INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 13.09.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 o niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawartą umową cash polingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2007 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 o niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawartą umową cash polingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

R XX sp. z o.o. (dalej: „RX”) zamierza przystąpić do zaoferowanego przez Bank X systemu cash poolingu (dalej: cash pooling). Drugim uczestnikiem tego systemu byłaby inna spółka z grupy R - R Pxxx z siedzibą w Holandii (dalej: „RPH”). W tym celu RX zamierza podpisać z Bankiem X nienazwaną umowę dotyczącą zarządzania środkami pieniężnymi i kredytem dziennym w grupie rachunków (dalej: umowa). Usługa świadczona przez Bank X na podstawie umowy obejmie zarządzanie środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych oraz zadłużeniem RX i RPH. Celem usługi jest zminimalizowanie kosztów finansowania obu podmiotów poprzez kompensowanie przejściowych niedoborów wykazywanych przez jeden z podmiotów przejściowymi nadwyżkami występującymi u drugiego z podmiotów.

Świadczona przez bank w ramach umowy usługa, umożliwi podmiotom z niej korzystającym:

• poprawę płynności finansowej,
• efektywne finansowanie bieżących potrzeb w zakresie kapitału obrotowego oraz
• zwiększenie efektywności krótkoterminowego zarządzania środkami pieniężnymi i dostępnymi kredytami poprzez optymalizację przychodów oraz kosztów odsetkowych. Ponadto dzięki systemowi cash poolingu, poszczególni jego uczestnicy uzyskają łatwiejszy i na większą skalę dostęp do finansowania dostarczanego przez bank, niż miałoby to miejsce w sytuacji gdyby system ten nie został wprowadzony.
  
  

Wnioskodawca przedstawił szczegółowe zasady funkcjonowania systemu cash poolingu:

1. Bank X otworzy w Polsce rachunek dla RX (rachunek główny RX) oraz dla RPH (rachunek główny RPH); ponadto Bank X otworzy dla RPH pomocniczy rachunek bankowy (pomocniczy rachunek RPH).
2. Zgodnie z umową każdy uczestnik systemu cash poolingu będzie miał możliwość zaciągnięcia tzw. kredytu dziennego na swoim rachunku głównym. Kredyt dzienny udzielany przez Bank X będzie formą krótkoterminowego finansowania przyznanego uczestnikom systemu. Będzie to rodzaj kredytu udzielanego w rachunku bieżącym, który będzie przyznawany rano i będzie musiał być spłacony w całości przed końcem dnia.
3. Dłużnik może nie być w stanie spłacić zadłużenia przed upływem końca dnia. Dlatego też bank wymaga od wszystkich uczestników systemu podjęcia zobowiązania spłaty bankowi zaciągniętego i nie spłaconego kredytu dziennego, na którymkolwiek rachunku głównym. Bank upoważniony jest do wykorzystania dostępnych środków dowolnego uczestnika systemu do spłaty zadłużenia niespłaconego przez innego uczestnika systemu (dłużnika banku) przed upływem końca dnia. W związku z tym, spłata wszystkich, ewentualnie niespłaconych przed końcem dnia kredytów dziennych jest poręczana bankowi przez każdego uczestnika systemu. Zgodnie z umową uczestnicy cash poolingu będą więc wspólnie i solidarnie odpowiedzialni za wszystkie swoje zobowiązania wobec Banku X powstałe w toku wykonywania umowy. W szczególności będą oni wspólnie i solidarnie odpowiedzialni za każdy kredyt dzienny zaciągnięty na głównym rachunku któregokolwiek z uczestników. W sytuacji, w której którykolwiek z rachunków głównych wykazuje zadłużenie, które nie może zostać całkowicie spłacone do końca dnia, bank obciąża rachunek uczestnika posiadającego nadwyżkę wolnych środków kwotą niespłaconego kredytu dziennego, zaciągniętego na rachunku innego uczestnika systemu. Tak pozyskane środki wykorzystywane są przez bank do spłaty kredytu dziennego na innym rachunku głównym.
   
   

Opisane powyżej transakcje spłaty kredytów dziennych inicjowane i przeprowadzane są przez bank wymagający spłaty przed końcem dnia, każdego z kredytów dziennych.

Na koniec każdego dnia bank dokona następujących czynności:- ustali salda na rachunkach głównych każdego z uczestników; - ustali sumę sald na rachunkach głównych uczestników;

• jeżeli suma sald na rachunkach głównych uczestników będzie ujemna Bank X dokona przelewu kwoty równej sumie sald z pomocniczego rachunku RPH na rachunek główny RPH;
• jeżeli suma sald na rachunkach głównych uczestników będzie dodatnia Bank X dokona przelewu kwoty równiej sumie sald z rachunku głównego RPH na pomocniczy rachunek RPH.
  
  

1. Powyższe transakcje będą dokonywane przez bank automatycznie, bez jakiegokolwiek wyraźnego polecenia RX albo RPH.
2. W przypadku, gdy jeden z uczestników zaciągnie kredyt dzienny na swoim rachunku głównym i kredytu tego nie spłaci do końca dnia będzie on zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku.
3. Ponadto, jak wskazano wyżej, w takim wypadku, Bank X ma prawo skorzystać z udzielonego mu poręczenia i dokonać spłaty tego kredytu z nadwyżki zanotowanej na rachunku drugiego uczestnika. Bank X będzie upoważniony do korzystania z dostępnych środków każdego uczestnika cash poolingu w celu spłacenia debetów niespłaconych przez drugiego uczestnika (dłużnika Banku X) na koniec dnia.
4. Uczestnik systemu spłacający kredyt dzienny zaciągnięty przez innego uczestnika wstąpi w prawa zaspokojonego wierzyciela (nabędzie prawa Banku X w stosunku do dłużnika) zgodnie z cywilistyczną konstrukcją subrogacji ustawowej, o której mowa w artykule 518 ustawy w 23 kwietnia 1964 kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 roku, Nr 16, pozycja 93 wraz z kolejnymi nowelizacjami, dalej: kc).
5. Oznacza to, że w ramach pierwotnego stosunku zobowiązaniowego łączącego Bank X z uczestnikiem, który nie spłacił do końca dnia zaciągniętego w tym dniu kredytu dziennego następuje zamiana pierwotnego wierzyciela (Bank X) na innego (uczestnik cash poolingu, którego środki zostały wykorzystane do spłaty tego kredytu).
6. Zastosowanie powyższego mechanizmu spowoduje, że przez subrogację Banku X uczestnik cash poolingu, którego środki zostały wykorzystane do spłaty niespłaconego kredytu dziennego drugiego uczestnika nabywa roszczenie jakie wobec tego drugiego uczestnika (dłużnika) posiada bank. Roszczenie to obejmuje zarówno kwotę główną kredytu dziennego jak i odsetki od tego kredytu.
7. Dzięki takiemu rozwiązaniu żaden uczestnik systemu nie będzie płacił odsetek na rzecz Banku X, jeżeli na rachunku drugiego z uczestników będzie kwota wolnych środków odpowiadająca kwocie zadłużenia pierwszego z uczestników. Bank X będzie pośredniczył we wzajemnych rozliczeniach uczestników, lecz podmiotem uprawnionym do odsetek będzie uczestnik, którego środki zostały wykorzystane do spłaty zadłużenia drugiego uczestnika.
8. W przypadku, gdy kwota wolnych środków na rachunku drugiego z uczestników nie wystarczy na pokrycie długu pierwszego Bank X, jako finansujący, będzie uprawniony do otrzymania odsetek. jednakże w takim wypadku korzyścią z zastosowania struktury cash poolingu będzie zmniejszenie kwoty odsetek należnych Bankowi X z tytułu zadłużenia.
9. Rozliczenia w ramach cash poolingu dokonywane będą w PLN.
10. Koszty usługi „cash pooling system” będą poniesione przez RX oraz RPH poprzez obciążenie ich rachunków.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone nr 3).

Czy na gruncie opisanego powyżej stanu faktycznego, odsetki wypłacone przez Spółkę na rzecz RPH, w przypadku gdy RX nie spłaci zaciągniętego w banku kredytu dziennego a bank skorzysta z poręczenia udzielonego przez RPH i wykorzysta środki zgromadzone na jego rachunku głównym do spłaty tego kredytu i w efekcie RPH wstąpi w prawa zaspokojonego wierzyciela w stosunku zobowiązaniowym łączącym Bank z RX, będą kosztem podatkowym w pełnej wysokości czy też będą one podlegały przepisom o niedostatecznej kapitalizacji (art. 16 ust.1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16 ust. 1 punkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowców (posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów tej spółki) lub Spółki, których udziałowcem jest ten sam podmiot, co w przypadku spółki otrzymującej pożyczkę (jeżeli ten sam udziałowiec posiada nie mniej niż po 25% udziałów w spółce i w spółce udzielającej pożyczki) jeżeli zadłużenie spółki wobec udziałowców i ich udziałowców przekroczy trzykrotność kapitału zakładowego spółki otrzymującej pożyczkę w tej części, w jakiej kwota pożyczki przekracza ww. trzykrotność kapitału.

Zgodnie z art. 16 ust. 7b powołanej powyżej ustawy, przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

W ocenie Spółki, biorąc powyższe pod uwagę, ograniczenia kosztowności odsetek wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji mają zastosowanie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

1. podatnik wypłaca odsetki na rzecz podmiotu powiązanego z nim kapitałowo;
2. odsetki wypłacane przez podatnika związane są z udzieloną mu pożyczką czyli umową w wyniku, której podmiot powiązany z nim kapitałowo zobowiązuje się do przeniesienia na własność podatnika określonej ilość pieniędzy, a podatnik zobowiązuje się taką samą ilość pieniędzy zwrócić;
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozważanym stanie faktycznym RX i RPH udzielają sobie wzajemnie poręczeń kredytów dziennych udzielanych przez bank. Dlatego też w przypadku, gdy RX nie spłaci zaciągniętego w ciągu dnia dziennego kredytu udzielonego przez bank, a RPH wykaże dodatnie saldo na swoim rachunku głównym i bank wykorzysta środki pieniężne zgromadzone na rachunku RPH do spłaty tego kredytu zaciągniętego przez RX, zgodnie z art. 516 kc, RPH wstąpi w prawa zaspokojonego wierzyciela (banku) w stosunku zobowiązaniowym łączącym RX z bankiem. W efekcie RX będzie płacić odsetki na rzecz nowego wierzyciela - RPH, który jest podmiotem powiązanym kapitałowo z RX. W związku z powyższym powstaje pytanie czy w takiej sytuacji kosztowność odsetek wypłacanych przez RX na rzecz RPH będzie podlegała ograniczeniom przewidzianym przez przepisy o niedostatecznej kapitalizacji.

W ocenie Spółki aby odpowiedzieć na to pytanie należy ustalić, czy odsetki te są płacone przez RX w związku z jakąkolwiek pożyczką w rozumieniu art. 16 ust. 7b cyt. ustawy, udzieloną przez RPH. Jak wskazano wyżej powodem, dla którego RX wypłaca odsetki na rzecz RPH jest wyłącznie fakt, iż podmiot ten w wyniku subrogacji ustawowej wstąpił w prawa zaspokojonego banku, który posiadał roszczenie wobec RX. Zgodnie z konstrukcją prawną subrogacji, nowy wierzyciel wstępuje w miejsce poprzedniego z mocy samej ustawy: „cechą charakterystyczną następstwa wierzytelności pod tytułem szczególnym w drodze wstąpienia osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela jest to, iż sukcesja ta nastąpiła zawsze z mocy prawa w wypadkach określonych wart. 518 par. 1” -„Kodeks cywilny. Komentarz”, red. K. Pietrzykowskiego, wydanie trzecie, Warszawa 2002, s. 1243.)

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stwierdza, że w przypadku, gdy RX nie spłaci zaciągniętego w ciągu dnia dziennego kredytu, a RPH wykaże dodatnie saldo na swoim rachunku głównym i bank wykorzysta środki pieniężne zgromadzone na rachunku RPH do spłaty kredytu zaciągniętego przez RX, w wyniku czego RPH wstąpi w prawa zaspokojonego wierzyciela z mocy samej ustawy - nie dojdzie do zawarcia jakiejkolwiek umowy pomiędzy RX i RPH. W szczególności nie dojdzie do zawarcia umowy, w wyniku której RPH zobowiązywałby się do przeniesienia na własność RX określonej ilość pieniędzy, a RX zobowiązywałby się taką samą ilość pieniędzy zwrócić.

W ocenie Spółki odsetki, które RX będzie płacił na rzecz RPH nie będą odsetkami od pożyczki udzielonej przez RPH, gdyż podmioty te nie będą zawierały żadnej umowy pożyczki. Co więcej, z powyższych względów strony nie zawierają również ani umowy depozytu nieprawidłowego, ani nie dokonują lokaty. W związku z powyższym nie będzie spełniony drugi z warunków koniecznych do zastosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Spółka zauważa, że zgodnie z umową podmiotem, z którym RX zawiera umowę pożyczki, o której mowa w art. 16 ust. 7b powołanej ustawy jest Bank X - to bowiem bank udziela RX dziennego kredytu w jego rachunku głównym. Należy jednak zauważyć, że Bank X nie jest podmiotem powiązanym kapitałowo z uczestnikami systemu i w związku z tym żadne odsetki od kredytów udzielonych uczestnikom przez bank nie podlegałyby przepisom o niedostatecznej kapitalizacji. Podsumowując, w przypadku, gdy w wyniku realizacji umowy RPH wstąpi w prawa banku w stosunku zobowiązaniowym łączącym bank z RX, odsetki wypłacane przez RX na rzecz RPH nie będą podlegały ograniczeniom przewidzianym wart. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 przedmiotowej ustawy, gdyż odsetki te nie są wypłacane z tyt. Umowy pożyczki zawartej miedzy tymi podmiotami - umowa pożyczki zawarta została przez RX z Bankiem, który jednak nie jest podmiotem kapitałowo powiązanym z RX.

Uzasadniając swoje stanowisko Spółka twierdzi, iż podobne stanowisko na gruncie analogicznego stanu faktycznego zostało zawarte w piśmie Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 2006.12.127 sygn. P02/423-65/05/95375, gdzie stwierdzono, że „uwzględniając treść powyższych przepisów Naczelnik Małopolskiego Urzędu podziela stanowisko podatnika zawarte we wniosku, że do wypłacanych odsetek z tytułu ww. Umowy nie znajdują zastosowania cyt. wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczące tzw. niedostatecznej kapitalizacji, ponieważ pożyczki (kredyt w rachunku bieżącym), o których mowa we wniosku nie zostały udzielone przez podmiot powiązany kapitałowo, lecz przez bank. (...)W ocenie tut. Organu normy przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ww. ustawy odnoszące się do odsetek nie obejmują zobowiązań powstałych w rezultacie przeniesienia wierzytelności wynikającej z umowy, o której, w myśl art. 16 ust. 7b ustawy, mowa w cyt. wyżej przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, na rzecz podmiotu pozostającego w kwalifikowanych związkach kapitałowych ze stroną tej umowy”.

Również pismo Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego z dnia 29.05.2006 r., sygn. Ro/436-2/06 potwierdza, że w ramach cash poolingu nie dochodzi do zawarcia pożyczek miedzy podmiotami i dlatego odsetki wypłacane przez uczestników innym uczestnikom nie podlegają przepisom o niedostatecznej kapitalizacji: „(...) Czynności usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową nie mają charakteru pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ww. ustawy. W ramach tych usług dający pożyczkę nie przenosi na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy (następuje tu cesja wierzytelność ), stąd też w przypadku tym stosowanie ograniczeń w zakresie zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa wart. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy, nie ma zastosowania”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Umowa „cash poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leadera, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, kto będzie pełnił ww. funkcję.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, stanowiąca sposób gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących w umowie podmiotów zawiera w sobie pewne elementy umowy pożyczki, lecz nie wyczerpuje istotnych jej znamion.

Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm) przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy(…). W przypadku umowy cash poolingu mamy do czynienia przynajmniej z trzema podmiotami, tzn. podmiotem mającym saldo dodatnie na rachunku głównym, podmiotem posiadającym debet na rachunku głównym oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Uczestnik tego systemu, który wykazuje saldo dodatnie nie wie, czy środki jego zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji jak i jej przedmiot. Z konstrukcji umowy cash poolingu wynika jednak, iż to bank udziela dziennych kredytów umawiającym się spółkom, natomiast spłacający kredyt Uczestnik Systemu wstępuje w prawa wierzyciela Banku wobec kredytobiorcy w celu żądania zwrotu kwoty spłaconego przez niego kredytu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 61 cytowanej ustawy stanowi, iż nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, iż w przedmiotowej sprawie umowę cash poolingu mają zamiar zawrzeć podmioty powiązane. Jednak uwzględniając konstrukcję tej umowy, z której wynika, iż to bank jest podmiotem oferującym tę usługę, należy podzielić stanowisko wnioskodawcy, że wyżej przytoczone przepisy dotyczące tzw. niedostatecznej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61) nie będą miały zastosowania bowiem to bank przenosi środki finansowe dostępne na rachunkach podmiotu, wykazującego saldo dodatnie, na rzecz drugiego podmiotu wykazującego saldo ujemne. W związku z tym, spółka wykazująca saldo ujemne na rachunku, tj. spółka będąca dłużnikiem banku, zostaje dłużnikiem drugiej spółki. W takim razie podmioty uczestniczące w systemie cash poolingu stają się wobec siebie wierzycielami i dłużnikami z tytułu wcześniej udzielonego kredytu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.