Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 82 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Z. Sp. z o.o. z dnia 02.04.2007r. (data wpływu do tut. Urzędu 05.04.2007r.) uzupełnionego pismem z dnia 23.04.2007r. (data wpływu do tut. Urzędu 24.04.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie obowiązku składania informacji o umowach zawartych z nierezydentami ORD-U - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Przedstawiając we wniosku stan faktyczny Podatnik podaje, iż dnia 27.05.2006r. na Zwyczajnym Zgromadzeniu wspólników Spółki podjęta została uchwała o przystąpieniu do Spółki nowych Wspólników i objęciu przez nich części nowych udziałów. Jednym z nowych Wspólników jest osoba fizyczna (A) mająca miejsce zamieszkania za granicą i posiadająca w kapitale podmiotu udział w wysokości 17,9% (art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 5a updop). Spółka w roku 2006 zawierała transakcje sprzedaży z podmiotem zagranicznym (B), w którym to wymieniony udziałowiec pełni funkcję prezesa, jak również jest współudziałowcem. Transakcje te nigdy nie były bezpośrednio zawierane z udziałowcem (A). Suma należności i zobowiązań z tytułu dokonanych transakcji z podmiotem zagranicznym (B), przekroczyła w 2006r. równowartość 300 000 EURO w przeliczeniu po średnim kursie ustalonym przez NBP na dzień 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym zostały zawarte transakcje. Ponadto wnioskodawca podaje, iż osoba fizyczna (A) posiada w podmiocie zagranicznym (B), z którym to Spółka zawiera transakcje sprzedaży – powyżej 5% udziałów w jego kapitale.

Pytanie wnioskodawcy brzmi następująco: czy przedstawiona sytuacja nakłada na Spółkę obowiązek złożenia formularza ORD-U informacji o umowach zawartych z nierezydentami, zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24.12.2002r. (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.) – po przekroczeniu równowartości wartości wskazanych w § 3 ust. 2 rozporządzenia.

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie Spółka podaje, iż jej zdaniem Spółka nie ma obowiązku składania informacji podatkowej ORD-U, gdyż transakcje sprzedaży były zawierane z podmiotem zagranicznym (B), który to nie posiada udziałów w kapitale Spółki. Sytuacja taka miałaby miejsce w przypadku dokonywanych transakcji pomiędzy naszą Spółką a udziałowcem (A). Ponieważ takie transakcje nie były realizowane, wobec tego Spółka jest zwolniona z obowiązku składania powyższej informacji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz pytanie Spółki postawione we wniosku Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdza, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 82 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji bez wezwania przez organ podatkowy – o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

Z powyższego przepisu wynika, iż bez żądania organu podatkowego podmioty prowadzące działalność gospodarczą są zobowiązane przekazywać informacje o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

Nierezydentami, według art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27.07.2002r. Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178 z późn. zm.), są osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, a także inne podmioty mające siedzibę za granicą, posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24.12.2002r. (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.) informacje o umowach, o których mowa w art. 82 § 1 pkt 2 ustawy, sporządza się i przekazuje, jeżeli inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu – i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów.

Według § 3 ust. 2 pkt 1 tego rozporządzenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 – w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Z. Sp. z o.o. w 2006 roku zawarł transakcje (umowy) z nierezydentem, a suma należności i zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300.000 euro oraz Spółka ma wiedzę o fakcie posiadania przez osobę fizyczną (A) (będącą jej udziałowcem w 17,9%) - udziałów w kapitale podmiotu zagranicznego (w wysokości ponad 5%), z którym Spółka zawarła transakcje w 2006r.

Z powyższego wynika więc, iż zostały spełnione wszystkie przesłanki ku temu, by Spółka była zobowiązana, na podstawie wyżej przytoczonych przepisów art. 82 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z § 3 w/w rozporządzenia w sprawie informacji podatkowych, do sporządzenia i złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, informacji o umowach zawartych z nierezydentami według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia wniosku.