POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności zaciągnęła w 2005 r. pożyczkę w EURO na prowadzenie działalności operacyjnej.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości na 31 grudnia 2005 r. i 31 grudnia 2006 r. (dzień bilansowy) Spółka dokonywała wyceny składników aktywów i pasywów w/g kursu średniego NBP z tego dnia. W wyniku tej czynności Spółka w powyższych latach rozpoznała różnice kursowe od tej pożyczki.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązującymi do 31 grudnia 2006 r. naliczone w wyniku wyceny bilansowej różnice kursowe nie były przez Spółkę rozliczane dla potrzeb podatkowych.

Zgodnie z wyżej zacytowanym przepisem ustawy o rachunkowości na dzień 31 grudnia 2007 r. Spółka dokona kolejnej wyceny bilansowej składników aktywów i pasywów. Tym samym, dokona wyceny różnic kursowych powstałych od przedmiotowej pożyczki.

Od 1 stycznia 2008 r. zgodnie z przepisem art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka planuje zmienić dotychczasowy sposób rozliczania różnic kursowych dla celów podatkowych i będzie rozliczać różnice kursowe zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w związku z planowaną zmianą podatkowego sposobu rozliczania różnic kursowych zgodnie z przepisami o rachunkowości, Spółka zobowiązana będzie na dzień 1 stycznia 2008 r. do jednorazowego rozpoznania podatkowo różnic kursowych ustalonych od pożyczki za rok 2007 na dzień 31 grudnia 2007 r., czy też na ten dzień Spółka powinna rozpoznać podatkowo skumulowaną wartość różnic kursowych ustalonych również dla lat 2005 i 2006?

W opinii Spółki, art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakładający na podatnika obowiązek rozliczenia różnic kursowych z poprzedniego roku w swojej treści odwołuje się do czynności ustalenia różnic kursowych na ostatni dzień roku poprzedzającego dzień rozpoczęcia rozliczania różnic kursowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

Zdaniem Spółki, powyższy przepis wprowadza szczególną regulację wobec podatników, którzy zdecydowali się na rozpoczęcie rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości. Według Spółki, na pierwszy dzień roku podatkowego, od którego podatnik rozpoczyna rozliczać różnice metodą rachunkową, podatnik powinien rozpoznać podatkowo różnice kursowe ustalone dla potrzeb bilansowych na ostatni dzień roku poprzedniego.

W opinii Spółki, w związku z tym, iż zamierza ona rozpocząć rozliczanie różnic kursowych na podstawie ustawy o rachunkowości od początku 2008 roku:

- pierwszym dniem roku podatkowego, w którym będzie zobowiązana do rozliczenia różnic kursowych ustalonych na podstawie ustawy o rachunkowości – będzie 1 stycznia 2008 r.;

- ostatnim dniem roku poprzedniego, z którego różnice kursowe będą rozliczone 1 stycznia 2008 r. – będzie 31 grudnia 2007 r.

W związku z powyższym, Spółka twierdzi, iż przechodząc na rozliczanie różnic kursowych dla celów podatkowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości zobowiązana będzie na dzień 1 stycznia 2008 r. jednorazowo zaliczyć odpowiednio do kosztów lub przychodów podatkowych różnice kursowe wynikające z wyceny pożyczki, które naliczone zostaną dla celów bilansowych za 2007 r. na dzień 31 grudnia 2007 r.

Zdaniem Spółki, różnice kursowe ustalone na ostatni dzień danego roku (dzień bilansowy) są to różnice kursowe, które powstały w trakcie tego roku (tj. od 1 stycznia do 31 grudnia).

Na dzień 31 grudnia 2007 r. Spółka dokona ustalenia wartości różnic kursowych od przedmiotowej pożyczki powstałych w 2007 r. i tak wyliczone różnice kursowe jako dodatnie lub ujemne różnice kursowe powiększą odpowiednio przychody lub koszty uzyskania przychodów Spółki w dniu 1 stycznia 2008 r.

Reasumując Spółka stwierdza, iż mając na uwadze przedstawioną powyżej wykładnię przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać, że w związku z planowaną zmianą sposobu podatkowego rozliczania różnic kursowych, w przypadku przedmiotowej pożyczki:

- 1 stycznia 2008 roku Spółka będzie zobowiązana zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów wartość dodatnich lub ujemnych różnic kursowych naliczonych dla celów bilansowych na dzień 31 grudnia 2007 r. za rok 2007,

- Spółka nie zaliczy odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych wynikających z wyceny przedmiotowej pożyczki w latach 2005, 2006.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, informuje co następuje:

Od dnia 1 stycznia 2007 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru sposobu rozliczania różnic kursowych. Stanowi o tym art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

- art. 15a, albo

- przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jednocześnie zgodnie z art. 9b ust. 2 w/w ustawy podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Jak wynika z art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność – w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Ponadto art. 9b ust. 5 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mając możliwość wyboru od dnia 1 stycznia 2007 r. sposobu rozliczania różnic kursowych i decydując się na wybór metody polegającej na rozliczaniu różnic na zasadach określonych w ustawie o rachunkowości, będą zaliczać odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.

Ponadto w/w podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana powyższa metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności zaciągnęła w 2005 r. pożyczkę w EURO na prowadzenie działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązującymi do 31 grudnia 2006 r. naliczone w wyniku wyceny bilansowej różnice kursowe nie były przez Spółkę rozliczane dla potrzeb podatkowych. Natomiast w związku z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonaną z dniem 1 stycznia 2007 r., od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z przepisem art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka planuje zmienić dotychczasowy sposób rozliczania różnic kursowych dla celów podatkowych i będzie rozliczać różnice kursowe zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

Mając na uwadze przytoczony stan faktyczny, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż zgodnie z powołanymi powyżej przepisami art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, w której Spółka od dnia 1 stycznia 2008 r. wybierze metodę ustalania różnic kursowych według zasad bilansowych i we właściwym terminie zawiadomi o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego, powinna ona na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana w/w metoda, tj. na dzień 1 stycznia 2008 r., zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe - w tym od przedmiotowej pożyczki - ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego, tj. na dzień 31 grudnia 2007 r.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanawia jak na wstępie.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez podatnika we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia (lub) w dniu zaistnienia przedstawionego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.