Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku Pana (...) z dnia 03.11.2006 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 07.11.2006 r.) reprezentowanego przez Panią (...) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości diet wypłacanych pracownikowi zatrudnionemu do wykonywania prac budowlanych z tytułu odbywania podróży służbowej, oraz czy wypłacone pracownikowi wyżej wymienione diety wolne są od podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza że stanowisko przedstawione we wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Wnioskiem złożonym w dniu 07.11.2006 r. Pan (...) zamieszkały w (...) przy ulicy (...), NIP (...), reprezentowany przez Panią (...) zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości diet wypłaconych pracownikowi zatrudnionemu do wykonywania prac budowlanych z tytułu odbywania podróży służbowej oraz czy wypłacone pracownikowi wyżej wymienione diety wolne są od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Z przedmiotowego dokumentu wynika, że przedmiotem działalności jest działalność usługowa związana z chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem działalności weterynaryjnej, obróbka mechaniczna elementów metalowych oraz wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych. W chwili obecnej firma Pana (...) świadczy usługi budowlane w Szwecji. Ponadto z wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wynika, że zakład główny znajduje sie w (...) przy ulicy (...), a miejsce wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej obejmuje teren kraju. W dniu 01.04.2006 r. Pan (...) zawarł umowę o pracę z Panem (...), którego obowiązkiem jest wykonywanie prac o charakterze budowlanym w miejscu, w którym znajduje się zakład główny tj. (...) oraz w miejscach świadczenia usług przez pracodawcę.

W związku z powyższym Pan (...) zwraca się z zapytaniem:
- czy diety wypłacone pracownikowi zatrudnionemu w celu wykonywania prac o charakterze budowlanym z tytułu odbywania podróży służbowej są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czy stanowią dla prowadzącego działalność gospodarczą koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Podatnika diety wypłacone zatrudnionemu pracownikowi w celu wykonywania prac o charakterze budowlanym odbywającemu podróż służbową, stanowią dla przedsiębiorcy koszt uzyskania przychodu oraz wolne są od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami).

Biorąc stan faktyczny przedstawiony we wniosku i obowiązujący w tym zakresie stan prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza co następuje.

Kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000, Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika, iż aby wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów musi zaistnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem. Nie można uznać za koszt uzyskania przychodu wydatku spełniającego wyżej wymieniony warunek, lecz znajdującego się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do pracowników, żaden przepis art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera ani zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety z tytułu podróży służbowych pracowników. Jednakże zarówno w przypadku podróży na obszarze kraju jak i poza jego granicami musi zostać spełniony podstawowy warunek, a mianowicie pracownik musi odbyć podróż służbową.

Przepisy podatkowe jak i przepisy odrębne, o których mowa w przytoczonym wyżej przepisie nie definiują tego pojęcia. Z uwagi na to nieodzownym jest odwołanie się do definicji podróży służbowej zawartej w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późniejszymi zmianami).
W świetle tego przepisu za podróż służbową należy uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Jednocześnie art. 29 § 1 Kodeksu pracy wymaga, aby miejsce wykonywania pracy było zapisane w treści umowy o pracę. Ogólnie pod pojęciem miejsca pracy rozumie się bądź stały punkt w znaczeniu geograficznym, bądź pewien oznaczony obszar, strefę określoną granicami jednostki administracyjnej podziału kraju lub inny dostatecznie wyraźny sposób, w którym ma nastąpić dopełnienie świadczenia pracy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Firma Usługowa – (...), której przedmiotem działalności są usługi polegające na świadczeniu usług budowlanych od dnia 01.04.2006 r. do ich wykonywania zatrudniła pracownika. Jak wynika z umowy o pracę zawartej pomiędzy pracodawcą – (...), a pracownikiem wykonującym usługi budowlane – (...) miejscem wykonywania pracy jest siedziba firmy tj. (...) oraz miejsca świadczenia usług przez pracodawcę.
W tej sytuacji należy przyjąć, że miejscem wykonywania przez pracownika pracy wiążącej się ze zmianami miejsca wykonywania pracy z uwagi na rodzaj i charakter świadczonych usług jest miejsce, w którym pracownik otrzymuje przydział zadań, składających się na dany rodzaj pracy i jest kierowany do miejsca ich wykonania.
Należy nadmienić, że wyjazd poza miejsce wskazane jako zakład główny (do Szwecji) jest konsekwencją realizacji zawartych przez Pana (...) umów dotyczących świadczenia usług budowlanych, które stanowią istotę prowadzonej działalności gospodarczej.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż wykonywanie przez pracownika obowiązków wynikających z umowy o pracę, których specyfika z zasady wiąże się z pracą w terenie, wyjazdami poza siedzibę firmy tj. (...) – nie może być utożsamiana z odbywaniem podróży służbowej, tym bardziej, że z umowy o pracę wynika, że miejscem wykonywania pracy jest oprócz siedziby zakładu głównego, która jednocześnie jest miejscem zamieszkania pracodawcy są miejsca świadczenia usług przez pracodawcę.
W takim przypadku pracodawca zwolniony jest z wypłaty pracownikowi diet związanych z podróżą służbową, a tym samym zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika.
Jak z powyższego wynika brzmienie tego przepisu dopuszcza możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym diet i innych należności wypłaconych z tytułu odbywania przez pracownika podróży służbowej. Warunkiem jego zastosowania jest jednak ustalenie zakresu pojęcia podróży służbowej.
W opisanej sytuacji cytowany przepis nie ma zastosowania, bowiem wyjazd i pracę poza siedzibą pracodawcy nie należy traktować jako podróż służbową.

Wobec powyższego, w obowiązującym stanie prawnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu uznaje za nieprawidłowe stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 03.11.2006 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 07.11.2006 r.).
Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z art. 14a § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 236 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy – Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Jeżeli zażalenie nie spełnia warunków wynikających z wyżej cytowanych przepisów organ odwoławczy, zgodnie z art. 228 § 1, pkt 3 ustawy – Ordynacja podatkowa pozostawia zażalenie bez rozpatrzenia.