2.07.2007r. wpłynął do organu podatkowego wniosek Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który uzupełniono 10.08.2007r.

Spółka wskazuje, iż zawarła w 2006r. umowę o świadczenie usług dyskonta weksli. Wnioskodawca podnosi, iż zgodnie z definicją, dyskonto weksla to: „kupno przez bank weksla przed terminem jego wykupu (płatności). Za przeprowadzenie transakcji zamiany weksla na gotówkę bank pobiera odsetki dyskontowe, które nalicza za czas od daty zdyskontowania weksla do terminu jego płatności. Pobór przez bank dyskonta i ewentualnej prowizji związany jest z przejęciem ryzyka nie wykupienia weksla w terminie przez wystawcę lub trasata.”

W przypadku zawierania umów o świadczenie usług dyskonta weksli, Spółka zobowiązała się do wykonania usługi finansowej, polegającej na dyskoncie weksli i pozyskaniu środków finansowych dla zleceniodawcy usługi.

Zleceniodawca przekazał Spółce weksel z określonym terminem jego wykupu. Za wykonaną usługę Spółka wystawiła zleceniodawcy weksla fakturę. Faktura wystawiona na rzecz zleceniodawcy obejmowała prowizję przygotowawczą oraz oprocentowanie opisane jako usługa finansowa za dyskonto weksli zgodnie z umową. Faktura została wystawiona z datą przekazania środków zleceniodawcy – czyli wykonania usługi.

Wnioskodawca wskazuje, iż przychodem z tego tytułu była wartość faktury opisanej powyżej.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska, iż usługa została wykonana w momencie zrealizowania płatności i w tym momencie powstał obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (według stanu prawnego w roku 2006). Przy czym poprzez sformułowanie cyt.: „usługa została wykonana w momencie zrealizowania płatności”, Spółka rozumie moment przekazania środków za oddane do dyskonta weksle zleceniodawcy.

Spółka podnosi również, iż w jej opinii, przepisy prawne odnośnie przedmiotowej sprawy pozostają niezmienione w 2006r. oraz 2007r.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Na wstępie podjętych rozważań, tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, z uwagi na fakt, iż przedstawione we wniosku stanowisko odnosi się do stanu prawnego 2006r., oparł się w przedmiotowej sprawie na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006r.

W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (...).

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 3a ustawy podatkowej, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub

2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty,

3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

Moment uzyskania przychodu ze świadczenia usług określony został w sposób jednoznaczny w wyżej powołanym art. 12 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem organu podatkowego, generalną zasadą wynikającą z art. 12 ust. 3a ustawy podatkowej jest, iż przychód powstaje w dacie wystawienia faktury. Jedynie w sytuacji, gdy o dacie powstania przychodu nie decyduje wystawienie faktury (rachunku), datą tą jest ostatni dzień miesiąca, w którym wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, wykonała ona usługę dyskonta weksla, z tą też datą została wystawiona przez Wnioskodawcę faktura.

W świetle powyższego, za datę powstania przychodu w przedstawionym stanie faktycznym, uznać należy datę wystawienia faktury – zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy podatkowej – nie zaś sam moment wykonania usługi (jakkolwiek w przedstawionym stanie faktycznym te dwa momenty są tożsame).

Organ podatkowy pragnie ponadto wskazać, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007r. zmianie uległy przepisy dotyczące kwestii daty powstania przychodu. Stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 1.01.2007r., za datę powstania przychodu o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie późnej niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.