P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 20.10.2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 23.10.2006.), uzupełnionego pismem z dnia 28.12.2006 r. (z datą wpływu 29.12.2006.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że pracownicy Spółki otrzymali od firmy „matki” z siedzibą w Paryżu ofertę przystąpienia do funduszu inwestycyjnego. Polega to na tym, że pracownik deklaruje wpłatę dowolnej kwoty ze swoich osobistych dochodów, a pracodawca potrąca tę część z wynagrodzenia pracownika. Pracodawca zobowiązany jest dopłacić pracownikowi 100% zadeklarowanej kwoty ze specjalnie utworzonego na ten cel funduszu premiowego (dot. to kwoty do 200 Euro, gdyż w przypadku wpłat przewyższających 200 Euro dopłata pracodawcy maleje). Pracodawca otrzyma notę premiową, którą musi pokryć z własnych środków. Kwota dopłaty podlega ubezpieczeniu ZUS oraz opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa inwestycja ma za zadanie zwiększyć motywację do pracy, umocnić przywiązanie pracowników do firmy, spowodować wzrost zaufania wobec firmy, poprawić wizerunek pracodawcy.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku z dnia 28.12.2006 r., niewielka ilość pracowników Spółki zadeklarowała przystąpienie do wyżej przedstawionego funduszu inwestycyjnego.

Na tle wyżej przedstawionego stanu faktycznego Spółka zwraca się z zapytaniem, czy taka premia stanowi koszt podatkowy.

Zdaniem Podatnika, dopłata pracodawcy stanowi koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższa inwestycja dotyczy bowiem tylko pracowników firmy, ma za zadanie zwiększyć motywację do pracy i umocnić przywiązanie do firmy.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego informuje, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Od dnia 01.01.2007 r. ustawodawca jako cel poniesienia kosztów dodał również zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów – zmiana wprowadzona mocą ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589).

Na podstawie ww. art. 15 ust. 1 podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wydatków pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością oraz udowodni, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem koniecznym jest również to, aby dany wydatek, nawet ten pozostający w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione i podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.

W sytuacji opisanej we wniosku, skierowana do pracowników Spółki oferta przystąpienia do funduszu inwestycyjnego wpłynęła od firmy „matki” z siedzibą w Paryżu. Po zadeklarowaniu przez pracownika wpłaty określonej kwoty ze swoich dochodów, Spółka potrąci tę część z wynagrodzenia pracownika. Następnie w przypadku zadeklarowania kwoty do 200 Euro, pracodawca dopłaci pracownikowi 100% zadeklarowanej kwoty ze specjalnie na ten cel utworzonego z własnych środków funduszu premiowego, w przypadku zadeklarowania kwoty powyżej 200 Euro – dopłata pracodawcy będzie niższa.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że występuje związek przyczynowy między ponoszonymi przez Spółkę wydatkami na rzecz pracowników z tytułu dopłat do funduszu inwestycyjnego a wysokością przychodów – związek ten przejawia się wzrostem motywacji pracowników do pracy, umocnieniem ich przywiązania do Spółki. Dopłaty ponoszone przez Pracodawcę z jego środków na rzecz pracowników z tytułu przystąpienia przez nich do funduszu inwestycyjnego są w istocie kosztami poniesionymi pośrednio na rzecz pracowników. Przemawia za tym również fakt, że są one opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podlegają ubezpieczeniu ZUS. Nie są też wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako więc ponoszone na rzecz pracowników, którzy przyczyniają się w sposób bezpośredni do uzyskiwania przychodów przez Spółkę, mają związek z działalnością Podatnika. Biorąc pod uwagę ich cel (opłata za przynależność pracownika do funduszu inwestycyjnego) należy zgodzić się, że racjonalne i przekonywujące są argumenty Podatnika o powiązaniu pracobiorcy i pracodawcy zarówno w rozumieniu organizacyjnym, jak i socjologicznym w sposób pozwalający na uznanie, iż porozumienie to może przyczynić się do zwiększenia możliwości osiągnięcia przychodu przez Spółkę poprzez zwiększoną integrację celów działalności zawodowej pracownika i Podatnika, czy zwiększoną motywację do pracy.

Zatem dopłaty ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz pracownika z tytułu przynależności przez niego do funduszu inwestycyjnego należy uznać za koszty uzyskania przychodów Podatnika jako związane z jego działalnością oraz mogące przyczynić się do osiągania przez Spółkę przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez Pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).