INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.02.2008 r. (data wpływu 21.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z tymi usługami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.02.2008 r. wpłynął wniosek Spółki X Sp. z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z tymi usługami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem utworzonym i działającym w Polsce w ramach Grupy Y działającej w sektorze bankowym i finansowym. Na podstawie umowy (umowa z dnia 1 stycznia 1999 r., „X”) zawartej z jednym z podmiotów z Grupy Y z siedzibą w L (UK), będącym zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii i działającym w sektorze usług bankowych i finansowych (dalej: Kontrahent), Spółka świadczy na jego rzecz usługi, działając jako pośrednik biznesowy Kontrahenta, wykonujący działania polegające na analizie rynku bankowości inwestycyjnej w Polsce, identyfikacji potencjalnych klientów i prezentacji usług Kontrahenta potencjalnym klientom.

Do głównych zadań Spółki w ramach zawartej umowy należy:

• prezentacja klientom lub potencjalnym klientom produktów finansowych oraz usług finansowych oferowanych przez Kontrahenta związanych z doradztwem finansowym lub transakcjami na rynku kapitałowym obejmujących m.in. emisję lub ofertę papierów wartościowych lub dłużnych papierów wartościowych, transakcje nabycia lub połączenia spółek, obronę przed wrogim przejęciem, sprzedaż lub restrukturyzację spółek oraz podobne transakcje;
• przedstawianie Kontrahentowi informacji o potencjalnych klientach zainteresowanych nabyciem produktów i usług finansowych oferowanych przez Kontrahenta;
• utrzymywanie bieżących kontaktów z klientami i potencjalnymi klientami zainteresowanymi nabyciem produktów i usług finansowych Kontrahenta;
• poszukiwanie nowych klientów zainteresowanych nabyciem produktów i usług finansowych świadczonych przez Kontrahenta (prowadzenie i rozbudowa bazy danych zawierającej informacje o klientach i potencjalnych klientach zainteresowanych nabyciem produktów i usług finansowych od Kontrahenta).
  
  

W ramach umowy Spółka jest zobowiązana do zapewnienia, iż każdemu z potencjalnych klientów Kontrahenta zostaną przedstawione informacje o oferowanych przez Kontrahenta produktach, oraz iż w przypadku, gdy potencjalny klient wyrazi zainteresowanie nabyciem produktów Kontrahenta, informacja taka zostanie przekazana do Kontrahenta bez zbędnej zwłoki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy biorąc pod uwagę przepisy ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahenta (wskazane w stanie faktycznym) podlegają opodatkowaniu VAT w kraju siedziby Kontrahenta (Wielka Brytania)...

Czy w przypadku uznania, że przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby Kontrahenta (tj. w Wielkiej Brytanii), Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w świetle regulacji ustawy o VAT, jak i Dyrektywy 2006/112/ WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT), świadczone przez nią usługi (opisane w stanie faktycznym) podlegają opodatkowaniu VAT w kraju siedziby Kontrahenta (tj. w Wielkiej Brytanii).

Jednocześnie, w opinii Spółki przysługuje jej prawo do odliczania podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT w związku z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku usług reklamy (ang. advertising services), świadczonych m.in. na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty Europejskiej, ale w kraju innym niż Polska, miejscem opodatkowania tych usług jest kraj siedziby usługobiorcy. Wskazana regulacja jest jednocześnie zgodna z przepisami art. 56 ust. 1b Dyrektywy VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług reklamy, wykonywanych na rzecz usługobiorców mających siedzibę poza Wspólnotą lub na rzecz podatników mających siedzibę we Wspólnocie, ale w innym państwie niż usługodawca, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Strony, w celu określenia poprawnego traktowania podatkowego usług świadczonych przez Spółkę (opisanych w stanie faktycznym), konieczna jest analiza zakresu pojęcia usług reklamy dla potrzeb przepisów o VAT. Na wstępie Strona zaznacza, że ustawa o VAT nie zawiera definicji usług reklamy. Co więcej, ustawodawca (inaczej niż przykładowo w przypadku art. 27 ust. 4 pkt 3) nie określił znaczenia terminu „usługi reklamy” (zawartego w art. 27 ust. 4 pkt 2) poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznych.

W opinii Spółki, brak odwołania do klasyfikacji statystycznych w ustawie o VAT w przypadku usług reklamowych był zamierzony przez ustawodawcę. Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, iż art. 27 ustawy o VAT stanowi implementację w polskim porządku prawnym przepisu art. 56 Dyrektywy VAT (poprzednio art. 9 VI Dyrektywy), określającego miejsce świadczenia usług. Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS), pojęcie usług reklamowych, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) VI Dyrektywy (obecnie Art. 56 ust. 1b Dyrektywy VAT), jako termin wspólnotowy, musi być interpretowane w sposób jednolity w całej Unii Europejskiej, w celu uniknięcia przypadków podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania (orzeczenie ETS w sprawie C-320/88 S…).

W odniesieniu do zakresu pojęcia usług reklamy w rozumieniu przepisów wspólnotowych Spółka wskazuje, iż ETS wielokrotnie wskazywał, że pojęcie to powinno być rozumiane szeroko, z uwzględnieniem wszelkich okoliczności oraz specyfiki prowadzonych działań marketingowych i reklamowych właściwych dla danej branży (przykładowo, orzeczenie w sprawie C-68/92 Komisja Europejska przeciwko Francji, orzeczenie w sprawie C-438/O1 D… przeciwko F…).

Ponadto, w ocenie ETS, w celu ustalenia, czy dana czynność stanowi świadczenie usług reklamowych w rozumieniu przepisów wspólnotowych, w każdym przypadku konieczne jest uwzględnienie wszystkich okoliczności związanych z daną usługą. Dana czynność może zostać zaklasyfikowana jako świadczenie usług reklamowych, nawet, jeśli nie jest świadczona przez usługodawcę prowadzącego działalność w formie agencji reklamowej (orzeczenie w sprawie C-108/00 S… (SPI) oraz orzeczenie w sprawie C-73/92 Komisja Europejska przeciwko Królestwu Hiszpanii). W ocenie Spółki, analiza orzecznictwa ETS na temat pojęcia reklamy dla celów opodatkowania VAT prowadzi, zatem do wniosku, że usługi reklamowe należy rozumieć w sposób szeroki tak, aby objęły one wszelkie przypadki świadczenia usług mających na celu promocję i rozwój sprzedaży towarów lub usług.

Oznacza to, iż również usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahenta (opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku) polegające na prezentowaniu klientom oraz potencjalnym klientom produktów finansowych oferowanych przez Kontrahenta, utrzymywaniu kontaktów biznesowych z klientami i potencjalnymi klientami oraz przekazywaniu Kontrahentowi informacji o klientach i potencjalnych klientach, stanowią usługi reklamy w rozumieniu zarówno przepisów Dyrektywy VAT, jaki ustawy o VAT.

W konsekwencji należy uznać, iż usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahenta (opisane w stanie faktycznym) podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby nabywcy tych usług (tj. w przedmiotowej sprawie w Wielkiej Brytanii).

Alternatywnie, Wnioskodawca wskazuje, iż usługi świadczone przez Spółkę mogłyby zostać uznane za usługi agentów lub pośredników, działających w imieniu i na rzecz innej osoby, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 11 ustawy o VAT. Warunkiem uznania, że świadczone przez Spółkę usługi podlegają dyspozycji tego przepisu jest wymóg, by podmioty świadczące takie usługi (Spółka) uczestniczyły w zapewnianiu świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1-10 ustawy o VAT. Wśród usług, o których mowa wart. 27 ust. 4 pkt 1-10 ustawy o VAT znajdują się również usługi bankowe i finansowe, w tym doradztwa finansowego (art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT) - takie jak świadczone przez Kontrahenta.

W ocenie Spółki oznacza to, że jej działania mogłyby alternatywnie zostać uznane za spełniające dyspozycję art. 27 ust. 4 pkt 11 ustawy o VAT, co również skutkowałoby opodatkowaniem takich usług w kraju siedziby usługobiorcy (Kontrahenta), czyli w Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W opinii Spółki, w przypadku gdyby opisane w stanie faktycznym usługi marketingowe i reklamowe były świadczone w Polsce (na rzecz polskiego nabywcy), to nie ulega wątpliwości, że Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia omawianych usług.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że w omawianej sytuacji przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej (świadczenia usług marketingowych i reklamowych na rzecz Kontrahenta).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 27 ustawy ustawodawca określił miejsce świadczenia usług.

Według zasady ogólnej, zgodnie z art. 27 ust.1 ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W odniesieniu do niektórych rodzajów usług ustawodawca ustanowił szereg wyjątków, określających inne miejsce opodatkowania usług.

W myśl regulacji art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust 4 ustawy przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
2. reklamy;
3. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
4. bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
5. dostarczania (oddelegowania) personelu;
6. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7. telekomunikacyjnych;
8. nadawczych radiowych i telewizyjnych;
9. elektronicznych;
10. polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11. agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.
    
    

W przypadku świadczenia usług na rzecz podatników z innych państw Wspólnoty istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest więc określenie miejsca świadczenia danej usługi.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka świadczy usługi na rzecz kontrahenta z Wielkiej Brytanii, które klasyfikuje jako usługi reklamowe, marketingowe lub alternatywnie usługi pośredników, o których mowa a art. 27 ust. 4 pkt 11 ustawy.

A zatem, w oparciu o klasyfikację dokonaną przez Stronę, miejscem świadczenia dla tych usług będzie miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

A zatem, Wnioskodawcy świadczącemu opisane wyżej usługi na rzecz podatnika z Wielkiej Brytanii, podlegające opodatkowaniu w kraju, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, z uwzględnieniem wyłączeń, określonych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że obowiązek prawidłowego zakwalifikowania świadczonych usług do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te usługi. Tutejszy organ nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji usług świadczonych przez Stronę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.