POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r Dz.U. Nr 8 poz.60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXX S.A. z kwietnia 2006r. żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkania integracyjne i okolicznościowe dla pracowników, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe .

UZASADNIENIE

Podatnik XXX S.A. złożył w tut. Urzędzie wniosek z kwietnia 2006r o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w wyżej wymienionym zakresie.

Spółka we wniosku prosi o informację w kwestii dotyczącej kwalifikowania w koszty uzyskania przychodów, wydatków na spotkania integracyjne oraz okolicznościowe organizowane dla pracowników , finansowane ze środków obrotowych firmy.

Stanowisko podatnika: Ponieważ wydatki na organizację spotkań świątecznych czy okolicznościowych organizowanych dla pracowników nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty nie uznawane za koszty uzyskania przychodów, także mogą stanowić dla firmy koszty uzyskania przychodu.

Wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych, integracyjnych czy rekreacyjnych są formą pozapłacowej motywacji do lepszej i wydajniejszej pracy, co przedkłada się na wzrost przychodów firmy.

Podobne stanowisko w kwestii kwalifikowania w/w wydatków do kosztów uzyskania przychodów zajmuje Ministerstwo Finansów w piśmie nr PB3/GN - 8213-298/05/1680, na które powołuje się gazeta Rzeczpospolita w artykule pt.: "Firmowy piknik kosztem dla firmy" opublikowanego w dniu 03.02.2006r .Wyjaśnienia w tej kwestii można znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Finansów w zakładce "Najczęściej zadawane pytania", którego treść Spółka załącza.

Spółka prosi o potwierdzenie, czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Podatnik oświadczył , że w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym

Biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U z 2000r nr 54, poz. 654 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt. 9 wyżej wymienionej ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Wyżej wymieniony przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku stanowi, że za takie koszty uznać można te wydatki, których poniesienie przez podatnika pozostaje w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Przepis ten wyraża zasadę, iż wszystkie wydatki mające bezpośredni związek z działalnością gospodarczą, których poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, są kosztami uzyskania przychodu.

Kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze, które obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych czy integracyjnych . Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy.

W sytuacji, gdyby istniała prawna możliwość sfinansowania organizacji imprezy okolicznościowej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, należy zauważyć, iż wydatki z tego funduszu nie będą stanowić kosztów podatkowych stosownie do postanowień wyżej wymienionego przepisu art. 16 ust. 1 pkt. 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z przytoczonym art. 16 ust. 1 pkt. 9 w/w ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku kosztami takimi są bowiem odpisy dokonywane przez podatnika na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Reasumując wydatki Spółki na organizację imprez okolicznościowych czy integracyjnych mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem,że mają one związek z prowadzoną przez podatnika działalnością i mają na celu zwiększenie efektywności ich pracy i w efekcie służą uzyskania zwiększenia przychodu.

W powyższej kwestii stanowisko Spółki jest prawidłowe.