P o s t a n o w i e n i e

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawieart. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r. w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 18 czerwca 2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 21 czerwca 2007 r.), - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Spółka była liderem konsorcjum, które realizowało inwestycję dla Miasta X polegającą na modernizacji oczyszczalni ścieków. W skład konsorcjum oprócz Spółki wchodziły jeszcze dwie inne firmy. Na wykonane roboty budowlane udzielono rocznej gwarancji. Jako zabezpieczenie roszczeń inwestora złożono mu gwarancję ubezpieczeniową właściwego usunięcia wad i usterek. W okresie gwarancji ujawniły się pewne wady na zmodernizowanym obiekcie i inwestor wezwał do ich usunięcia. Po szczegółowej analizie tychże usterek stwierdzono, że to nie Spółka ponosi winę za ich powstanie i odmówiono ich usunięcia. Wówczas inwestor zwrócił się do Towarzystwa Ubezpieczeniowego o wypłatę odszkodowania z gwarancji. Towarzystwo Ubezpieczeniowe wypłaciło Miastu odszkodowanie i w drodze regresu jego kwotą obciążyło Spółkę. Zapłaconej Towarzystwu kwoty Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 wraz ze zm.)- zwanej dalej ustawą o pdop. Spółka obciążyła z kolei pozostałych uczestników konsorcjum proporcjonalnie do ich udziału w wartości kontraktu i firmy te zwróciły Spółce część zapłaconej Towarzystwu kwoty.

Spółka zwraca się z pytaniem czy w świetle przepisów ustawy o pdop otrzymane przez nią kwoty od pozostałych uczestników konsorcjum podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Spółki otrzymane od pozostałych uczestników konsorcjum kwoty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym gdyż stanowią częściowy zwrot wydatku nie zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop, w myśl którego do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Do przychodów tzw. neutralnych podatkowo, a więc niestanowiących podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, należą m.in.. - zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop – zwrócone inne wydatki niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te wymienia art. 16 ust. 1 powołanej ustawy. Zatem wszystkie wydatki wskazane w tym przepisie, które zostały podatnikowi zwrócone, wyłączone są z przychodów do opodatkowania. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o pdop, odszkodowanie o którym mowa we wniosku, nie może zostać uznane za koszt uzyskania przychodów. Podkreślić należy, iż norma prawna zawarta w art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop odnosi się bowiem wyłącznie do poniesionych i zwróconych podatnikowi wydatków niezaliczonych z mocy art. 16 tejże ustawy do kosztów uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł więc być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop, konieczne jest by wydatek ten spełniał łącznie następujące przesłanki:
- nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 16 ustawy o pdop
- został wcześniej przez podatnika poniesiony a następnie zwrócony podatnikowi a także
- wydatek poniesiony musi być odpowiednikiem wydatku zwróconego.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym wydatkiem było wypłacone Towarzystwu Ubezpieczeniowemu, w drodze regresu, odszkodowanie z gwarancji. Z opisu sprawy wynika, iż Spółka poniosła przedmiotowe wydatki jako dłużnik zobowiązany solidarnie z pozostałymi członkami konsorcjum. Zgodnie z art. 366 § 1 ustawy Kodeks cywilny wierzyciel dłużników solidarnych może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Natomiast w myśl art. 376 § 1 powołanej ustawy w przypadku gdy jeden z dłużników solidarnych spełni świadczenie może żądać od pozostałych dłużników zwrotu, w częściach wynikających z ustawy lub z łączącej strony umowy.

Jeśli więc Spółka sama poniosła koszty, które obciążały, jako dłużników solidarnych, wszystkich członków konsorcjum to stosownie do przytoczonych przepisów, może w drodze regresu żądać ich zwrotu. Zwrot taki będzie tym samym wydatkiem, który poniosła Spółka na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeniowego, właśnie ze względu na fakt, iż do zapłaty przedmiotowego odszkodowania byli zobowiązani solidarnie wszyscy członkowie konsorcjum.

W związku z powyższym część zapłaconej Towarzystwu Ubezpieczeniowemu kwoty, którą w/w firmy zwróciły Spółce stanowi - jako spełniająca wszystkie w/w przesłanki - zwrot wydatku w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop a co za tym idzie nie stanowi dla Spółki przychodu podlegającemu opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.