INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. (data wpływu 22 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego świadczenia usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego świadczenia usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. (data wpływu 22 czerwca 2012 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przeformułowanie pytania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma podpisane umowy ze spółkami z Francji i Hiszpanii o delegowanie pracowników do pracy w Polsce. Zgodnie z podpisanymi umowami, Spółka w Polsce ma zapewnić cudzoziemcom noclegi, posiłki, telefony, samochody i paliwo do samochodów.

Zainteresowany wynajął jednemu pracownikowi z Hiszpanii mieszkanie i opłaca czynsz i media. Pracownicy z Francji nocują w hotelach. Korzystają z posiłków w hotelach, dokumentowanych fakturami. Dodatkowo dokonują zakupów artykułów spożywczych i dokumentują te zakupy paragonami. Faktury za hotele i paragony za artykuły spożywcze nie stanowią podstawy odliczenia podatku od towarów i usług, za usługi medialne związane z wynajętym mieszkaniem również nie są rozliczane z budżetem w deklaracjach VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż podstawowym przedmiotem jego działalności jest produkcja dywaników samochodowych ze sztucznych wykładzin, a w bieżącym roku również produkcja dywaników gumowych. W Spółce, na podstawie podpisanych umów pracuje kilku oddelegowanych pracowników z Francji i Hiszpanii. Obcokrajowcy zajmują się nadzorem nad produkcją dywaników samochodowych oraz zajmują się produkcją dywaników niewymiarowych przy obsłudze przemysłowego komputera na rozkładkę. Za pracę tych kilku pracowników u Zainteresowanego, kontrahenci z Francji i Hiszpanii wystawiają faktury obciążającymi go kosztami pracy. W podatku od towarów i usług faktury te zaliczane są do wewnątrzwspólnotowego nabycia usług delegowania personelu, gdyż Spółka jest usługobiorcą usług delegowania personelu.

Zgodnie z podpisanymi umowami o delegowanie personelu, Wnioskodawca musi oddelegowanym pracownikom sfinansować posiłki, paliwo do samochodów, hotele, czynsze za mieszkania, usługi telefoniczne, artykuły spożywcze. Od tego rodzaju usług i towarów Spółce, poza usługami telefonicznymi, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych usług i towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, sformułowane ostatecznie w odpowiedzi na wezwanie.

Czy nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę na rzecz oddelegowanych z Francji i Hiszpanii pracowników, polegające na zapewnieniu hoteli, mieszkań, posiłków i usług telefonicznych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenia na rzecz pracowników z Francji i Hiszpanii polegające na zapewnieniu hoteli, mieszkań, posiłków, usług telefonicznych oraz nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych oddelegowanym do niego pracowników, są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i dlatego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Interpretując zatem powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, podatnik nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, iż w oparciu o powołany wyżej przepis opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Konsekwentnie, czytając powyższy przepis a contrario, należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią, nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy nie podlega opodatkowaniu VAT.

Należy zauważyć, iż pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte dla celów podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z opisu sprawy wynika, iż podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja dywaników samochodowych ze sztucznych wykładzin, a w bieżącym roku również produkcja dywaników gumowych. Zainteresowany podpisał umowy ze spółkami z Francji i Hiszpanii, na podstawie których stał się on usługobiorcą usług delegowania personelu. Oddelegowani obcokrajowcy zajmują się w Spółce nadzorem nad produkcją dywaników samochodowych oraz produkcją dywaników niewymiarowych przy obsłudze przemysłowego komputera na rozkładkę. Zgodnie z podpisanymi umowami o delegowanie personelu, Wnioskodawca zobowiązany jest oddelegowanym pracownikom sfinansować w Polsce posiłki, paliwo do samochodów, hotele, czynsze za mieszkania, usługi telefoniczne, artykuły spożywcze. W wyniku realizacji zobowiązań wynikających z ww. umowy, Spółka wynajęła jednemu pracownikowi z Hiszpanii mieszkanie i opłaca czynsz i media, natomiast pracownicy z Francji nocują w hotelach, gdzie korzystają z posiłków. Finansuje ona także tym osobom usługi telefoniczne. Jak wskazał Zainteresowany, od tego rodzaju usług, poza usługami telefonicznymi, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, czyli za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Tym samym w niniejszej sprawie, dla ustalenia, czy dokonywane przez Wnioskodawcę nieodpłatne świadczenie usług na rzecz oddelegowanego personelu podlega opodatkowaniu na mocy cyt. wyżej przepisu, istotne jest ustalenie, czy świadczenia te mają związek z jego działalnością gospodarczą.

Z analizy sprawy wynika, iż w celu realizacji działalności gospodarczej Spółki, polegającej na produkcji dywaników samochodowych ze sztucznych wykładzin oraz dywaników gumowych, podpisała ona ze spółkami z Francji i Hiszpanii umowy, w wyniku których oddelegowany został do niej kilkuosobowy personel. Oddelegowane osoby zajmują się w firmie Zainteresowanego nadzorem nad produkcją dywaników samochodowych oraz produkcją dywaników niewymiarowych przy obsłudze przemysłowego komputera na rozkładkę. Na podstawie ww. umów, Wnioskodawca finansuje tym osobom na terenie Polski: zakwaterowanie i wyżywienie w hotelach, mieszkanie oraz usługi telefoniczne.

Z powyższego wynika, iż czynności wykonywane przez oddelegowane osoby wpisują się w zakres działalności gospodarczej Spółki. W związku z powyższym stwierdzić należy, że dokonywane przez nią nieodpłatne świadczenia ww. usług, w sposób pośredni również związane są z jej działalnością gospodarczą. Celem tych świadczeń jest bowiem zapewnienie oddelegowanym osobom ogólnie pojętego pobytu na terytorium Polski, co umożliwia im z kolei wykonywanie zleconych czynności dla Wnioskodawcy w zakresie produkcji dywaników samochodowych.

Z uwagi na powyższe, w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, wykonywane przez Zainteresowanego nieodpłatne świadczenie usług polegających na zapewnieniu oddelegowanym do niego osobom zakwaterowania i wyżywienia w hotelach, wynajęcia mieszkania i usług telefonicznych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ związane są one z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w zakresie nieodpłatnego świadczenia usług. Natomiast w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie z dnia 29 czerwca 2012 r. nr ILPP4/443-141/12-5/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.