INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2007r. (data wpływu 19 września 2007r.) uzupełnionym doręczonym pełnomocnictwem na wezwanie Nr IP-PB3-423-227/07-2/KB z dnia 08.11.2007r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest wydawcą tygodnika, które jest czasopismem specjalizującym się w sprawach transportu, spedycji oraz logistyki. Prenumeratorami tygodnika są podmioty wyspecjalizowane zawodowo zajmujące się transportem, spedycją lub logistyką, które w ramach prenumeraty starają się zdobyć wiedzę specjalistyczną, dotyczącą działalności gospodarczej przez nich wykonywanej. Ponadto Spółka organizuje dla podmiotów, świadczących usługi transportowe, spedycyjne i logistyczne, odpłatne konferencje szkoleniowe dotyczące spraw związanych z w/w tematyką. W ramach konferencji szkoleniowej uczestnicy korzystają z serii wykładów dotyczących tematyki transportowej, spedycyjnej oraz logistycznej prowadzonych przez najlepszych specjalistów w kraju i zagranicą. Ponadto odbywa się panel dyskusyjny dotyczący oświadczeń oraz problemów nurtujących sprawy transportu, spedycji i logistyki. Na zakończenie konferencji szkoleniowej każdy z uczestników otrzymuje certyfikat uczestnictwa. Konferencja jest całodniowa, rozpoczyna się o godz. 8.00 a kończy o godz. 19.00, a czasem z uwagi na ożywioną dyskusję trwa dłużej. Plan konferencji szkoleniowej jest tak zorganizowany, że uczestnicy nie mają możliwości jej opuszczenia, bez opuszczenia poszczególnych jej etapów celem udania się na posiłek. W związku z tym, że konferencja jest całodniowa, a uczestnicy w większości pochodzą spoza miejsca, gdzie jest ona organizowana, a poza tym konferencja jest odpłatna, Spółka jako organizator zobowiązana jest zapewnić wyżywienie dla jej uczestników, które finansowane jest z otrzymanych od uczestników opłat w postaci śniadania w formie bufetu wraz z napojami oraz obiadu wraz z napojami.

W sytuacji gdyby Spółka nie zapewniła wyżywienia w trakcie konferencji szkoleniowej, na uczestnictwo w szkoleniu nie zdecydowałby się żaden uczestnik.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty takie, które poniesie Spółka na wyżywienie tj. śniadanie, obiad oraz napoje do śniadania i obiadu dla uczestników odpłatnej konferencji szkoleniowej stanowią dla niej koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy po podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Żadna z sytuacji wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego nie zachodzi, dlatego też wydatki na organizację konferencji w zakresie wyżywienia oraz napojów dla uczestników konferencji szkoleniowej stanowią koszty uzyskania przychodów. Zdaniem wnioskodawcy, w szczególności hipoteza wynikająca z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dotyczy przedmiotowej sytuacji. Zgodnie z powołanym przepisem nie uważa się za koszt uzyskania przychodu kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zdaniem Spółki w niniejszej sprawie nie występuje zarówno reklama jak i reprezentacja. Mamy natomiast do czynienia ze szkoleniem czyli przekazywaniem wiedzy i informacji jej uczestnikom. Celem konferencji szkoleniowej nie jest ani reprezentacja ani reklama wnioskodawcy. Spółka wskazuje, iż przepisy podatkowe nie zawierają pojęć reklamy i reprezentacji, dlatego trzeba się odwołać do wykładni językowej. Według słownika języka polskiego PWN, Warszawa 1998 poprzez pojęcie reklamę rozumie się rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, miejscach i możliwości nabycia i wszelkiego rodzaju działania zmierzające do nakłonienia klienta do skorzystania z oferty reklamodawcy ukierunkowane na zwiększenie sprzedaży przy wykorzystaniu specjalnych środków oddziaływania jak np. radio, prasa, telewizja, plakaty, napisy. Reprezentacja oznacza okazałość i wystawność. Wnioskodawca jako podmiot organizujący konferencję szkoleniową, oprócz kosztów wynajmu sal wykładowych, wykładowców materiałów szkoleniowych zobowiązany jest zapewnić jej uczestnikom wyżywienie. Wnioskodawca organizuje bowiem konferencję szkoleniową, której immanentną cechą (tak jak np. materiały szkoleniowe) jest zapewnienie wyżywienia jej uczestnikom.

W innym przypadku żadna osoba nie zapłaci za uczestnictwo w konferencji szkoleniowej, bowiem niemożliwym jest uczestniczenie przez cały dzień w intensywnym wysoce wyspecjalizowanym szkoleniu bez możliwości spożycia posiłku. Zapewnienie wyżywienia i napojów uczestnikom nie ma zatem na celu reprezentacji wnioskodawcy, a jest częścią składową organizowanej konferencji szkoleniowej.

Wnioskodawca we wniosku powołuje się ponadto na wyrok NSA z dnia 27.07.2006r. II FSK 1008/05 Przegląd Podatkowy 2007/1/47, z którego wynika:

1.Nie jest reprezentacją ani reklamą w rozumieniu art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych działanie podatnika polegające na organizowaniu szkoleń dla kontrahentów/klientów/firmy, których celem jest zapoznanie się z parametrami produktów czy też szkolenie w celu instruktażu obsługi zakupionego towaru. 2.Koszty szkoleń obejmujące wydatki na wynajęcie sali, sprzętu, wynagrodzenie wykładowców oraz wydatki na wyżywienie i zakwaterowanie klientów biorących udział w szkoleniu stanowią koszty uzyskania przychodu dla organizatora szkolenia, jeżeli koszty takie poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodu (art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Co prawda stan faktyczny opisany w wyroku ze zdarzeniem występującym w zagadnieniu jest częściowo inny, to jednak jest zbliżony, a wręcz można powiedzieć iż przypadek Spółki jest bardziej czytelny i nie budzący wątpliwości, gdyż Spółka organizuje odpłatne szkolenia dla podmiotów świadczących usługi transportowo spedycyjno logistyczne, w związku z tym ma obowiązek poza zapewnieniem stricte usługi szkoleniowo edukacyjnej zapewnić wyżywienie jej uczestnikom.

Ponadto Spółka przywołuje interpretację Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Nr 1472/ROPI/423-363/27/O5/MC z której treści wynika, iż wydatki poniesione na organizację konferencji, wynajem sali i pokoi hotelowych, koszty wyżywienia, przeprowadzenia testów opon i prezentację fabryki oraz koszt usługi lotniczego przewozu pasażerów, związane ze szkoleniem dealerów, jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki mogą w całości zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Mając na uwadze powyższe Spółka stwierdza, iż wszystkie wydatki poniesione na organizację odpłatnej konferencji szkoleniowej w zakresie zapewnienia jej uczestnikom wyżywienia stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art.15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosowanie do pkt 28 tego artykułu (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zdefiniowała jednak pojęcia reprezentacji, wobec czego należy posłużyć się definicją słownikową. Na gruncie języka polskiego słowo „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Reprezentacja to działalnie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Innymi słowy, reprezentacja obejmuje zarówno działania zmierzające do:

• stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

• stworzenie korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Mając powyższe na uwadze, w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, iż koszty związane z wyżywieniem tj. śniadaniem, obiadem oraz napojami serwowanymi do tych posiłków podczas odpłatnej konferencji szkoleniowej organizowanej dla podmiotów świadczących usługi transportowe, spedycyjne i logistyczne, nie mają charakteru reprezentacji.

Należy zatem rozpatrzyć czy poniesione przez Spółkę wydatki na wyżywienie w postaci śniadania, obiadu i napojów do tych posiłków stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... Kwalifikacja przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów i ocena związku z osiąganymi przychodami możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika i związku z osiąganymi przychodami. Odpłatne konferencje szkoleniowe organizowane przez Spółkę dla podmiotów świadczących usługi transportowe, spedycyjne, logistyczne, stanowią sposobność wymiany doświadczeń i problemów nurtujących podmioty zajmujące się tego typu działalnością oraz są okazją do poszerzania wiedzy związanej z tą tematyką. Z uwagi na napięty harmonogram zajęć, uczestnicy szkolenia nie mają możliwości opuszczania konferencji w celu udania się na posiłek, bez straty poszczególnych jej etapów. Dlatego Spółka zobowiązana jest zapewnić wyżywienie dla jej uczestników, które finansuje z otrzymywanych od nich opłat za szkolenie. Zatem wydatki na wyżywienie dla uczestników konferencji mają związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami i stanowić dla niej będą, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów. Tym samym stanowisko Spółki, zgodnie z którym koszty na wyżywieni tj. śniadanie, obiad oraz napoje do tych posiłków serwowane dla uczestników odpłatnej konferencji stanowią dla niej koszt uzyskania przychodu, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.