DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 i 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. nr 8 poz. 60) w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r. Nr. 217, poz. 1590) z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu nr PD/423-17/MM/07 z dnia 08.06.2007r. w sprawie interpretacji w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczacej kosztów uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 26.02.2007 r. Jednostka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

We wniosku Jednostka zwróciła się o wyjaśnienie czy stanowią koszty uzyskania przychodów, wydatki na zakup materiałów promocyjnych , m.in. w postaci:

1. kalendarza trójdzielnego z logo oraz informacja na temat siedziby, strony internetowej, numerów telefonów oraz krótka informacja na temat rodzaju sprzedawanych produktów,

2. kalendarza planszowego z logo oraz informacja na temat siedziby, strony internetowej , numerów telefonów,

3. terminarza w twardej okładce z logo oraz informacja na temat siedziby, strony internetowej , numerów telefonów,

4. bloczków do zapisywania informacji z logo oraz informacje na temat siedziby, strony internetowej , numerów telefonów,

5. cukierków z logo oraz informacja na temat strony internetowej.

Zdaniem Jednostki powyższe wydatki kwalifikuje się jako koszt podatkowy, jako koszty reklamy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2000 r. nr 54 poz.654 ze zm.)

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego, postanowieniem nr PD/423-17/MM/07 z dnia 08.06.2007 r., uznał stanowisko Jednostki zawarte w w/w piśmie za nieprawidłowe.W uzasadnieniu stwierdził, że w/w kalendarze trójdzielne spełniają znamiona reklamy - ponieważ zawierają informacje na temat rodzaju sprzedawanych produktów, i w zawiązku z tym wydatki na ich nabycie stanowią koszty uzyskania przychodów, o ile zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu albo zabezpieczenia źródła przychodów. W odniesieniu do pozostałych w/w materiałów, organ I instancji, stwierdził, że nie spełniają one warunku reklamy, gdyż nie zawierają informacji na temat rodzaju sprzedawanych produktów, ich zalet lub innych cech mających zachęcić potencjalnych nabywców do zakupów, a zatem wydatki związane z ich nabyciem stanowić będą koszt związany z reprezentacje, a więc zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

W wyniku weryfikacji prawidłowości udzielonej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdza, iż stanowisko organu I instancji zawarte w postanowieniu jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 w/w ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służy zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Odnosząc się do zakupu w/w materiałów promocyjnych, tj. kalendarzy, terminarzy, bloczków do zapisywania informacji oraz cukierków, na których umieszcza się logo firmy oraz informacje o siedzibie, stronie internetowej, numerach telefonów, tut. organ wskazuje, iż działania takie można rozpatrywać pod ketem reklamy, bądź reprezentacji firmy.

Podział ten ma istotne znaczenie z uwagi na to, iż koszty reklamy, jeżeli wyczerpuje wyżej wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłanki do uznania za koszty uzyskania przychodów, w całości mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Natomiast wydatki uznane za koszty reprezentacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w związku z unormowaniem zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy.

Zgodnie z zacytowanymi w przedmiotowym postanowieniu Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego definicjami ( źródło WWW.sjp.pwn.pl):

-reprezentacja, to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związanaze stanowiskiem lub pozycją społeczną;

- reklama, to działania mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu towarów lub skorzystania z usług, a w sensie rzeczowym plakat, napis , ogłoszenie, krótki film itp. służący zachęceniu.

Reprezentacja, podobnie jak reklama ma za zadanie promować dany podmiot gospodarczy, jednakże każda czyni to w inny sposób. Reklama polega głównie na przedstawianiu produktów, nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni. Jednakże w praktyce działalności gospodarczej, przedmiotem działań reklamowych, poza towarami i usługami, może być także marka firmy. Działania polegające na utrwalaniu w pamięci kontrahentów czy też potencjalnych klientów marki firmy, niewątpliwie maja na celu zachęcanie do korzystania z jej produktów w przyszłości. Reprezentacja natomiast pośrednio promuje podmiot poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykorzystując (zgodnie z wyżej przytoczona definicja) w tym celu okazałość, wystawność.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem tut. organu, materiały promocyjne wymienione we wniosku, z umieszczonymi na nich logo firmy oraz informacjami dotyczącymi siedziby firmy, jej strony internetowej i numerów telefonów, o ile nie mają ekskluzywnego charakteru i wysokiej wartości jednostkowej, nie wyczerpuje cytowanej wyżej definicji reprezentacji.Przekazywanie ich obecnym i potencjalnym klientom służy reklamowaniu marki firmy, upowszechnianiu i utrwalaniu wizerunku znaku firmy i to nie tylko wśród obdarowanych tymi przedmiotami, ale także wśród osób trzecich przypadkowo zapoznających się z logo umieszczonym na tych przedmiotach , co z kolei wpływa na rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z ta marką. W związku z tym wydatkiponiesione na zakup przedmiotowych materiałów maja niewątpliwie wpływ na osiągane przez Spółkę przychody.

W związku z powyższym, w ocenie tut. organu, stanowisko Spółki, iż wydatki poniesione na zakup powyższych materiałów, tj. kalendarzy, terminarzy, bloczków do zapisywania informacji, cukierków- oznaczonych logo firmy, stanowią koszty podatkowe, należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze postanawia się jak w sentencji.Niniejsza decyzja interpretacyjna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.Na mocy art. 220 § 1, art. 221 i art. 223 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsza decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty jej doręczenia.