P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29.12.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 29 grudnia 2006 roku zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.
Skierowane przez Panią pytanie:
Czy kosztem uzyskania przychodów związanym z dochodami kapitałowymi jest zakup notebooka, opłaty za stałe łącze internetowe, zakup PDA (wielofunkcyjnego telefonu), który służy do składania zleceń przez Internet w momencie kiedy nie może Pani korzystać z notebooka?
W złożonym piśmie podnosi Pani, że urządzenia te i usługi są niezbędne i używa ich Pani tylko i wyłącznie do obsługi transakcji maklerskich, składania zleceń i bieżącej analizy technicznej i fundamentalnej potrzebnej w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych, a do innych celów nie związanych z transakcjami giełdowymi korzysta Pani z drugiego komputera i drugiego telefonu.
Pani zdaniem w myśl ustawy: „kosztami są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” jest to koszt uzyskania przychodów, gdyż faktycznie jest związany z zakupami i sprzedażą papierów wartościowych i ma bezpośredni wpływ na Pani wyniki finansowe.
Zasady obliczania dochodu ze zbycia papierów wartościowych (akcji) w roku podatkowym normuje art. 30b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Dochodem tym jest m. in.:
różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,
różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38.
Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przy czym art. 23 ust. 1 pkt 38 określa, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.
Z zapisu powołanego wyżej art. 22 ustawy wynika, że ustawodawca zrezygnował z enumeratywnego wyliczenia kosztów uzyskania przychodów z poszczególnego źródła na rzecz ogólnej definicji tego pojęcia z określeniem tych wydatków, które kosztów uzyskania przychodów nie stanowią. Aby określony wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów musi mieć on wpływ na osiągane przez podatnika przychody, tzn. musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem. Kosztami uzyskania przychodów są wydatki możliwe do powiązania z konkretnym przychodem, który powstał lub mógł powstać. Z tego też względu każdy przypadek poniesienia określonego wydatku z zamiarem uzyskania przychodu noszący cechę celowości – poza przypadkami wymienionymi w art. 23 ustawy – powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu. Zatem każdy poniesiony wydatek musi być ściśle związany z uzyskaniem przychodu.
Biorąc pod uwagę powyższe, aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu muszą zostać spełnione następujące warunki:
wydatek musi pozostawać w związku przyczynowym z uzyskanym przychodem,poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu musi być udokumentowane,wydatek nie może być objęty zakresem art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.
W świetle powyższego podatnik celem zaliczenia poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów powinien wykazać i udokumentować związek poniesionego wydatku z przychodem oraz to, że jego poniesienie miało wpływ na ten przychód. Istotną przesłanką zaliczenia poniesionego przez podatnika wydatku do kosztu uzyskania przychodu jest więc wykazanie związku przyczynowo – skutkowego między wydatkiem, a przychodem.
Zakup notebooka, opłata za stałe łącze internetowe, czy zakup wielofunkcyjnego telefonu – PDA nie są wymienione w art. 23 ustawy na podatek dochodowy od osób fizycznych, jako te, które nie uważa się za koszt uzyskania przychodu. Natomiast celem ich poniesienia powinno być osiągnięcie przychodu. W odniesieniu do Internetu, komputera przenośnego i telefonu, posiadających bardzo szerokie zastosowanie i różne możliwości wykorzystania, nie jest możliwe potwierdzenie, że użytkowanie ich dotyczy tylko i wyłącznie korzystania dla potrzeb obrotu papierami wartościowymi.
Zatem wydatków tych nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów osiąganych ze sprzedaży danych papierów wartościowych, gdyż nie jest możliwe jednoznaczne i bezsporne wykazanie istnienia związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy takimi wydatkami, a konkretnym przychodem.
W dacie złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Zgodnie z art. 14a § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.