POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4, art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217 poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek.

UZASADNIENIE

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka zamierza obecnie rozszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą poprzez podjęcie inwestycji w nieruchomości w Polsce. Uwzględniając fakt, iż tego rodzaju inwestycje wymagają znacznych nakładów finansowych, Spółka zwróciła się do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającej siedzibę w Holandii, utworzonej i funkcjonującej zgodnie z prawem holenderskim (zwanej dalej „Wierzycielem”) i będącej wspólnikiem Spółki, o udzielenie pożyczki w stosownej wysokości pozwalającej na pokrycie przewidywanych kosztów inwestycji.

W związku z tym, iż proponowane warunki pożyczki (zwanej dalej „Pożyczką”) zostały wstępnie zaakceptowane przez Wierzyciela, Spółka zawrze wkrótce z Wierzycielem odpowiednią umowę pożyczki („Umowa Pożyczki”), która będzie podlegać prawu holenderskiemu.

Strony wstępnie ustaliły, iż Pożyczka zostanie przyznana Spółce na czas nieokreślony, przy czym okres wymagalności wierzytelności głównej nie będzie krótszy niż 50 lat od dnia przyznania Pożyczki.

Spółka podnosi, iż strony nie będą ustanawiać dodatkowych zabezpieczeń w związku z Pożyczką. Pozostałe zobowiązania Spółki będą zarazem korzystać z pierwszeństwa zaspokojenia w stosunku do wierzytelności wynikających z Umowy Pożyczki.

Strony planują także przyjąć, iż odsetki od Pożyczki należne na rzecz Wierzyciela będą naliczane według rocznej stopy w wysokości od kilku do kilkunastu procent kwoty zysku osiągniętego przez Spółkę w poprzednim roku finansowym, określonego zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Odsetki nie będą naliczane za te lata finansowe w których Spółka nie osiągnie zysku.

Umowa Pożyczki jest przez strony konstruowana w ten sposób, by umożliwić Spółce pokrycie odsetek naliczonych i należnych na rzecz Wierzyciela zgodnie z Umową Pożyczki poprzez bezpośrednią wypłatę kwoty tych odsetek w gotówce. Strony mogą ustalić, iż wymagalne odsetki ulegną kapitalizacji poprzez ich doliczenie do kwoty głównej Pożyczki na dzień wymagalności określonej kwoty odsetek.

W związku z wypłatą odsetek, Spółka będzie ponadto pobierać u źródła i przekazywać na rachunek organów podatkowych podatek od dokonywanych na rzecz Wierzyciela płatności w wysokości 5% ich kwoty.

Spółka zaznacza, iż stosunek pomiędzy kwotą odsetek należnych lub zapłaconych (skapitalizowanych) na podstawie Umowy Pożyczki a kapitałem zakładowym Spółki nie przekroczy stosunku wskazanego w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska, zgodnie z którym odsetki naliczone na podstawie Umowy Pożyczki, stanowić będą dla Spółki koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości zarówno w momencie zapłaty, jak i w momencie ich kapitalizacji, zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a w/w ustawy.

Zdaniem Spółki przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa wyraźnie, ani też nie definiuje w inny sposób znaczenia pojęcia „zapłaty” odsetek, nie wskazuje on również, czy pojęcie to winno być rozumiane w jakikolwiek szczególny sposób wyłącznie dla potrzeb właściwych przepisów prawa podatkowego, w tym w szczególności na gruncie przepisów dotyczących kwestii kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zauważa, iż w przypadku, gdy określone pojęcie jakim posługuje się norma prawa podatkowego nie zostało odrębnie zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, a także gdy nie wynika w inny sposób z kontekstu prawnego lub praktyki fiskalnej, iż pojęcie to posiada pewne szczególne znaczenie, winno się przypisać temu pojęciu znaczenie zgodne z jego zwyczajowym rozumieniem.

Spółka przyjmuje, iż pojęcie „zapłaty” odsetek obejmuje bezpośrednie przekazanie przez dłużnika środków pieniężnych wierzycielowi, jak również każde inne świadczenie o wartości równej kwocie odsetek dokonywane przez dłużnika na rzecz wierzyciela, w oparciu o wiążące strony ustalenia umowne, które zwiększa majątek wierzyciela powodując tym samym skutek ekonomiczny i prawny identyczny z bezpośrednim przekazaniem przez dłużnika środków pieniężnych wierzycielowi.

Spółka uważa, że najbardziej racjonalne jest przyjęcie, iż pojęcie „zapłaty” odsetek, w rozumieniu przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje także kapitalizację odsetek, która w istocie polega na przekształceniu kwoty zobowiązania do zapłaty odsetek, dodatkowego i pobocznego w stosunku do wierzytelności głównej, w części właściwej wierzytelności głównej. Z tego też powodu, w wyniku kapitalizacji możliwe będzie naliczanie dalszych odsetek od kwoty wierzytelności głównej także w części odpowiadającej kwocie skapitalizowanych już odsetek.

Powyższa sytuacja związana jest także, zdaniem Spółki, z faktem, iż w wyniku kapitalizacji odsetek wierzyciel zobowiązany jest do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w kwocie równej kwocie skapitalizowanych odsetek. Odpowiednio późniejsza spłata wierzytelności głównej, także w części odpowiadającej kwocie skapitalizowanych uprzednio odsetek, nie będzie stanowić źródła przychodu dla wierzyciela, jak również nie będzie stanowiła podstawy do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu u dłużnika.

W świetle powyższych uwag, Spółka uznaje i wnosi o potwierdzenie, iż wobec powyższych zasad określania odsetek, w stanie faktycznym przedstawionej sprawy, odsetki naliczone przez Spółkę na rzecz Wierzyciela na podstawie Umowy Pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu dla Spółki, zgodnie z przepisem art. 16 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 16 ust.1 pkt 10 lit. a tej ustawy, nie tylko w przypadku i w chwili wypłaty tych odsetek w gotówce na rzecz Wierzyciela, ale również w przypadku i w chwili ich kapitalizacji, na podstawie zgodnych ustaleń stron.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oparta jest na klauzuli generalnej: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wydatków pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością oraz udowodni, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem koniecznym jest również to, aby dany wydatek, nawet ten pozostający w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione i podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidziano szczególny tryb opodatkowania odsetek od należności i zobowiązań. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Mając na uwadze powyższy przepis należy stwierdzić, że dla celów podatkowych za koszty uzyskania przychodów uznawane są zapłacone przez podatnika odsetki od zobowiązań (w szczególności od pożyczek/kredytów) pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obciążenie finansowe z tytułu odsetek musi być zatem faktycznie poniesione przez podatnika. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż nie stanowią kosztów podatkowych spełniające warunek związku z przychodami odsetki niezapłacone lub umorzone.

W związku z tym, iż jak wynika z wniosku Spółka zamierza zaciągnąć pożyczkę w celu rozszerzenia działalności gospodarczej poprzez podjęcie inwestycji w nieruchomości, należy uznać za spełnione przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 16 ust. 1 pkt 11 w/w ustawy, zezwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od zobowiązań (wymieniając odsetki od pożyczek lub kredytów jako szczególne przypadki zobowiązań) należy więc uznać, iż zapłacone odsetki Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż w sytuacji gdyby przedmiotowa pożyczka dotyczyła inwestowania w sensie wytworzenia środka trwałego, wtedy zastosowanie miałby art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Ponadto stosownie do art. 16g w/w ustawy odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizji naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania zwiększają wysokość wartości początkowej środka trwałego, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanawia jak na wstępie.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w pozostałej części wniosku udzielona zostanie odrębnym postanowieniem.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).