INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2007r. (data wpływu 8 października 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2007r. (data wpływu 14 grudnia 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2007r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 listopada 2000r. R.U. wraz z małżonką w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Firma Handlowa „R” nabył od spółki „P” S.A. prawo do użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie, co zostało udokumentowane fakturą (do ww. dostawy zastosowano 0% stawkę podatku VAT).
W dniu 21 grudnia 2001r. R.U. wraz z żoną złożyli oświadczenie w formie aktu notarialnego o zawiązaniu spółki akcyjnej „R”, której stali się jedynymi akcjonariuszami. Część akcji imiennych, które zostały przez nich objęte pokryto aportami obejmującymi prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności znajdujących się na tym gruncie budynków. W związku z powyższym doszło do przeniesienia praw użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków położonych na tym gruncie do majątku spółki „R” S.A.. Spółka nie została zarejestrowana przez KRS i obecnie znajduje się w procesie likwidacji.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K. Wydział I Cywilny, podtrzymanym prawomocnym orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w K. Wydział I Cywilny umowa o przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynków została uznana za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości R.U. – FH „R”. Przyczyną uznania czynności za bezskuteczną było wniesienie przez Syndyka masy upadłości – R.U. Firma Handlowa „R” w K. powództwa przeciwko „R” S.A. w organizacji o uznanie czynności prawnych za bezskuteczne w trybie tzw. skargi pauliańskiej. Dnia 23 listopada 2005r. na podstawie aktu notarialnego – umowa przeniesienia własności - nastąpił zwrot prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie. Umowa została zawarta w związku z wyrokiem sądowym uznającym czynności związane z aportem do „R” S.A. za bezskuteczne. W związku ze zwrotnym przeniesieniem własności nie została wystawiona faktura VAT. Przeniesione prawa zostały ponownie wprowadzone do ewidencji środków trwałych masy upadłości R.U. F.H. „R”.

Syndyk masy upadłości R.U. F.H. „R” zamierza sprzedać odzyskane prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością znajdujących się na tym gruncie w celu zaspokojenia wierzycieli R.U. F.H. „R”W przypadku wszystkich budowli wzniesionych na gruncie będących przedmiotem wniosku upłynęło 5 lat od końca roku, w którym dokonano ich wzniesienia. Żaden z użytkowników budynków i budowli wzniesionych na gruncie będących przedmiotem wniosku tj. F.H. „R” R.U., „R” S.A., Syndyk Masy Upadłości – R.U. F.H. „R” nie poniósł wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących łącznie 30% wartości początkowej. Nie dokonano żadnych ulepszeń. Prowadzone były tylko remonty konserwacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług można uznać za towary używane sprzedaż prawa do użytkowania wieczystego gruntu ...

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 w związku z art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług. Przedmiotem zbycia jest prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. nieruchomości. Budynki będące przedmiotem sprzedaży były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i używane przez okres 5 lat. FH „R” R.U. i Spółka „R” S.A. wynajmowała przedmiotowe budynki podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 w.w ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia z podatku od towarów i usług dostawę obiektów budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkałe po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.Z kolei budynki przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt. 2 ustawy, jednak pod pewnymi warunkami.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.
Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawcy przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budowli i urządzeń wzniesionych na tym gruncie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku wszystkich budynków i budowli wzniesionych na gruncie będących przedmiotem wniosku upłynęło 5 lat od końca roku, w którym dokonano ich wzniesienia, a żaden z użytkowników ww. budynków i budowli nie poniósł wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących łącznie 30% wartości początkowej. Reasumując, sprzedaż przedmiotowych budynków i budowli korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego ww. budynkami i budowlami jest zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego zawarta została w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.