Postanowienie

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007r. w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 14.06.2007 roku (wpływ do Urzędu 26.06.2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie odpowiedzi na zapytanie nr 1 dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione w zapytaniu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę hipotetycznego stanu faktycznego wynika, że Spółka planuje zawarcie umowy „o zarządzanie skarbowością". Stronami umowy będą spółki należące do grupy kapitałowej M. W ramach tej umowy Podmiot Zarządzający (Spółka M. S.p.A będąca Stroną umowy) będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy oraz pozostałych Stron umowy usługę polegającą na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową w zakresie centralizacji, kontroli oraz administrowania środkami finansowymi. Celem przedmiotowej umowy jest optymalizacja przepływu środków finansowych w obrębie jej Stron poprzez organizację zarządzania saldami. W celu świadczenia przedmiotowych usług Podmiot Zarządzający korzystać będzie z usług wyspecjalizowanej instytucji finansowej np. banku. Spółka uważa, że scharakteryzowana wyżej umowa jest umową cash poolingu, gdyż stanowi formę zarządzania finansami stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej. Podstawową korzyścią zastosowania cash poolingu jest w tym przypadku możliwość koncentracji środków finansowych kilku podmiotów oraz kompensacja nadwyżek wykazanych przez jedne podmioty z niedoborami innych innych podmiotów należących do grupy. Dzięki zastosowaniu takiej konstrukcji, następuje minimalizowanie kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy kapitałowej - poprzez samokredytowanie przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Wnioskodawca podkreśla, że z planowanej umowy wynika, iż będzie to tzw. zero - balancing cash pooling, czyli dokonywany będzie fizyczny transfer środków pomiędzy rachunkami uczestników (lub specjalnie wyodrębnionymi subkontami) a rachunkiem głównym grupy. Salda dodatnie wykazywane przez podmioty będą przekazywane na rachunek główny, natomiast salda ujemne na rachunkach poszczególnych uczestników będą pokrywane z rachunku głównego.

W związku z powyższym Spółka wystosowała zapytanie czy zawarcie i realizacja umowy cash poolingu podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowa umowa - zdaniem Wnioskodawcy - nie mieści się w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust.1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450). Swoje stanowisko Spółka argumentuje faktem, że umowa ta nie wyczerpuje istotnych znamion umowy pożyczki, bowiem w operacjach cash poolingu występuje podmioty, wśród których pewne podmioty posiadają wolne środki finansowe, pewne podmioty posiadają niedobór tych środków oraz podmiot występujący w roli pośrednika działający we własnym imieniu. W transakcjach tych wszystkie podmioty podlegają określonym prawom i obowiązkom, ale nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Ponadto strona tego typu umowy nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji oraz jej przedmiot. Dlatego bezpodstawnym jest zakwalifikowanie powyższej umowy jako umowy pożyczki.

Ustosunkowując się do złożonego wniosku Naczelnik tut. Urzędu stwierdza co następuje:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności wymienione enumeratywnie w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450). Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasada, zgodnie z które o kwalifikacji prawnej określonej czynności cywilnoprawnej stanowi jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Cash pooling, to nowy - nieuregulowany dotąd w polskim prawie - rodzaj usług bankowych. Umowa konsolidacji rachunków bankowych polega na gromadzeniu przez podmiot zarządzający rachunkami (pool leadera), na zlecenie grupy powiązanych przedsiębiorców, ich środków finansowych na rachunku skonsolidowanym grupy i kompensowaniu przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne podmioty z niedoborami innych podmiotów należących do grupy. Podmiotem zarządzającym może być zarówno bank jak i inny podmiot.

Umowa cash poolingu co do zasady jest formą zarządzania finansami stosowane przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w inny sposób. Jej istota jest optymalizacja wykorzystania środków będących w dyspozycji podmiotów, które se stronami umowy. Polega na koncentrowaniu środków z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów - na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu w ten sposób zgromadzona kwota. W wyniku realizacji umowy cash poolingu dokonywane se czasowe przeniesienia kwot pieniężnych, ale tych przeniesień nie można uznać za czynności podlegające podatkowi od czynności cywilnoprawnych. W szczególności nie mogą być uznane za umowy pożyczki, bowiem nie wyczerpuje znamion istotnych dla tego rodzaju umów. Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje sie przenieść na własność biorącego pożyczkę określone ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący pożyczkę zobowiązuje się zwrócić tę same ilość pieniędzy albo tę same ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Jak wynika z powyższego w operacjach typu cash pooling nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości środków finansowych na określony w umowie podmiot. Jak już wyżej wspomniano Strona umowy nie posiada wiedzy, czy jej środki zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez który podmiot. Dlatego nie występuje w tym przypadku elementy umowy pożyczki, którymi se przedmiot transakcji - ilość pieniędzy jak również strony (pożyczkodawca i pożyczkobiorca).

W przedstawionym stanie faktycznym umowa cash poolingu jako forma zarządzania wolnymi środkami finansowymi, mimo że zawiera elementy zbliżone do kredytowania jednych podmiotów przez drugie, nie mieści się w ramach katalogu czynności określonych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tut. Urzędu potwierdza stanowisko Wnioskodawcy orzekając jak w sentencji postanowienia.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wieże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Na niniejsze postanowienie służy prawo do wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa.