Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-270/07-2/HS
z 22 lutego 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-270/07-2/HS
Data
2008.02.22


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Podstawa opodatkowania

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Stawka podatku


Słowa kluczowe
darowizna
działalność non profit
działalność statutowa
koszt
kształcenie
kultura
odliczenie od dochodu
opodatkowanie dochodu
oświata
podstawa opodatkowania
przekazanie nieodpłatne
stowarzyszenia
wyłączenie z kosztów


Istota interpretacji
Czy w związku z opisanym, mającym zaistnieć w przyszłości, nieodpłatnym przekazaniem majątku Uczelni na rzecz Stowarzyszenia „X”, wartość tego majątku (rynkowa bądź księgowa) będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie której Uniwersytet będzie zobowiązany do obliczenia i zapłaty tego podatku, zarówno w przypadku gdy wartość majątku nieodpłatnie przekazanego na rzecz stowarzyszenia „X” przekroczy 10% wartości dochodu Uczelni podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jak też w sytuacji gdy w danym roku tak określonego progu nie przekroczy?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2007 r. (data wpływu 22.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenie podstawy opodatkowania – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 22 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Uniwersytet należy do wyższych szkół publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z § 2 Statutu Uniwersytetu „powołaniem Uczelni jest prowadzenie nieskrępowanych badań oraz działalności kształcąco – dydaktycznej przygotowującej studentów do uczestnictwa w życiu społeczno – gospodarczym. Ideą przewodnią jest rozwijanie i krzewienie wiedzy przez swobodną wymianę myśli oraz w duchu poszanowania godności jednostki. Ponadto, na podstawie § 3 „działając w oparciu o zasadę wolności badań i nauczania, Uczelnia realizuje cele i zadania określone w Ustawie i Statucie oraz kieruje się w swym działaniu zasadami wymienionymi w Wielkiej Karcie Uniwersytetów Europejskich, przyjętej w Bolonii dnia 18 września 1988 r.”. Obecnie w ramach struktur Uniwersytetu działa wyodrębniona organizacyjnie jednostka: Ośrodek XX. Podkreślenia wymaga, że wyodrębnienie to ma wyłącznie charakter organizacyjny, a nie prawny (podatkowy). Do zadań Ośrodka XX w ramach Uniwersytetu należy prowadzenie na wysokim poziomie nauki języka francuskiego, zarówno na rzecz studentów Uniwersytetu, jak i osób trzecich, organizowanie wszechstronnych kontaktów polsko – francuskich oraz promocja kultury francuskiej w Polsce. W ramach całego majątku własnego Uniwersytetu został wyodrębniony organizacyjnie majątek Ośrodka XX, jako jednostki w strukturach Uczelni. Wyodrębnienie to ma charakter wyłącznie techniczny i nie wiąże się z odrębnym prowadzeniem dla tej jednostki ksiąg rachunkowych. Na majątek ten składa się nieruchomość oraz rzeczy ruchome, takie jak: księgozbiór, wyposażenie techniczne sal wykładowych, biur itp. rzeczy niezbędne do prowadzenia edukacji w zakresie języka obcego, w tym działającej na jej rzecz administracji. Znaczna część majątku należącego do Uniwersytetu Wrocławskiego i wchodzącego w skład Ośrodka Alliance Francaise została pozyskana w drodze darowizn otrzymywanych od Ambasady Francuskiej w Polsce.

W dniu 30 października 2006 r. postanowieniem Sądu Rejonowego dla W., VI Wydział Gospodarczy, został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego – Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, nowo zawiązany podmiot „XX W.”. Podmiot ten jest całkowicie niezależny, zarówno pod względem prawnym, jak i organizacyjnym, od Uniwersytetu W. Zgodnie z wyżej wymienionym postanowieniem sądu podmiot ten jest stowarzyszeniem, które nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego. Ponadto z powyższego postanowienia sądu wynika, że celem działania stowarzyszenia „XX W.” jest: popularyzacja języka francuskiego oraz upowszechnianie osiągnięć kultury francuskiej i francuskojęzycznej w Polsce, jak również wspieranie działań prowadzonych wraz z innymi Ośrodkami XX w Polsce; stowarzyszeniem osób, które chcą przyczynić się do wzrostu poziomu znajomości i zamiłowania do języka i kultury francuskiej oraz w szerszym znaczeniu do rozwoju kontaktów i wymiany na płaszczyźnie językowej i kulturowej, ułatwiających proces wzajemnego poznania między Polską i Francją.

Z ww. postanowienia sądu wiadomo, że stowarzyszenie „XX W.” nie jest (i nigdy nie było) wpisane do rejestru przedsiębiorców. Z postanowienia sądu wynika, że wprawdzie stowarzyszenie to złożyło wniosek o wpisanie do rejestru przedsiębiorców, ale następnie, w dniu 11 lipca 2006 r., cofnęło wniosek w tym zakresie, w związku z czym sąd postanowił umorzyć postępowanie w zakresie wpisu stowarzyszenia do rejestru przedsiębiorców.

Dla prawidłowego określenia charakteru tego stowarzyszenia istotne są również postanowienia jego statutu. Stosownie do § 2 pkt 1 statutu „stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym zrzeszeniem o celach niezarobkowych”. Cele stowarzyszenia, zgodne z wymienionymi jako wpisane ww. postanowieniem sądu do Krajowego Rejestru Sądowego, zostały wskazane w § 8 statutu. Ponadto, jako środki realizacji wspomnianych celów, zostały w statucie wymienione:

  1. wspieranie nauczania języka francuskiego w szkołach i uczelniach polskich,
  2. popularyzacja egzaminów i dyplomów XX oraz certyfikatów zgodnych ze standardami europejskimi,
  3. organizacja imprez kulturalnych z udziałem artystów francuskich, francuskojęzycznych i polskich oraz imprez rekreacyjnych i promocyjnych,
  4. wspieranie działań prowadzonych przez ośrodki XX oraz współpraca z polskim Komitetem XX,
  5. organizacja wspólnych imprez i konkursów we współpracy z ośrodkami XX.


Zgodnie z § 34 pkt 4 statutu stowarzyszenie XX może prowadzić działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej stowarzyszenie może tworzyć własne podmioty gospodarcze lub być wspólnikiem w takich podmiotach. Stowarzyszenie może prowadzić następujące rodzaje działalności gospodarczej (podane zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności): nauka języków obcych (8042A), kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia gdzie indziej nie sklasyfikowane (8042B), działalność związana z tłumaczeniami i usługami sekretarskimi (7485Z), szkolnictwo podstawowe (8010B), szkolnictwo gimnazjalne (8021A), rozpowszechnianie filmów i nagrań video (9212Z), projekcja filmów (9213Z), działalność zespołów teatralnych dramatycznych i lalkowych (9231A), działalność domów i ośrodków kultury (9231F), artystyczna i literacka działalność twórcza, gdzie indziej nie sklasyfikowana (9231G), działalność obiektów kulturalnych (9232Z), działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki (9233Z), działalność rozrywkowa gdzie indziej nie sklasyfikowana (9234Z), działalność galerii i salonów wystawienniczych (9231E), wydawanie książek (2211Z), wydawanie czasopism i wydawnictw periodycznych (2213Z), wydawanie nagrań dźwiękowych (2214Z), działalność wydawnicza pozostała (2215Z), działalność agencji informacyjnych pozostała (9240Z), działalność bibliotek publicznych (9251A), działalność bibliotek innych niż publiczne (9251B), działalność związana ze sportem pozostała (9262Z), działalność związana z grami losowymi i zakładami wzajemnymi (9271Z), działalność rekreacyjna pozostała, gdzie indziej nie sklasyfikowana (9133Z), działalność filharmonii, orkiestr i chórów (9231C), bary (5540Z), działalność organizatorów turystyki (6330A), działalność pośredników turystycznych (6330B), działalność agentów turystycznych (6330C), działalność turystyczna pozostała (6330D), działalność związana z rekrutacją i udostępnianiem pracowników (7540A).

Ze statutu wynika również, że w przypadku rozwiązania Stowarzyszenia, pozostały po przeprowadzeniu likwidacji majątek (aktywa Stowarzyszenia) przekazany zostanie innemu Zarządowi XX, XX P. (z siedzibą we Francji) lub Ambasadzie Francji w Polsce. Obecnie, w wyniku zmiany struktury Uniwersytetu, w postaci likwidacji jego jednostki organizacyjnej – Ośrodka XX, w związku z powstaniem odrębnego podmiotu prawnego – Stowarzyszenia „XX W.” i chcąc zapewnić, aby to Stowarzyszenie kontynuowało działania prowadzone dotychczas w ramach Uczelni, Uniwersytet planuje nieodpłatnie przekazać stowarzyszeniu „XX W.” ruchomy majątek rzeczowy należący dotychczas do jednostki organizacyjnej Ośrodka XX. W planowanym porozumieniu, które ma być zawarte ze Stowarzyszeniem „XX W.”, zamieszczone zostanie postanowienie, w myśl którego przekazany majątek będzie mógł być wykorzystywany przez Stowarzyszenie wyłącznie na realizację jego celów statutowych (wymienionych też w ww. postanowieniu sądu rejestrowego).


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w związku z opisanym, mającym zaistnieć w przyszłości, nieodpłatnym przekazaniem majątku Uczelni na rzecz Stowarzyszenia „XX W.”, wartość tego majątku (rynkowa bądź księgowa) będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie której Uniwersytet będzie zobowiązany do obliczenia i zapłaty tego podatku, zarówno w przypadku gdy wartość majątku nieodpłatnie przekazanego na rzecz Stowarzyszenia „XX W.” przekroczy 10% wartości dochodu Uczelni podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jak też w sytuacji gdy w danym roku tak określonego progu nie przekroczy...

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym, wartość majątku nieodpłatnie przekazanego przez Uczelnię na rzecz Stowarzyszenia „XX W.” (zarówno rynkowa, jak i księgowa) nie będzie podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, a zatem Uniwersytet W. w związku z tą czynnością nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych, niezależnie od tego, czy wartość majątku nieodpłatnie przekazanego na rzecz Stowarzyszenia „XX W.” przekroczy 10% wartości dochodu Uczelni podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, czy też w sytuacji gdy w danym roku tak określonego progu nie przekroczy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Koszty są drugim po przychodach elementem konstrukcyjnym podatku mającym wpływ na dochód jako przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Właściwe zakwalifikowanie kosztów wpływa na ustalenie wielkości dochodów, które podlegają opodatkowaniu lub zwolnieniu od podatku.

Natomiast art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. I tak pkt 14 tegoż artykułu stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej.

Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu cywilnego np.: użyczenie, nieodpłatne zniesienie współwłasności , nieodpłatne zlecenie, nieodpłatne przechowanie. W tych bowiem sprawach nawiązuje się między stronami stosunek trwały, co nie jest właściwe umowie darowizny (art. 889 Kodeksu cywilnego).

Skoro zatem darowizna nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, tym samym jej wartość zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Jednakże, na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, istnieje możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że opisane stowarzyszenie, na rzecz którego ma być w sposób nieodpłatny przekazany ruchomy majątek rzeczowy, nie należy do sektora finansów publicznych, nie działa w celu osiągnięcia zysku, a dochód przeznacza na cele określone w art. 4 ust. 1 pkt 11, 13 i 22 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. W związku z tym, że warunki umożliwiające odliczenie darowizny, zostały spełnione, w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lutego 2008 r. nr ILPB3/423-268/07-2/HS, tut. Organ stwierdził, iż nieodpłatne przekazanie majątku Wnioskodawcy na rzecz opisanego stowarzyszenia, o ile to przekazanie spełni warunki umowy darowizny, tj. będzie miało charakter świadczenia nieekwiwalentnego i zostanie prawidłowo udokumentowane, będzie podlegało odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem do wysokości kwoty stanowiącej maksymalnie 10% dochodu darczyńcy.

W związku z powyższym, jeżeli cała wartość przekazanej darowizny (określona w umowie) będzie podlegała odliczeniu od podstawy opodatkowania, to nie będzie tym samym opodatkowana podatkiem dochodowym w wysokości 19%. Jeżeli natomiast wartość darowizny będzie większa niż wyznaczony przepisami limit 10% dochodu, ustalony na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas wartość darowizny ponad ten limit będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wg stawki 19%.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj