POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30.10.2006r (data wpływu do tut. urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 106 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) oraz § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 27 kwietnia 2004r (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka podpisała umowę w EUR w dniu 12.01.2005r z Zarządem Dróg Wojewódzkich w Gdańsku o świadczenie usług częściowo finansowanych z Unii Europejskiej w ramach programu PHARE SSG 2003 tj. 54,596 % częściowo finansowanych ze środków własnych zamawiającego tj. 42,304%. Umowa została zarejestrowana w Komitecie Integracji Europejskiej. Zgodnie z umową, płatności ze środków PHARE są dokonywane w EUR natomiast płatności ze środków własnych zamawiającego są dokonywane w PLN, po przeliczeniu kwot wymienionych w umowie w EUR zgodnie z kursem banku, z którego dokonywane są płatności. Wszystkie wystawione faktury zostały zapłacone przez zamawiającego. Podatek VAT jest finansowany w całości ze środków własnych zamawiającego. W wystawianych fakturach odrębnie określono wartość wykonanych robót finansowych:z funduszu PHARE (54,696 % wartości faktury)ze środków własnych zamawiającego (42,304 % wartości faktury) Pierwsze fakturowanie usługi odbyło się w dniu 30 kwietnia 2005r, Do wartości usług finansowanych z Unii Europejskiej Spółka stosowała 0% stawkę podatku na podstawie § 6 ust. 1-6 Rozporządzenia z 27.04.2004r w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zmianami), a do wartości usług finansowanych ze środków własnych zamawiającego stawkę 22%. W dniu 30.11.2005r został podpisany aneks nr 1 do umowy, zmieniający udział procentowy w finansowaniu kontraktu w następujący sposób:udział funduszu PHARE został zwiększony i wynosił 69,653 %udział środków własnych zamawiającego został zmniejszony i wynosił 30,347 %. W dniu 04.07.2006r został podpisany kolejny aneks nr 2 do umowy, zmieniający udział procentowy w finansowaniu kontraktu w następujący sposób:udział funduszu PHARE został zmniejszony i obecnie wynosi 64,259 %udział środków własnych zamawiającego został zwiększony i obecnie wynosi 35,741 %. Zgodnie z cytowanym w pytaniu Postanowieniem Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Radomiu Spółka musi wystawić faktury korygujące w ten sposób aby doprowadzić faktury pierwotne do stanu odpowiadającego udziałowi procentowemu określonego umową i aneksem do niej.

Pytanie Wnioskodawcy: W nawiązaniu do Postanowienia Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 21.07.2006r Nr sprawy: 1473/WV/443/584/71/2006/GW wydanego w związku z wnioskiem Spółki o informację w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 21.04.2006r Spółka stawia pytanie jak niżej:według jakiego kursu walut należy przeliczyć faktury korygujące wystawiane w związku ze zmianą w trakcie realizacji robót procentowego udziału źródeł finansowania kontraktu?1.czy według kursu z dnia wystawienia faktury sprzedaży, która podlega korekcie,2.czy według kursu z dnia wystawienia faktury korygującej.

Stanowisko Spółki co do przedstawionego stanu faktycznego: Zdaniem Spółki przeliczenie wartości w obcych walutach na fakturze korygującej powinno zostać dokonane według odpowiedniego kursu z dnia wystawienia faktury pierwotnej ponieważ aneks zmieniający udział procentowy odnosi się do wartości całego kontraktu i nie zachodzą w tym wypadku przesłanki, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, pz. 535 z późniejszymi zmianami) Nie następuję tu więc korekta dotycząca prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Przepisy dotyczące zasad wystawiania faktu VAT nie opisują wprost takich sytuacji, w których zmienia się podstawa opodatkowania – tak jak określono w w/w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 21. 07.2006r – wstecz – od momentu zawarcia pierwotnej umowy. Stąd nie można tu uznać, że data wystawienia faktury korygującej powoduje tu podwyższenie lub obniżenie ceny. W związku z tym również kwoty podstawy opodatkowania i VAT należnego należy wykazać w tej sytuacji również z datą pierwotnie udokumentowanej czynności opodatkowanej. Powyższe stanowisko Spółki również reprezentuje zamawiający, który prowadzi podobne rozliczenia z innymi wykonawcami.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z art. 106 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zmianami), minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego. Minister Finansów, korzystając m.in. z powyższego uprawnienia, wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm. ), w którym określił m.in. sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w przypadku, gdy kwoty te są wykazywane w walutach obcych. Przepis § 37 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Z kolei ust. 2 tegoż przepisu stanowi, że w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony. Natomiast w myśl ust. 3 – w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w związku ze zmianą w trakcie realizacji robót procentowego udziału źródeł finansowania kontraktu częściowego finansowanego w ramach programu PHARE, wystawia faktury korygujące.

Zarówno jednak przepisy powołanego rozporządzenia, jak i przepisy ustawy o podatku VAT nie regulują wprost sposobu przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych, wykazywanych na fakturach korygujących.

Zdaniem Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, należy uznać, iż dla potrzeb wystawienia faktury korygującej przyjmuje się taki kurs waluty, jaki został zastosowany przy przeliczaniu kwoty wykazanej na fakturze pierwotnej.

Faktura korygująca nie dokumentuje wykonania nowej czynności, lecz koryguje wcześniejszą transakcję. Jest to korekta tego samego obrotu, który wykazany był na fakturze pierwotnej – wewnętrznej a tym samym dla jego skorygowania powinien być przyjęty ten sam kurs.

Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione, za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).