Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-631/12-2/LS
z 1 marca 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB2/436-631/12-2/LS
Data
2013.03.01
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Czynności podlegające opodatkowaniu
Słowa kluczowe
czynności niepodlegające opodatkowaniu
Luksemburg
podatek od czynności cywilnoprawnych
Szwajcaria
umowa pożyczki
Istota interpretacji
umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się na terytorium Luksemburga lub Szwajcarii oraz umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Luksemburga.
Wniosek ORD-IN 793 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.12.2012 r. (data wpływu 17.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 17.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe. N. S.A. (dalej zwana „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie produkcji i dystrybucji wód mineralnych i źródlanych oraz artykułów żywnościowych. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W celu finansowania swojej działalności, Spółka planuje zaciągnąć pożyczkę (pożyczki) od spółek z grupy N., mających siedziby w Luksemburgu (dalej zwanych „Pożyczkodawcy”). Pożyczkodawcy mają formę organizacyjną luksemburskich spółek kapitałowych - akcyjnej lub z ograniczoną odpowiedzialnością. Pożyczkodawcy są podmiotami powiązanymi ze Spółką, jednakże na dzień udzielenia pożyczki (pożyczek) nie są Jej bezpośrednimi udziałowcami. Pożyczkodawcy nie mają siedziby, miejsca zarządzania ani nie prowadzą jakiejkolwiek działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczkodawcy nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT na terenie Polski. Pożyczkodawcy nie są bankami, ale faktycznie prowadzą działalność polegającą między innymi na udzielaniu pożyczek dla podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, jak również na posiadaniu udziałów (akcji) w innych podmiotach z grupy N. Pożyczkodawcy otrzymują wynagrodzenie z tytułu pożyczonego kapitału w postaci odsetek. Umowy pożyczek będą każdorazowo podpisane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w Luksemburgu. W momencie podpisania umowy pożyczane pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w Luksemburgu lub Szwajcarii. Pieniądze zostaną przesiane na rachunek bankowy Spółki dopiero po zawarciu umów pożyczek. W przyszłości możliwe jest również, że umowy pożyczek pomiędzy Spółką a Pożyczkodawcami będą zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub środki pieniężne będące przedmiotem takich umów w momencie jej zawarcia będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Niniejsza interpretacja dotyczy pytania Nr 1 w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, odnośnie pytania Nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. W zakresie podatku od towarów i usług w dniu 28.02.2013 r. zostały wydane interpretacje indywidualne Nr IPPP3/443-1242/12-2/KT i IPPP3/443-1242/12-3/KT. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka uważa, że każda pożyczka udzielona Spółce przez Pożyczkodawców, nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie z art. 1 ust 4 pkt 1 i 2 UPCC w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie jej zawarcia (podpisania) środki pieniężne będące przedmiotem takiej umowy będą się znajdowały poza granicami Polski, tj. na rachunku bankowym Pożyczkodawcy w banku poza terytorium Polski. Czynności cywilnoprawne zawarte w zamkniętym katalogu w art. 1 UPCC podlegają opodatkowaniu PCC, o ile spełniają „przesłanki zawarte w ust. 4 pkt 1 i 2 wyżej wspomnianego artykułu UPCC, a mianowicie ich przedmiotem są:
Analizując powyższą regulację należy stwierdzić, że aby czynność cywilnoprawna (w przypadku Spółki: umowa pożyczki) podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych muszą zostać spełnione przesłanki z art. 1 ust. 4 pkt I lub łącznie obydwie przesłanki z art. 1 ust. 4 pkt 2 UPCC. W przypadku pożyczek, jakie Spółka otrzymuje od Pożyczkodawców, nie są spełnione przesłanki z powyżej „wspomnianego art. 1 ust. 4 pkt 1 and pkt 2 UPCC warunkujące opodatkowanie czynności podatkiem od czynności „cywilnoprawnych. Jak wynika bowiem ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę:
W związku z powyższym - Spółka stoi na stanowisku, że pożyczki, jakie otrzyma od zagranicznych Pożyczkodawców, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stanowisko Spółki potwierdza jednolita linia interpretacyjna prezentowana w interpretacjach wydawanych przez organy co podatkowe, m.in.:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:
Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Pożyczka będzie podlegała również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że N. S.A. (dalej zwana „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie produkcji i dystrybucji wód mineralnych i źródlanych oraz artykułów żywnościowych. W celu finansowania swojej działalności, Spółka planuje zaciągnąć pożyczkę (pożyczki) od spółek z grupy N., mających siedziby w Luksemburgu (dalej zwanych „Pożyczkodawcy”). Umowy pożyczek będą każdorazowo podpisane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w Luksemburgu. W momencie podpisania umowy pożyczane pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w Luksemburgu lub Szwajcarii. Pieniądze zostaną przesiane na rachunek bankowy Spółki dopiero po zawarciu umów pożyczek. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się na terytorium Luksemburga lub Szwajcarii oraz umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Luksemburga. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.