INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. (data wpływu 22 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. (data wpływu 22 czerwca 2012 r) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przeformułowanie pytania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma podpisane umowy ze spółkami z Francji i Hiszpanii o delegowanie pracowników do pracy w Polsce. Zgodnie z podpisanymi umowami, Spółka w Polsce ma zapewnić cudzoziemcom noclegi, posiłki, telefony, samochody i paliwo do samochodów.

Zainteresowany wynajął jednemu pracownikowi z Hiszpanii mieszkanie i opłaca czynsz i media. Pracownicy z Francji nocują w hotelach. Korzystają z posiłków w hotelach, dokumentowanych fakturami. Dodatkowo dokonują zakupów artykułów spożywczych i dokumentują te zakupy paragonami. Faktury za hotele i paragony za artykuły spożywcze nie stanowią podstawy odliczenia podatku od towarów i usług, za usługi medialne związane z wynajętym mieszkaniem również nie są rozliczane z budżetem w deklaracjach VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż podstawowym przedmiotem jego działalności jest produkcja dywaników samochodowych ze sztucznych wykładzin, a w bieżącym roku również produkcja dywaników gumowych. W Spółce, na podstawie podpisanych umów pracuje kilku oddelegowanych pracowników z Francji i Hiszpanii. Obcokrajowcy zajmują się nadzorem nad produkcją dywaników samochodowych oraz zajmują się produkcją dywaników niewymiarowych przy obsłudze przemysłowego komputera na rozkładkę. Za pracę tych kilku pracowników u Zainteresowanego, kontrahenci z Francji i Hiszpanii wystawiają faktury obciążającymi go kosztami pracy. W podatku od towarów i usług faktury te zaliczane są do wewnątrzwspólnotowego nabycia usług delegowania personelu, gdyż Spółka jest usługobiorcą usług delegowania personelu.

Zgodnie z podpisanymi umowami o delegowanie personelu, Wnioskodawca musi oddelegowanym pracownikom sfinansować posiłki, paliwo do samochodów, hotele, czynsze za mieszkania, usługi telefoniczne, artykuły spożywcze. Od tego rodzaju usług i towarów Spółce, poza usługami telefonicznymi, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych usług i towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, sformułowane ostatecznie w odpowiedzi na wezwanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów przez Spółkę na rzecz oddelegowanych pracowników, w postaci artykułów spożywczych oraz paliwa do samochodów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenia na rzecz pracowników z Francji i Hiszpanii polegające na zapewnieniu hoteli, mieszkań, posiłków, usług telefonicznych oraz nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych oddelegowanym do niego pracowników, są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i dlatego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Należy zauważyć, iż pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte dla celów podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, iż przesłanką opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest w obu przypadkach, aby podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przekazywanych towarów, w całości lub w części. Nieodpłatne przekazanie towarów podlega bowiem opodatkowaniu tylko wówczas, gdy w związku z nabyciem bądź wytworzeniem towarów będących przedmiotem przekazania podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, iż podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja dywaników samochodowych ze sztucznych wykładzin, a w bieżącym roku również produkcja dywaników gumowych. Zainteresowany podpisał umowy ze spółkami z Francji i Hiszpanii, na podstawie których stał się on usługobiorcą usług delegowania personelu. Oddelegowani obcokrajowcy zajmują się w Spółce nadzorem nad produkcją dywaników samochodowych oraz produkcją dywaników niewymiarowych przy obsłudze przemysłowego komputera na rozkładkę. Zgodnie z podpisanymi umowami o delegowanie personelu, Wnioskodawca zobowiązany jest oddelegowanym pracownikom sfinansować w Polsce posiłki, paliwo do samochodów, hotele, czynsze za mieszkania, usługi telefoniczne, artykuły spożywcze. W wyniku realizacji zobowiązań wynikających z ww. umowy, Spółka finansuje tym osobom paliwo do samochodów a także nabywane przez nich artykuły spożywcze. Jak wskazał Zainteresowany, od tego rodzaju towarów nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę towarów (paliwa i artykułów spożywczych) na rzecz oddelegowanych pracowników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak bowiem poinformował Wnioskodawca, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje mu wyłącznie przy nabyciu usług telefonicznych. W związku z tym, z tytułu zakupu ww. towarów nie ma on prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sprawie nie został zatem spełniony jeden z niezbędnych warunków, aby nieodpłatne przekazanie towarów (darowiznę) uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie towarów przez Spółkę na rzecz oddelegowanych pracowników, w postaci artykułów spożywczych oraz paliwa do samochodów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ zaznacza, iż stanowisko Zainteresowanej uznano za prawidłowe, lecz na podstawie innego uzasadnienia niż przez niego wskazane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów. Natomiast w zakresie nieodpłatnego świadczenia usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie z dnia 29 czerwca 2012 r. nr ILPP4/443-141/12-4/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.