POSTANOWIENIE

Na podstawie art.216, art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm./ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16.03.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dotyczącej przemieszczenia towarów z terytorium Polski na terytorium Czech, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga

- stwierdza, że wyrażone we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Wnioskiem z dnia 16.03.2007 r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na przemieszczeniu materiałów z terytorium Polski na terytorium Czech, w związku z wykonywanymi tam usługami.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wykonuje na terenie Czech usługę instalacji biopaliw dla tamtejszego kontrahenta, polegającą na wykonaniu określonych robót montażowych kabli oraz urządzeń elektrycznych, aparatury kontrolno-pomiarowej oraz oprogramowania, przy czym powyższą usługę Wnioskodawca wykonuje w oparciu o własne materiały, których część zakupuje na terytorium Polski a następnie przemieszcza je na własną rzecz na terytorium Czech.

W przedmiotowej sprawie Spółka przedstawia stanowisko, iż opisane przemieszczenie towarów stanowi dostawę towarów poza terytorium kraju, niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce, niewymagającą dokumentowania fakturą VAT, a jedynie fakturą uproszczoną.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga stwierdza, że stanowisko podatnika w tej sprawie jest nieprawidłowe i jednocześnie wyjaśnia:Zgodnie z art. 5 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm./ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;2) eksport towarów;3) import towarów;4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ww. ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego. Wyjątki od tej zasady ustawodawca zawarł w ust. 4 ww. artykułu i dotyczą one w szczególności sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, dostaw towarów na pokładach statków, samolotów lub pociągów, następującego po przemieszczeniu na terytorium innego kraju członkowskiego eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, wykonania usług na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju, czasowego używania towarów na terytorium innego państwa członkowskiego, przemieszczenia gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym. Ponadto zgodnie z pkt 1 ww. ust. 4 przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz. Jednocześnie zwrócić należy uwagę, iż w powołanym w tym przepisie art. 22 ust. 1 pkt 2 zapisano, że nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje przemieszczenia na swoją rzecz na terytorium Czech materiałów wykorzystywanych do wykonania usługi dla kontrahenta czeskiego, nie dokonuje natomiast na swoją rzecz montażu czy instalacji towarów. Tym samym w opisanej sytuacji nie zachodzą okoliczności wskazane w przepisie art. 13 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podobnie – nie znajdują zastosowania regulacje zawarte w pozostałych punktach, tj. od 2 do 9 ust. 4 art. 13. W tym miejscu należy podkreślić, iż stosownie do art. 13 ust. 6 ww. ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7. W związku z tym, iż dokonywane przez Spółkę czynności w postaci przemieszczenia materiałów z terytorium Polski na terytorium Czech nie dotyczą sytuacji przywołanych w art. 13 ust. 4, a jednocześnie spełniony jest warunek, o którym mowa w ust. 6, przemieszczenie to stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z powołanym art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Art. 42 ust. 14 ww. ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1-4 i 11-13 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3, a zatem podatnik uprawniony jest do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% wyłącznie po spełnieniu warunków zawartych w art. 42 ust. 1-4 i 11 ww. ustawy.

Ponadto Naczelnik Urzędu informuje, iż czynność taka winna być potwierdzona fakturą VAT, co wynika z przepisu art. 106 ust. 1 ww. ustawy w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16, pod pojęciem sprzedaży bowiem należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług). Potwierdzenie obowiązku wystawienia faktury VAT znajduje się również w § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania praz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm./, zgodnie z którym zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Urzędu postanowił jak w rozstrzygnięciu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej–do czasu jej zmiany lub uchylenia–zgodnie z art. 14b §1 i 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).Zgodnie z art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.