D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14b § 5 i art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz.60 z późn. zm.) oraz w związku z art. 4 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r. nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z dnia 2 sierpnia 2007r. na postanowienie interpretacyjne Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 27 lipca 2007r. nr PD/423-31/MM/07 wydane w sprawie zastosowania w indywidualnej sprawie podatnika przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst. Jednolity Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty od czynności cywilnoprawnych dokonanych w związku z dokonaną konwersja na kapitał zakładowy pożyczek od udziałowców – utrzymuje zaskarżone postanowienie w mocy.

U Z A S A D N I E N I E

W wyniku rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu nr PD/423-31/MM/07 z dnia 27 lipca 2007r., wydane na podstawie art. 14 a §§ 1 i 4 Ordynacji podatkowej, uznające za nieprawidłowe stanowisko Jednostki w zakresie zastosowania w Jej indywidualnej sprawie przepisów w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tutejszy organ stwierdził, że nie wystąpiły przesłanki do uwzględnienia zażalenia i zmiany interpretacji.

Pismem z dnia 17 maja 2007r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie , na podstawie art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, tj. wyjaśnienie czy opłacona opłata od czynności cywilnoprawnych, w związku z konwersją pożyczek od udziałowców na podwyższenie kapitału zakładowego, stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki przychodem podatkowym jest dochód z działalności handlowej i do niej należy odnieść koszty poniesione w celu jego uzyskania. W jej ocenie, wydatek w postaci opłaty związanej z przedmiotowymi czynnościami jest kosztem uzyskania przychodu, gdyż Spółka dla celów optymalizacji finansowania działalności i dla celów obniżki kosztów potrzebowała zmiany formy finansowania i takie działanie jest uznawane jako najbardziej uzasadnione ekonomicznie.

Postanowieniem nr PD/423-31/MM/07 z dnia 27 lipca 2007r. Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu uznał stanowisko Jednostki za nieprawidłowe. Wskazał na art. 15 ust.1, art. 16 ust1 i art. 12ust.4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stwierdziła, że opłata od czynności cywilnoprawnej ma bezpośredni związek z czynnością polegającą na podwyższeniu kapitału. Czynność ta nie powoduje natomiast powstania przychodu, bo jak wynika z treści art. 12 ust 4 pkt 4 w/w ustawy do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, statutowego w banku państwowym czy też funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Skoro nie można przychodu otrzymanego poprzez konwersję pożyczek od udziałowców na powiększenie kapitału zakładowego zaliczyć do przychodów podatkowych, to tym samym nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z powiększeniem kapitału zakładowego.

Pismem z dnia 2 sierpnia 2007r. Spółka wniosła zażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego żądając jego zmiany. W zażaleniu wskazano, że podwyższając kapitał zakładowy poprzez konwersję na kapitał otrzymanych pożyczek redukowano koszty odsetek, optymalizując finansowanie działalności, co z kolei skutkuje uzyskaniem przychodu. Skoro podwyższenie kapitału zakładowego jest działaniem w celu uzyskania przychodów, również wszelkie opłaty ponoszone w związku z tym podwyższeniem ponoszone są w celu uzyskania przychodu. Uzasadniając swoje stanowisko Spółka odwołała się do szerokiej literatury w zakresie tzw. wydatków pośrednich dotyczących obsługi prawnej, księgowej itp., w której według niej w sposób oczywisty wskazuje się na możliwość zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Ponadto Spółka przywołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22.02.2006r. sygnatura II FSK 191/2005, wskazując, iż w wyroku tym Sąd odnosi się do wydatków związanych z organizacją osoby prawnej i stwierdza, iż do kosztów uzyskania przychodów zalicza się bez wątpienia wydatki związane z ogólnymi kosztami funkcjonowania osoby prawnej, w tym poniesioną przy zakładaniu Spółki opłatę notarialną, koszty usług prawniczych. W podobny sposób, zdaniem Spółki, Sąd odnosi się do kwestii podwyższenia kapitału zakładowego, stwierdzając iż usługi świadczone przez radców prawnych, związane z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z uwagi na potrzebną w tej kwestii wiedzę fachową , wiedzę prawniczą , uzasadniają zaliczenie wydatku z tego tytuły do kosztów uzyskania przychodu.

W stanowisku do zażalenia organ pierwszej instancji podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu i stwierdził, że interpretacja w nim zawarta wynika wprost z przepisów ustawy, a przywołany przez Spółkę wyrok dotyczy kosztów obsługi prawnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, w wyniku rozpatrzenia zażalenia Jednostki, po wnikliwym przeanalizowaniu przedmiotowej sprawy stwierdza, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, koniecznym jest istnienie pomiędzy poniesionym wydatkiem, a osiągniętym przychodem, związku przyczynowo – skutkowego, czyli należy wykazać, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie bądź zwiększenie przychodu.

Zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 4 pkt. 4 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów podatkowych nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego, albo funduszu założycielskiego. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3, który pozostaje w związku z powołanym wyżej przepisem, stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium, Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą , jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu.

W ocenie tut. organu stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, a argumenty podniesione w zażaleniu nie mogą stanowić podstawy do zmiany zaskarżonego postanowienia. Podkreślić należy, iż aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Chodzi tu o konkretne przychody osiągane w danym roku podatkowym, które będą wielkością wyjściową przy obliczeniu podatku, a nie bliżej nie określone przychody, które będą osiągnięte w niewiadomym czasie lub też nie będą osiągnięte nigdy.

Cytowany wyżej przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyklucza z przychodów podatkowych przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, bowiem celem jego jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania Spółki, a nie uzyskanie konkretnego przychodu podatkowego.

Odnosząc się natomiast do wskazanego w zażaleniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22.02.2006r. sygnatura akt II FSK 191/2005, w uzasadnieniu którego sąd odniósł się do wydatków z tytułu wynagrodzenia radców prawnych związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego spółki z o.o., tut. organ stwierdza, iż nie ma on zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie podatnika i wiąże tylko strony tamtego procesu. Nie jest normą prawną ogólnie obowiązującą, która może mieć zastosowanie w rozstrzyganym sporze dotyczącym interpretacji przepisów prawa.

Reasumując należy podkreślić, iż opłata od czynności cywilnoprawnych ściśle związana z czynnością podwyższenia kapitału zakładowego Spółki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie jest ściśle powiązana z uzyskanym przychodem.

W świetle powyższego postanawia się jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Niniejsza decyzja interpretacyjna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej. Stronie kwestionującej legalność niniejszej decyzji służy stosownie do postanowień art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z poźn. zm.) prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Zgodnie z art. 54 § 1 w/w ustawy skargę (wraz z jej odpisem) wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.