do używania oraz wprowadzenia tego środka do ewidencji.

Zatem, amortyzacja składników majątkowych, wprowadzonych do ewidencji w ostatnim miesiącu roku podatkowego, jeżeli od nowego roku obowiązują nowe przepisy, odbywać się powinna według starych zasad mimo, iż pierwszy odpis amortyzacyjny zostanie dokonany już w momencie obowiązywania nowych przepisów.

W ocenie Spółki, dniem rozpoczęcia amortyzacji środka trwałego jest dzień, w którym podatnik rozpoczął jego wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej, a więc przekazał go do używania i wprowadził do ewidencji. Podnieść należy też, iż pojęcia „rozpoczęcia amortyzacji” nie można utożsamiać z dokonaniem pierwszego odpisu amortyzacyjnego, co należy uzasadnić choćby faktem, iż ustawodawca pozostawił podatnikowi możliwość wyboru sposobu oraz daty dokonywania odpisów amortyzacyjnych - może to następować co miesiąc, kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego (gdyby moment rozpoczęcia amortyzacji utożsamiać z dokonaniem pierwszego odpisu amortyzacyjnego, w określonych przypadkach amortyzację rozpoczynałoby się nawet po roku od wprowadzenia środka trwałego do ewidencji).

Jako argument potwierdzający stanowisko Spółki, należy wskazać również uzasadnienie do art. 2 - 10 ustawy nowelizującej, z którego wynika, iż zasadą stosowania ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r. objęci zostali podatnicy dokonujący odpisów amortyzacyjnych od budynków (lokali) gospodarczych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed dniem 1 stycznia 2007 r.

(źródło: uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, druk nr 733, data wpływu: 26.06.2006 r.).

Reasumując, zdaniem Spółki, postąpiła Ona prawidłowo, stosując do amortyzacji przedmiotowego budynku przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r. i była uprawniona do amortyzowania tego budynku przez okres 10 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.