P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Banku "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank w praktyce swojej działalności dokonuje wypłaty (realizacji zlecenia przelewu bądź rozliczenia czeku) na rzecz osób fizycznych, beneficjentów świadczeń emerytalno – rentowych z zagranicy. Identyfikacja tytułu danego świadczenia następuje co do zasady na podstawie tytułu wskazanego przez podmiot zlecający dokonanie przelewu w jego treści bądź też na podstawie dodatkowych informacji przekazanych przez beneficjenta przelewu. Bank jest w tym przypadku, analogicznie jak w każdej innej sytuacji wykonania czynności (zlecenia) w obrocie bezgotówkowym, wtórnym odbiorcą informacji, bazując na danych przekazanych stosownie do woli i wiedzy uczestników obrotu (zleceniodawcy i beneficjenta przelewu). Bank w oparciu o wskazany stan faktyczny oraz stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązany jest do poboru zaliczek miesięcznych z tytułu wypłacanych emerytur i rent z zagranicy.

Realizując obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłat rent oraz emerytur z zagranicy, Bank powziął wątpliwość czy w związku z pełnieniem funkcji płatnika dla celów ustalenia prawidłowej kwalifikacji wypłacanego świadczenia i odpowiedniego zastosowania regulacji podatkowych w sytuacjach, gdy informacje wykazane w dokumentach związanych z rozliczeniem płatności (polecenie przelewu) nie stanowią wystarczającej podstawy ustalenia atrybutów świadczenia, Bank może skutecznie przyjąć w tym zakresie od Klienta – podatnika oświadczenie, a w konsekwencji w przypadku, gdy na skutek działania samego podatnika został wprowadzony w błąd nie będzie ponosił odpowiedzialności za nieprawidłowość bądź brak poboru podatku.

Zdaniem Banku charakter wypłat dokonywanych przez Bank, jak również często obiektywny brak informacji w zakresie atrybutów świadczenia, w sposób istotny wpływają na tryb realizacji obowiązków nałożonych na Bank pełniący funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W znaczącej liczbie przypadków bez informacji uzyskanych od samego beneficjenta, Bank nie jest bowiem w stanie określić wszystkich parametrów świadczenia niezbędnych do dokonania prawidłowego poboru podatku, skutkiem czego zasadą staje się podejście ostrożnościowe polegające na przyjęciu, iż każda wypłata świadczenia, co do którego istnieje podejrzenie o jego emerytalnym charakterze, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W opinii Banku, wobec braku tak technicznych jak i prawnych możliwości pozyskania innych informacji dotyczących przedmiotu realizowanej transakcji, zasadnym pozostaje zatem w sytuacjach wątpliwych przyjęcie oświadczenia beneficjenta dotyczącego parametrów wypłacanego świadczenia, jako podstawy uprawniającej Bank do zastosowania reguł opodatkowania uwzględniających informacje wskazane w oświadczeniu. Jednocześnie Bank nie może ponosić odpowiedzialności za ewentualne nieprawidłowości rozliczenia powstałe na skutek uwzględnienia nieprawdziwych informacji wskazanych w oświadczeniu.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

W myśl art. 35 ust. 3 tej ustawy zaliczki o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1 – 1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w większości umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, opodatkowanie emerytur i rent oraz innych podobnych świadczeń pochodzących z zagranicy, ma miejsce wyłącznie w państwie zamieszkania beneficjenta.
Takie też rozwiązanie przyjęte jest w Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku – OECD. Podkreślić należy, że umowy, które zawiera strona polska w dużej mierze wzorowane są na Modelowej Konwencji.

Przypadki, w których prawo opodatkowania tych świadczeń, przysługuje państwu wypłacającemu, stanowią wyjątek od wyżej wskazanej reguły. Odrębne zasady opodatkowania dotyczą głównie świadczeń pochodzących np. z ustawowych systemów zabezpieczeń socjalnych, indywidualnych systemów emerytalnych, świadczeń związanych z wcześniejszą pracą o charakterze publicznym.
Art. 26a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ stanowi, że podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) – do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. W tym przypadku nie stosuje się przepisu art. 30 § 5.

Z treści w/w art. 26a Ordynacji podatkowej wynika, że przepis ten będzie miał zastosowanie, w przypadku, gdy zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. zostanie zaniżona lub nieujawniona podstawa opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
   
2. zaniżenie lub nieujawnienie podstawy opodatkowania nastąpi na skutek czynności płatnika.

Sytuacja taka może wystąpić wówczas, gdy płatnik i osoba, której wypłacane jest świadczenie pozostają ze sobą w taki stosunku prawnym, że płatnik ma wpływ na charakter wypłacanego świadczenia i jego wysokość, co determinuje skutki podatkowe związane z wypłatą tego świadczenia.
Jak wynika z treści wystąpienia, Bank wypłacający świadczenia emerytalne i rentowe pochodzące z zagranicy, pełniący funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, czasami nie ma możliwości na podstawie posiadanych dokumentów (przelewów lub innych danych) zweryfikowania charakteru wypłacanego świadczenia. Bank może też w niektórych sytuacjach nie posiadać wiedzy, czy świadczeniobiorca nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku podatkowego w Polsce, ponieważ pośredniczy jedynie w wypłacie tych świadczeń. Dla celów ustalenia skutków podatkowych związanych z dokonywanymi wypłatami rent i emerytur zagranicznych, Bank bazuje na posiadanej dokumentacji, którą w wątpliwych przypadkach uzupełnia o oświadczenia oświadczenia składane przez beneficjentów świadczeń.
Z uwagi na powyższe, jeżeli z posiadanej przez Bank dokumentacji lub złożonych oświadczeń przez beneficjentów przelewów wynika, że realizowany przelew nie stanowi emerytury bądź renty z zagranicy albo wypłacone świadczenie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania w Polsce Bank jako płatnik nie będzie podlegał odpowiedzialności określonej w art. 26a ustawy Ordynacja podatkowa.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.