P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu działając na podstawie art. 216, 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12.12.2006 r. (data wpływu: 19.12.2006 r.) uzupełnionego w dniu 15.01.2007 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 12.12.2006 r. (data wpływu: 19.12.2006 r.) zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.
Skierowane przez Panią pytanie:
Czy mając na utrzymaniu dziecko z orzeczoną niepełnosprawnością ze względu na wzroku – stopień znaczny (tzn. prawnie jest uznane za osobę niewidomą) można w ramach wydatków rehabilitacyjnych odliczyć od dochodu ponoszone wydatki z tytułu używania samochodu osobowego stanowiącego Państwa własność, a oddzielnie wydatki z tytułu opłacania przewodnika syna oraz z tytułu utrzymania psa?
Pani zdaniem ma Pani prawo do odliczenia ulgi z tytułu przejazdów na niezbędne zabiegi rehabilitacyjne oraz z tytułu opłacenia przewodnika syna – pomoc w dojściu do autobusu, sprawowanie opieki nad synem w czasie Państwa nieobecności w domu. Podnosi Pani, iż z uwagi na fakt, że dziecko do dziewiątego roku życia nie może zgodnie z odrębnymi przepisami posiadać psa przewodnika tj. psa po odpowiednim przeszkoleniu specjalistycznym – to nie przysługuje Pani ulga z tytułu utrzymania psa nie posiadającego takich uprawnień.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28 - 30 oraz art. 30a - 30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. W myśl art. 26 ust. 7a ustawy za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione m. in. na:
pkt 7 - opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.,
pkt 8 - utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika – w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,
pkt 14 - używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.
Zgodnie z art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do zastosowania ww. odliczeń nie jest konieczne posiadanie dowodu poniesienia wydatku, niemniej warunkiem ich odliczenia jest posiadanie przez osobę której dotyczy ten wydatek (vide art. 26 ust. 7d ustawy):
1.orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2.decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną, albo
3.orzeczenia o niepełnoprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Odwołując się do art. 26 ust. 7a pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do okoliczności utrzymania psa przewodnika w przypadku takim chodzi o psa mającego status przewodnika. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „psa przewodnika”, istnieje konieczność przeniesienia na grunt prawa podatkowego definicji wynikających z innych gałęzi prawa.
Zgodnie z art. 4 pkt 20 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002 ze zm.) psy – przewodnicy osób ociemniałych zaliczone są do zwierząt wykorzystywanych do celów specjalnych, których profesjonalna tresura oraz używanie odbywa się na podstawie odrębnych przepisów. Natomiast zgodnie z Regulaminem przyznawania psów przewodników Polskiego Związku Niewidomych psy przygotowane dla potrzeb osób niewidomych muszą spełniać szereg warunków, w tym zdać pozytywnie stosowny egzamin. Wyszkolone i uznane za takie psy przewodniki przyznawane są niewidomym w używanie przez Polski Związek Niewidomych lub mogą stanowić prywatną własność niewidomego, lecz w tym przypadku uznane są za psy przewodniki po uprzednim zdaniu egzaminu i zakwalifikowaniu ich przez Komisję egzaminującą do psów przewodników.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że przysługuje Pani oddzielnie ulga w dochodzie w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. każda, w sytuacji ponoszenia nieudokumentowanych wydatków na używanie samochodu osobowego stanowiącego Państwa własność dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne dziecka niepełnosprawnego do lat 16 oraz oddzielnie z tytułu opłacania przewodnika syna, w przypadku faktycznego ponoszenia przedmiotowych wydatków, łącznie dla obydwojga rodziców. Za słuszne należy również uznać Pani stanowisko w sprawie, iż w przypadku utrzymywania psa nie posiadającego specjalistycznych uprawnień psa przewodnika nie można odliczać ponoszonych wydatków od dochodu w ramach art. 26 ust. 7c pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W dacie złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.