POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.12.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania art. 22 ust. 1 w związku z art. 22b ust. 1 pkt 5 oraz art. 22g ust. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku – za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.12.2006r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od nabytej licencji .

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż :

– Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wydawaniu książek;

– w 2006 roku Strona zakupiła na podstawie umowy zawartej na okres pięciu lat prawa autorskie od właściciela praw – osoby fizycznej zamieszkałej w Anglii;

– zgodnie z powyższą umową Wnioskodawca został zobowiązany do zapłaty właścicielowi kwoty 7.000 euro tytułem zaliczki na poczet honorariów obliczanych na podstawie ceny detalicznej każdego sprzedanego egzemplarza tj. 8% do 5.000 egzemplarzy i 9% od wszystkich pozostałych sprzedanych egzemplarzy;

– z chwilą wpłaty w/w zaliczki Strona nabyła prawa autorskie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyta licencja stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą odpisom amortyzacyjnym. Natomiast późniejsze honoraria dla autora stanowić będą, w ocenie Strony, bezpośredni koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Pojęcie kosztu określone zostało w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 w/w ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23. Problematyka amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uregulowana została w przepisach art. 22a do art. 22m ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do zapisu art. 22b ust. 1w/w ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5) licencje,

6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych,

7) wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 22g ust. 18 w/w ustawy, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę - przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Zgodnie z treścią art. 22m ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 22ł ust. 1 – 3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich – 24 miesiące,

2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych – 24 miesiące,

3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych – 12 miesięcy,

4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca na mocy zawartej umowy na okres pięciu lat dokonał nabycia praw autorskich za kwotę 7.000 euro. Jednocześnie Strona zobowiązała się do uiszczania na rzecz właściciela praw honorariów, stanowiących określony procent wartości sprzedanych egzemplarzy. Z powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw. Zaznaczyć jednakże należy, że przy ustalaniu wartości początkowej licencji nie uwzględnia się wynagrodzeń (opłat), które uzależnione są od wysokości przychodów uzyskanych przez licencjobiorcę z licencji. W świetle powyższego licencjobiorca obowiązany jest do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej licencji ustalonej na podstawie jej ceny nabycia (tzw. opłaty początkowej), natomiast „prowizyjne” wynagrodzenia wypłacane sukcesywnie licencjodawcy powinny być zaliczone bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.