Interpretacja Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego
ZD-1/423-69-26/07
z 12 czerwca 2007 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
ZD-1/423-69-26/07
Data
2007.06.12



Autor
Kujawsko-Pomorski Urząd Skarbowy


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasady ustalania różnic kursowych

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
kurs walut
różnice kursowe
środki własne


Pytanie podatnika
Czy w związku z wyborem dla celów podatkowych bilansowej metody ustalania różnic kursowych należy ustalać różnice kursowe od własnych środków zgromadzonych na rachunkach dewizowych


POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze. zm.), Naczelnik Kujawsko – Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy, po analizie złożonego w dniu 13 marca 2007r. wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego postanawia uznać, że przedstawione przez Podatnika stanowisko w kwestii dokonywania wyceny rozchodu środków własnych zgromadzonych na rachunku dewizowym jest prawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 13 marca 2007r. do tut. organu wpłynął wniosek podatnika w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze. zm.).

W piśmie tym Jednostka przedstawiła następujący stan faktyczny:

... Spółka Akcyjna Holding informuje, iż zgodnie z art. 9b ust. 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiadomiła w dniu 31 stycznia 2007r. Naczelnika Kujawsko – Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy o wyborze metody ustalania różnic kursowych. Spółka wskazała, iż będzie ustalała różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, a wycena składników aktywów, pasywów i pozycji pozabilansowych wyrażonych w walucie obcej dla celów podatkowych będzie dokonywana na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego.

Ponadto Jednostka informuje, iż na dzień 31 grudnia 2006r. posiada na rachunku walutowym 7.500,00 EUR, których wartość w walucie polskiej wynosi 28.393,05 zł. Na saldo to składają się następujące wpływy:

- 1.000 EUR * 3,7898 zł/EUR odpowiadające wartości w walucie polskiej 3.789,80 zł,

- 5.000 EUR * 3,7811 zł/EUR odpowiadające wartości w walucie polskiej 18.905,50 zł,

- 1.500 EUR * 3,7985 zł/EUR odpowiadające wartości w walucie polskiej 5.697,75 zł.

Jednostka na dzień 31 grudnia 2006r. dokonała wyceny powyższych środków po kursie średnim NBP 3,8312 zł/EUR. W wyniku powyższej wyceny powstała dodatnia różnica kursowa od własnych środków zgromadzonych na rachunku walutowym w wysokości 340,95 zł. Powyższa różnica w myśl art. 9b cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększa przychody podatkowe w miesiącu styczniu 2007r.

W związku z tym Jednostka wnosi o udzielenie informacji, czy w związku z wyborem dla celów podatkowych bilansowej metody ustalania różnic kursowych należy ustalać różnice kursowe od własnych środków zgromadzonych na rachunkach dewizowych ?

Zdaniem Jednostki, należy dokonywać wyceny rozchodu środków własnych zgromadzonych na rachunku dewizowym.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez Jednostkę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tutejszy Organ stwierdza, co następuje.

Zgodnie z przepisami art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm. ), podatnicy podatku dochodowego mają obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający prawidłowe określenia wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Na podatniku ciąży więc konieczność wypełniania wymogów cytowanej ustawy i obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby jednoznacznie z nich wynikał rachunek podatkowy przychodów i kosztów ich uzyskania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01 stycznia 2007r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stwierdzić należy, iż nowelizacja cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2006r. (Dz. U Nr 217, poz. 1589 ) wprowadziła zmiany dotyczące miedzy innymi rozliczania różnic kursowych. Zgodnie z dodanym art. 9b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą ustalać różnice kursowe na podstawie:

  1. art. 15a, albo
  2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

W myśl przepisu art. 9b ust. 2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ( Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.), wycena aktywów i pasywów w walutach obcych powinna być dokonywana nie rzadziej niż na dzień bilansowy.

W celu ujednolicenia terminu wyceny różnic kursowych w trakcie roku podatkowego, mogącej mieć wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy, w ustawie podatkowej została uregulowana opcja stałych zasad, aby podatnicy nie ustalali dowolnych terminów tej wyceny.

Zgodnie z przepisami art. 9b ust. 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego , a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Zgodnie zaś z przepisami art. 9b ust. 4 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych, w przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy są zobowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ustępie 3.

Stwierdzić należy, iż z dniem 01 stycznia 2007r. w ustawie podatkowej prawodawca zmienił podstawowe zasady rozliczenia różnic kursowych przy zmianie metod ich ustalania. Generalnie przy zmianie metod ustalania różnic kursowych przyjęto zasadę rozliczenia naliczonych różnic kursowych według metody rachunkowej i ustalania podstawy na koniec roku podatkowego, która będzie również podstawą do ustalania różnic kursowych według nowej metody.

Regulacje zawarte w przepisie art. 9b ust. 5 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają reguły odnoszące się do przychodów i kosztów podatkowych w sytuacji przejścia z podatkowej metody ustalania różnic kursowych na rachunkową.

Zgodnie z art. 9b ust. 5 ww. ustawy w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali te metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

W przypadku zaś rezygnacji z metody ustalania rachunkowych różnic kursowych i przejścia na metodę podatkową w art. 9b ust. 6 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określono reguły odnoszące się do przychodów i kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 9b ust. 6 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy:

  1. zaliczają na ostatni dzień roku podatkowego, w którym stosowali tę metodę, odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości,
  2. od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku, w którym stosowali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w art. 15a, ustalając różnice kursowe od dnia, o którym mowa w pkt 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zgodnie z art. 9b ust. 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiadomiła w dniu 31 stycznia 2007r. Naczelnika Kujawsko – Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy o wyborze metody ustalania różnic kursowych. Jednostka wskazała, iż będzie ustalała różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, a wycena składników aktywów, pasywów i pozycji pozabilansowych wyrażonych w walucie obcej dla celów podatkowych będzie dokonywana na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego. Wnioskodawca na dzień 31 grudnia 2006r. dokonał wyceny powyższych środków po kursie średnim Narodowego Banku Polskiego 3,8312 zł/EUR. W wyniku powyższej wyceny powstała dodatnia różnica kursowa od własnych środków zgromadzonych na rachunku walutowym w wysokości 340,95 zł, która w myśl art. 9b cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powiększyła przychody podatkowe w miesiącu styczniu 2007r.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż podatnicy, którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych według zasad bilansowych, zaliczają odpowiednio do przychodów lub do kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowej pozycji w walutach obcych. Z powyższego wynika, iż dla celów podatkowych podatnik winien uwzględniać różnice kursowe: od bieżąco realizowanych rozrachunków i środków pieniężnych, także kompensat rozrachunków, z wyceny bilansowej, z wyceny własnych środków na rachunku walutowym. Ponadto dodać należy iż, wycena dla celów podatkowych winna być dokonywana: - na ostatni dzień każdego miesiąca i ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Zatem, fakt, iż Spółka zgodnie z art. 9b ust. 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiadomiła w dniu 31 stycznia 2007r. Naczelnika Kujawsko – Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy o wyborze metody ustalania różnic kursowych metodą bilansową zobowiązuje Ją do stosowania jej zasad z dniem 01 stycznia 2007r. Dodać należy, iż sposób wyceny rozchodu środków własnych zgromadzonych na rachunku dewizowym Spółki powinien wynikać z dokumentacji opisującej zasady rachunkowości zgodnie z przepisami cytowanej ustawy o rachunkowości. W związku z powyższym stanowisko Spółki w kwestii dokonywania wyceny rozchodu środków własnych zgromadzonych na rachunku dewizowym jest prawidłowe.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza odpowiedź dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i jest zgodna ze stanem prawnym obowiązującym na dzień jej udzielenia.

Zgodnie z art. 14b Ordynacji podatkowej udzielona odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej ewentualnej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej Stronie przysługuje prawo złożenia zażalenia na niniejsze postanowienie.

Zażalenie, zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. Organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj