POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r Nr 8 poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na pisemny wniosek podatnika, o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gostyninie po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawcy, który uważa że, jest nastepcą prawno-podatkowym , gdyż z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji wynika, że o ile ustawa nie stanowi inaczej, kupujący lub przejmujący przedsiębiorstwo wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na charakter stosunku prawnego z którego te prawa i obowiązki wynikaja. Uzupełnieniem tej dyspozycji są postanowienia art. 93 w powiązaniu z art. 94 ordynacji podatkowej. Rezultatem tego następstwa jest między innymi wypłata wynagrodzeń pracowników za miesiąc marzec 2006 roku dokonywana w miesiącu kwietniu 2006 roku. Z uwagi na postanowienia art. 16 ust. 1 pkt. 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dopiero moment zapłaty lub postawienia do dyspozycji wynagrodzeń determinuje zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy, Firma wstąpiła na mocy przytoczonych wyżej przepisów we wszystkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego i w związku z tym wszystkie wymienione koszy stanowią dla nich koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka Akcyjna powstała 15 lutego 2006 roku. Następnie została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 13 marca 2006 roku z kapitałem początkowym w wysokości 500.000 PLN. 20% akcji w kapitale podstawowym tej spółki objęła II S. A. 31 marca 2006 roku pomiędzy II S.A. z siedzibą w Warszawie a pełnomocnikiem działającym w imieniu Skarbu Państwa została podpisana umowa, na mocy której II S. A. zakupiła przedsiębiorstwo państwowe w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego przedsiębiorstwo państwowe. Nabycie to nastapiło na podstawie przepisów art. 48 ust. 1 pkt. 2 w związku z art. 39 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji. Tego samego dnia tj. 31 marca 2006 roku Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Wnioskodawcy /S. A./ podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki o kwotę 34.500.000 PLN. Wyemitowane akcje w całości zostały objęte przez II S. A. z siedzibą w Warszawie w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa państwowego, nabytego uprzednio w drodze prywatyzacji bezpośredniej przez tę II S. A., na mocy umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym. Przeniesienie aportu potwierdza Umowa przeniesienia przedsiębiorstwa tytułem wniesienia wkładu niepieniężnego.

W akcie notarialnym potwierdzono, iż wydanie przedmiotu umowy Wnioskodawcy /S. A./ nastapiło w dniu 31 marca 2006 roku i z tym dniem przeszły na Spółkę wszelkie korzyści i ciężary związane z Przedsiębiorstwem, z wyjątkiem środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych, które przenoszone były sukcesywnie do dnia 13 wrzesnia 2006 roku. Na mocy zawartych umów Wnioskodawca / S. A./ wstapił we wszelkie prawa i obowiązki Przedsiębiorstwa Państwowego, przejął wszystkie należności i zobowiązania Przedsiębiorstwa Państwowego/ w tym również obowiązek zapłaty zobowiązań podatkowych wynikających z deklaracji złożonych przez Przedsiębiorstwo Państwowe. Zdaniem Wnioskodawcy /S. A./ są oni następcą prawno-podatkowym przedsiębiorstwa państwowego, gdyż z art. 40 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji wynika, że o ile ustawa nie stanowi inaczej, kupujący lub przejmujący przedsiębiorstwo wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na charakter stosunku prawnego, z którego te prawa i obowiązki wnikaja. Uzupełnieniem tej dyspozycji są postanowienia art. 93 w związku z art. 94 ustawy – Ordynacja Podatkowa. W związku z tym opisane we wstępie koszty stanowią dla Wnioskodawcy / S. A./ koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 93 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja Podatkowa /t. j. z 2005r Nr 8 poz. 60 ze zm./ w brzmieniu mającym zastosowanie w sprawie, jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, osoba prawna powstała w wyniku łączenia się :1) osób prawnych,2) osobowych spółek handlowych,3) osobowych i kapitałowych spółk handlowych - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.Z kolei według § 2, przytoczony powyżej przepis stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie :1) innej osoby prawnej/osób prawnych/,2) osobowej spółki handlowej/osobowych spółek handlowych/.

Zgodnie z art. 94 wyzej wymienionej ustawy Ordynacja Podatkowa przepisy art. 93 § 1 stosuje się również do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa. Jak wynika z powyższego następca prawny wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki poprzednika prawnego, pod warunkiem, że ustawy odrębne nie stanowią inaczej. Skoro zatem następstwo prawne podatkowe obejmuje wszelkie prawa i obowiązki poprzednika, to sukcesja dotyczy zarówno obowiązków/praw/ zasadniczych, polegających na wykonaniu zobowiązania podatkowego, jak również obowiązków/praw/ instrumentalnych.

Zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji / Dz. U. z 2002r Nr 171 poz. 1397 ze zm./ sprzedaż przedsiębiorstwa następuje w trybie rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. Z art.39(1) ust. 1 wynika, że prywatyzacja bezpośrednia polega na rozporządzeniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego przez :1) sprzedaż przedsiębiorstwa,2) wniesienie przedsiębiorstwa do spółki,3) oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania.

Następcą prawnym na podstawie cytowanych wyżej przepisów, art. 48 ust.1 pkt. 2 w związku z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 roku o komercjalizacji i prywatyzacji, w przedstawionym przez Wnioskodawcę / S. A./ stanie faktycznym, jest ta II S. A. Na podstawie przepisów art. 94 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997roku –Ordynacja Podatkowa /t. j. Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zm./, przepisy art. 93 § 1, art. 93d i art. 93e tejże ustawy, dotyczą jedynie przedsiębiorstw prywatyzowanych i komercjalizowanych. Oznacza to, że powołane powyżej przepisy ustawy Ordynacja Podatkowa, jednoznacznie wskazują, że w prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego weszła II S. A. i ten właśnie podmiot w wyniku nabycia przedsiębiorstwa państwowego od Skarbu Państwa jest jego następcą prawnym.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, iż wstąpił na mocy wyżej przedstawionych przepisów ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz przepisów ustawy ordynacja podatkowa we wszystkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego jest nieprawidłowe. Wnioskodawca nie może więc wywodzić swoich praw z ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji, gdyż nabyła przedsiębiorstwo już sprywatyzowane. W związku z powyższym udzielenie odpowiedzi w sprawie kosztów uzyskania przychodów w tej sytuacji nie ma już zastosowania

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsze postanowienie dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jeżeli jednak wnioskodawca zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Niniejsza interpretacja – zgodnie z art. 14b § 2 ww. ustawy – jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem tut. organu podatkowego