P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz.60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 października 2006 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka "I" zajmuje się między innymi produkcją podstawowych substancji farmaceutycznych. W roku 2000 został opracowany dokument "Ocena ekonomiczna programu rozwoju Spółki na lata 2000-2004" W wyniku przeprowadzonej analizy wytypowane zostały substancje, których produkcja mogłaby zostać uruchomiona. Jedną z wytypowanych substancji był xxx wykorzystywany jako składni do produkcji leku o działaniu przeciwmigrenowym.

W roku 2001 przeprowadzono rozpoznanie literaturowe w zakresie technologii i możliwości produkcji xxxx. Wobec pozytywnego z ekonomicznego punktu widzenia wyniku i możliwości wytwarzania we własnym zakresie trudnodostępnych półproduktów podjęto decyzję o rozpoczęciu w laboratorium prac zmierzających do wdrożenia substancji do produkcji. W związku z podjętymi pracami w roku 2001 poniesiono koszty w kwocie 18 170,35 zł. W roku 2002 zweryfikowano założenia dotyczące wielkości sprzedaży, ale mimo zmniejszenia oczekiwanych przychodów ze sprzedaży produkt nadal wydawał się atrakcyjny i prace były kontynuowane. Ogółem poniesiono koszty 116 812,98 zł. W roku 2003 podczas prac nad opracowaniem nowej technologii napotkano przeszkody natury technicznej. Okazało się bowiem, że dla uzyskania wymaganej czystości substancji nie wystarcza technologia wielokrotnej krystalizacji co było w zasięgu możliwości technicznych Spółki. Niezbędna technologia preparatywnej chromatografii w skali technicznej nie była Spółce dostępna. Poniesione w tym roku koszty wyniosły 60 273,14 zł.

Ze względu na dobre rezultaty na wcześniejszych etapach nie podjęto decyzji o zamknięciu tematu badawczego, zdecydowano o podjęciu ponownych badań literaturowych w celu znalezienia alternatywnej metody oczyszczania produktu końcowego możliwej do zastosowania w I. Podjęto również próby pozyskania gotowej technologii od firm zewnętrznych. Ponieważ żaden z tych kierunków nie przyniósł oczekiwanych efektów Zarząd Spółki w sierpniu 2006 podjął decyzję o zaprzestaniu dalszych prac

W związku z powyższym Spółka wystąpiła z zapytaniem: czy można do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć wydatki w łącznej kwocie 195 256,47 zł poniesione w poprzednich latach na opracowanie technologii otrzymywania nowego produktu substancji farmaceutycznej xxx wobec definitywnego zaprzestania w sierpniu 2006 roku prac badawczo-rozwojowych nad tą substancją.

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym stosownie do treści art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w sierpniu 2006 wydatki poniesione w poprzednich latach na opracowanie nowej technologii produkcji xxx.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Przy czym zwrot "w celu" oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Natomiast art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Z dniem 1 stycznia 2006 r. wszedł w życie art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dodany przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Z 2005r. Nr 179, poz. 1484), który stanowi, iż poniesione koszty prac rozwojowych zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, o ile nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3. Ustawodawca nie mówi o wyniku prac rozwojowych, o ich efekcie, o sukcesie. Z treści powołanego artykułu wynika jedynie, że prace musiały przestać być prowadzone. Ustawodawca zawarł jednak warunek, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć poniesione wydatki dotyczące prac rozwojowych tylko w sytuacji, jeżeli nie mogą być one uznane za wartości niematerialne i prawne. Powołany przepis art. 16b ust. 2 pkt 3 stanowi, że wartością niematerialną i prawną są również koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz - techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz - z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. W omawianym przypadku, zgodnie z zawartym we wniosku stanem faktycznym, z uwagi na nie osiągnięcie wymaganego stopnia czystości substancji opracowywana technologia wytwarzania xxx nie spełnia powyższych warunków i nie może być uznana za wartość niematerialną i prawną.

Reasumując, aby zaliczyć poniesione wydatki dotyczące prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów, należy spełnić łącznie dwa warunki, o których mowa w art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: 1) zakończyć prace rozwojowe 2) wynik tych prac nie pozwala na zaliczenie ich do wartości niematerialnych i prawnych. Wg informacji zawartych we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego Spółka spełnia łącznie oba warunki, a więc poniesione wydatki na prace rozwojowe dotyczące technologii wytwarzania xxx mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym prace zostały zakończone.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (t.j Dz. U. z 2004 r. Nr 253 poz. 2532 z późn. zm.) wniesienie zażalenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł oraz od załączników po 0,50 gr.