Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – po zakończeniu postępowania wszczętego postanowieniem z dnia 31 maja 2007r. nr BI/423-0219/06 w sprawie zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sopocie z dnia 20 czerwca 2006r. nr PDOP/423-14/06 wydanego dla ..., zawierającego pisemną interpretację co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego

• postanawia się z urzędu zmienić postanowienie organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 kwietnia 2006r. (uzupełnionym pismem z dnia 21.04.2006r.) Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik dotychczas prowadzoną działalność rozszerzył o działalność wydawniczą. Pierwszy numer gazety ukazał się w kwietniu 2006r. a jego ukazanie poprzedziła prowadzona w marcu akcja reklamowa oraz informacyjna.

W związku z tym powstała wątpliwość, czy wydatki poniesione na wydruk i rozesłanie broszur informacyjnych można zaliczyć w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Podatnika może on tę wartość zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2006r. nr PDOP/423-14/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko Podatnika nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy wskazał, że o kwalifikacji wydatków dotyczących reklamy decyduje forma dotarcia do adresata, a nie cechy własne reklamy. W związku z tym wydatki poniesione na wydruk broszur informacyjnych należy podzielić według konkretnych odbiorców i odbiorców bezadresowych i powiązać z działalnością reklamową niepubliczną bądź publiczną.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Jak wynika z powyższego przepisu decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek :

- wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz

- nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym wynikającym z powołanego art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego1992r.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony.

Jednocześnie w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego1992r. ustawodawca postanowił, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 proc. przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

W związku z brakiem odpowiedniej definicji w przepisach podatkowych pojęć „reklama” i „publicznie” przyjąć należy wykładnię językową.

W „Słowniku języka polskiego” PWN pod redakcją Mieczysława Szymczaka (PWN 1995 r.) pojęcie reklama oznacza - rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi, zaś przez pojęcie „publiczny” uważa się dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, przeznaczony, dostępny dla wszystkich; związany z jakimś urzędem, z jakąś instytucją itp.; ogólny, powszechny, społeczny, nieprywatny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny – Dyrektor Izby Skarbowej nie podziela stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego, że wydatki poniesione na wydruk broszur informacyjnych należy podzielić według konkretnych odbiorców i odbiorców bezadresowych, i powiązać z działalnością reklamową niepubliczną bądź publiczną.

W sytuacji, gdy materiały informacyjne nie zachęcają w żaden sposób do zakupu wydawnictwa należy stwierdzić, że wydatki na ich druk i rozprowadzenie są - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w dacie ich poniesienia w całości kosztami uzyskania przychodów niezwiązanymi z reklamą.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej informuje, że z dniem 1 stycznia 2007r. zmianie uległ przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który otrzymał brzmienie: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Powyższa zmiana oznacza, że wydatki na reklamę – bez względu na sposób jej prowadzenia – stanowią koszt uzyskania przychodu, jeżeli poniesiony wydatek wykazuje związek z osiąganymi przychodami.

W tym stanie faktycznym i prawnym Dyrektor Izby Skarbowej – w związku z zaistnieniem przesłanek określonych w treści art. 14b § 5 pkt. 2 Ordynacji podatkowej – postanowił zmienić z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 czerwca 2006r. nr PDOP/423-14/06.