W dniu 29.03.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zduńskiej Woli wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego (uzupełniony przez podatnika w dniach 02.06.2006 r. i 09.06.2006 r.) dotyczący możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w roku 2005 kosztów związanych z usuwaniem skutków kolizji drogowej. Koszty te obejmowały koszty naprawy ciągnika i naczepy oraz koszty związane ze sprzatąniem (ładunku i sprzętu) drogi, zabezpieczeniem nawierzchni drogi przez niemiecką straż pożarną oraz raty leasingowej w miesiącu, w którym ciągnik był remontowany ?

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że w dniu 31.10.2005 r. ciągnik leasingowany przez Spółkę uległ wypadkowi drogowemu. W wyniku tego zdarzenia został zniszczony ładunek oraz uszkodzony ciągnik z naczepą. Właściciel ciągnika i naczepy wyraził zgodę na to aby Spółka otrzymała odszkodowanie z zakładu ubezpieczeń i we własnym zakresie dokonała naprawy ciągnika. W miesiącu listopadzie i części grudnia ciągnik z naczepą był w remoncie. Ubezpieczyciel ładunku C... S.A. odmówił wypłaty odszkodowania w zakresie ubezpieczenia ładunku gdyż uznał, że ładunek został zniszczony w wyniku nienależytej staranności przewoźnika. Ubezpieczyciel ciągnika i naczepy P... SA uznał szkodę. Odszkodowanie za szkody w ciągniku i naczepie Spółka otrzymała w grudniu 2005 roku.

Na koszty jakie Spółka poniosła w związku z kolizją drogową składają się:

1. koszty związane ze sprzątaniem (ładunku i sprzętu) drogi po wypadku,
2. utylizacja ładunku,
3. wartość ładunku,
4. zabezpieczanie nawierzchni drogi przez niemiecką straż pożarną,
5. koszty naprawy ciągnika i naczepy.

Odszkodowanie jakie Spółka otrzymała w związku z kolizją drogową:

1. za zniszczenia w ciągniku i naczepie,
2. za uporządkowanie drogi 10% wartości ubezpieczonego sprzętu zgodnie z ogólnymi warunkami umowy.

Z załączonych do wniosku dokumentów wynika, iż omawiany ciągnik i naczepa użytkowane są w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego od 29.03.2004 r. do 27.03.2009 r.

Zdaniem Spółki:

1. koszty raty leasingowej za miesiąc listopad stanowią koszty uzyskania przychodu 2005 roku, gdyż Spółka musiała je ponieść aby już w miesiącu grudniu ciągnik osiągnął przychody,
2. wartość ładunku i koszty utylizacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodu,
3. koszty związane ze sprzątaniem (ładunku i sprzętu) drogi, zabezpieczenie nawierzchni drogi przez niemiecką straż pożarną oraz koszty naprawy ciągnika i naczepy stanowią koszty uzyskania przychodu roku 2005.

Ad.3 Ubezpieczyciel ładunku nie wypłacił odszkodowania za ładunek w którym znajdowałyby się koszty sprzątania ładunku, jednak z dokumentu obciążeniowego za sprzątanie drogi nie wynika rozgraniczenie wartości dotyczących ładunku i sprzętu w związku z tymi kosztami Spółka otrzymała zryczałtowane odszkodowanie dlatego uważamy, że koszty te stanowią koszty uzyskania przychodu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zduńskiej Woli udziela interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe.

Na podstawie art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zastrzeżenie zawarte w ust. 2 odnosi się do sytuacji, kiedy finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art.6,
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178).

W celu prawidłowego zaliczania opłat leasingowych oraz pozostałych kosztów dotyczących leasingowanego ciągnika i naczepy, do kosztów uzyskania przychodów, należy mieć na względzie generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Aby zatem uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych, musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie może być wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszty podatkowe. Warunkiem uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest to, aby został on rzeczywiście poniesiony przez podatnika i to w związku przyczynowym z osiągniętym lub spodziewanym przychodem.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być również straty określone w art. 3 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i niezwiązane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia, o ile oczywiście nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów przez ustawę podatkową.

Przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają postanowień generalnie wyłączających straty z kategorii kosztów uzyskania przychodów. W kilku jednak przypadkach przepisy te wskazują, kiedy powstałe straty nie uznawane są za tego rodzaju koszty. Między innymi z art. 16 ust. 1 pkt 50 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Straty ze swej istoty nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów. Dla uznania ich za koszt podatkowy ważną rolę odgrywa ustalenie przyczyn wystąpienia strat oraz istnienie funkcjonalnego związku z prowadzoną działalnością.

Z załączonego do wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż poniesione przez Spółkę koszty związane są kolizją drogową ciągnika i naczepy w wykonywaniu działalności gospodarczej, umowa leasingowa nie została przerwana, ciągnik i naczepa były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym, a z załączonej umowy leasingowej wynika, iż koszty likwidacji szkody ponosi leasingobiorca, w związku z powyższym stanowisko Spółki, iż rata leasingowa za miesiąc listopad, koszty naprawy ciągnika i naczepy oraz koszty związane ze sprzątaniem (ładunku i sprzętu) drogi, zabezpieczenie nawierzchni drogi przez niemiecką straż pożarną stanowi koszt uzyskania przychodu 2005 roku jest właściwe - pod warunkiem, iż umowa leasingowa spełnia warunki określone w cytowanym wyżej art. 17b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast stanowisko Spółki, że wartość ładunku i koszty utylizacji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu jest nieprawidłowe.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z usuwaniem skutków kolizji drogowej.Jednakże aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 musi istnieć związek z uzyskanym przez Spółkę przychodem i w myśl przepisów art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może dotyczyć kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Powyższy artykuł będzie miał zastosowanie w przedmiotowej sprawie jedynie w przypadku, gdy spółka wykona usługę wadliwie.

Przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Usługa przewoźnika obejmuje zarówno działanie, jak i rezultat tego działania.
Jeżeli wystąpi trwała niemożność wykonania usługi przewozu, która uniemożliwia dostarczenie umówionej przesyłki, nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy. W takiej sytuacji nie dojdzie bowiem do wykonania usługi przewozu. Generalnie przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 będzie miał zastosowanie wtedy, gdy umowa przewozu zostanie wykonana, a spółka będzie musiała zapłacić karę lub odszkodowanie z tytułu wadliwego wykonania usługi.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Stosownie z art .14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).