P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.05.2007 r. (data wpływu do Urzędu 16.05.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona zawarła ze spółką z siedzibę na Wyspach Marshalla umowę o świadczenie usług marketingowych i reklamowych mających na celu pozyskanie dla Strony potencjalnych klientów na świadczone przez Nią usługi brokerskie. Kontrahent Strony będzie wystawiać faktury bez VAT lub inny dokument wg prawa miejscowego. Zgodnie z informacjami podanymi przez Stronę biura firmy znajdują się także w Kanadzie, zatem dokumenty mogą zawierać także informację, iż siedziba tej firmy jest w Kanadzie. Zdaniem Strony ww. usługa jest usługą pomocniczą związaną ze świadczonymi przez Stronę usługami brokerskimi. W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie swojego stanowiska, iż opisana we wniosku usługa jest zwolniona z podatku od towarów i usług. W przypadku odpowiedzi negatywnej Strona zwróciła się z pytaniem, czy winna naliczyć podatek od towarów i usług, odprowadzić go z własnych środków oraz wystawić fakturę wewnętrzną (wewnętrzny dowód księgowy).

Rozstrzygając, czy zakupione przez Stronę usługi reklamowe i marketingowe świadczone przez podmiot z siedzibą na Wyspach Marshalla są opodatkowane, czy też zwolnione z podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w pierwszej kolejności należy przesądzić kwestię, czy ww. czynności stanowią usługę pomocniczą do świadczonych, zdaniem Strony, usług pośrednictwem finansowego. Kwestię usług pomocniczych będących przedmiotem niniejszego wniosku należy rozpatrywać w kontekście świadczeń złożonych, którymi wielokrotnie zajmował się Europejski Trybunał Sprawiedliwości. M.in. w toku sprawy C-349/96 pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (Wielka Brytania) ETS stwierdził, iż usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”. Kwestia ta stała się również przedmiotem rozstrzygnięcia w sprawie C-41/04 pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën).
W wyroku z dnia 27 października 2005 r. ETS stanął na stanowisku, że „jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”. Mając na uwadze przytoczone orzeczenia w ocenie Naczelnika Urzędu świadczone przez zagranicznego kontrahenta usługi nie stanowią usługi pomocniczej w stosunku do wykonywanych przez Stronę usług brokerskich, gdyż usług reklamowych i marketingowych nie można uznać za czynności, bez których nie byłoby możliwe prawidłowe wykonywanie podstawowych czynności brokerskich. Jednocześnie należy zauważyć, iż usługi pozyskania klientów nie są środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Wobec powyższego przedmiotowe usługi nie są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, iż w omawianym stanie faktycznym mamy do czynienia z importem usług, przez który rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem, ust. 2-6 art. 27 i art. 28.
Jednakże w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie ma art. 27 ust. 4 pkt 2 w związku z ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług reklamy - w przypadku osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - jest miejsce, gdzie nabywca tej usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zatem w przypadku świadczenia usług reklamy wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt.2 w/w ustawy o podatku od towarów i usług podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku jest zawsze ich usługobiorca. Wobec powyższego to na Stronie ciąży obowiązek rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu zakupionych usług zgodnie z art. 19 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż do importu usług stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16. Co do zasady stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług, o którą podatnik ma prawo pomniejszyć podatek należny, w myśl ust. 10 pkt 2 ww. artykułu, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym. Jednakże w przedmiotowym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż usługodawca usług reklamowych i marketingowych posiada siedzibę na Wyspach Marshalla, w przypadku gdy zapłata wynagrodzenia dokonywana jest na jego rzecz, zastosowanie znajdzie art. 88 ust 1 pkt 1 w związku z poz. 23 załącznika nr 5 do ustawy, który stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanego przez podatnika importu usług, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy.

Wobec powyższego należy uznać, iż Strona z tytułu importu usług reklamy jest zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego, natomiast nie ma Ona prawa do odliczenia podatku naliczonego. Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest, zgodnie z art. 29 ust. 17 kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę. Jednocześnie Strona zobowiązana jest wystawić fakturę wewnętrzną, zgodnie z ar. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Naczelnik tut. Urzędu informuje również, iż spółka może posiadać tylko jedną siedzibę. W konsekwencji dla niniejszego rozstrzygnięcia nie ma znaczenia lokalizacja biur kontrahenta w Kanadzie, gdyż zgodnie z informacjami podanymi przez Stronę siedziba kontrahenta znajduje się na Wyspach Marshalla. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.