POSTANOWIENIE

w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U z 2005r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim po analizie wniosku Pana X z dnia 26 marca 2007r. (data wpływu do urzędu 27.03.2007r.) w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego:

postanawia:uznać stanowisko zawarte we wniosku za nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2007r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Maz. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Pana X. Do wniosku podatnik załączył tekst zawartej w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Śródmieścia VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń ugody sądowej z dnia 31 października 2005r., postanowienie Sądu z dnia 31 października 2005r. sygn. akt VIII P 2852/05 o umorzeniu postępowania w sprawie, wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 listopada 2006r. sygn. akt SK 51/06. W związku ze stwierdzeniem formalnych braków w złożonym wniosku, określonych w art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim w dniu 17 maja 2007r. w trybie art. 169 ustawy Ordynacja podatkowa wezwał podatnika w celu usunięcia w/w braków poprzez uzupełnienie wniosku o informację o toczącym się postępowaniu podatkowym, kontrolnym lub postępowaniu przed sądem administracyjnym w przedmiotowej sprawie. Braki we wniosku uzupełniono w dniu 28.05.2007r.Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że: od roku 1996 do dnia 18 czerwca 2001r. Pan X był zatrudniony na czas nieokreślony w Przedsiębiorstwie „L” Sp. z o.o. w Legionowie. Pracodawca rozwiązał z nim, bez zachowania okresu wypowiedzenia, umowę o prace na mocy art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy. Jednocześnie podatnik zaznacza, że w momencie zwolnienia był przewodniczącym Związku Zawodowego Pracowników L., więc stanowisko jego podlegało szczególnej ochronie ma mocy ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 1991r. nr 55, poz. 234, ze zm.).Wobec powyższego podatnik wniósł do Sądu Pracy w Warszawie odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę. We wniosku podatnik wyjaśnił, że „w toku toczącej się sprawy P „L” Sp. z o.o. uznał, że doszło do naruszenia art. 52 § 1 pkt 1 i § 3 Kodeksu pracy w związku z art. 30 ust. 21 ustawy o związkach zawodowych trybu rozwiązania umowy o pracę” i w związku z powyższym w dniu 31 października 2005r. w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Śródmieścia Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych została zawarta ugoda sądowa pomiędzy Panem X (powodem) a Przedsiębiorstwem „L” Sp. z o.o. z siedzibą w Legionowie. Zgodnie z treścią tej ugody P. „L” Sp. z o.o. zobowiązało się wypłacić w 2006r. na rzecz podatnika wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, w 2005r. zwrot kosztów prowadzenia sprawy sądowej oraz w 2005r. odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę.Ponadto w złożonym wniosku podatnik wyjaśnia, że Trybunał Konstytucyjny RP wydał wyrok w analogicznej sprawie do przedstawionej w jego wniosku (sygn. akt SK 51/06 opublikowany w Dz. U nr 226, poz. 1657). W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z ustawą zasadniczą art. 21 ust. 1 pkt 3g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego w ocenie podatnika wypłacone przez byłego pracodawcę w 2006r. wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy winno być wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Pytanie podatnika:Czy wypłacone przez byłego pracodawcę w 2006r. wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione są z opodatkowania?

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w momencie zaistnienia zdarzenia Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim wyjaśnia:Pracownik, z którym pracodawca w trybie natychmiastowym rozwiązał umowę o pracę w sposób niezgodny z przepisami, może dochodzić swoich praw przed sądem pracy. Stosownie do postanowień art. 56 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U z 1998r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. W myśl art. 57 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 3 miesiące i nie mniej niż za 1 miesiąc. Zgodnie z przysługującym mu prawem podatnik wniósł do sądu pracy odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę.

Sąd pracy w razie stwierdzania przez pracodawcę naruszenia przepisów Kodeksu pracy o rozwiązywaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia może więc zasądzić odszkodowanie lub przywrócenie pracownika do pracy na poprzednich warunkach. W sytuacji, gdy pracownik podejmie pracę u pracodawcy przysługuje mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. W przedmiotowej sprawie podatnik na mocy zawartej ugody został przywrócony do pracy (w dniu 1 grudnia 2005r. został zatrudniony przez P „L” Sp. z o.o. na czas nieokreślony). Ponadto przedsiębiorstwo zostało zobowiązane do wypłaty kwoty 80 000zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, kwoty 20 000zł z tytułu wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy oraz kwoty 12 200zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Tutejszy organ podatkowy pragnie zauważyć, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy jedynie odszkodowań otrzymanych na mocy zawartych ugód sądowych, a nie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, iż niezgodne z konstytucyjną zasadą równości obywateli jest uzależnienie prawa do zwolnienia od podatku dochodowego odszkodowań w zależności od tego czy zostały one przyznane wyrokiem sądu czy ugodą sądową. W zawartej przez podatnika ugodzie zasądzone jest zarówno wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy jak i odszkodowanie. Pojęcia te nie są tożsame.
W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14.10.1998r. (II S.A. 1170/98) Sąd stwierdza: „wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy nie można traktować jako odszkodowania za bezprawne rozwiązanie stosunku pracy w trybie i na zasadzie art. 52 § 1 pkt 1 kp. W art. 56-58 kp wprowadzono bowiem rozróżnienie między wynagrodzeniem za czas pozostawania bez pracy a odszkodowaniem. Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługuje wówczas, gdy orzeczono o przywróceniu do pracy, a pracownik podjął pracę w wyniku tego przywrócenia (art. 56 § 1 i 57 § 1 kp)”.

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy jest wypłacane w zamian wynagrodzenia, które pracownik otrzymywałby za wykonywaną pracę, gdyby pracodawca nie rozwiązał umowy o pracę. Zgodnie z art. 51 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie. Okresu pozostawania bez pracy, za który nie przyznano wynagrodzenia, nie uważa się za przerwę w zatrudnieniu, pociągającą za sobą utratę uprawnień uzależnionych od nieprzerwanego zatrudnienia. Sposób obliczenia wynagrodzenia pracownikowi przywróconemu do pracy reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 289 ze zm.).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przyznane na podstawie ugody sądowej nie mieści się w katalogu dochodów wyłączonych z opodatkowania wskazanych w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, iż wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy wypłacone podatnikowi w 2006r. w wyniku zawartej ugody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim informuje, iż przedmiotowa interpretacja ma zastosowanie wyłącznie do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i została wydana według stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.W myśl art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym w § 5 tego artykułu.

Zgodnie z art. 236 § 1 i 2 pkt. 1 w związku z art. 14 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. W myśl art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.