INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2007r. (data wpływu 16 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaświadczeń wydawanych przez naczelnika urzędu skarbowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaświadczeń wydawanych przez naczelnika urzędu skarbowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą samodzielną działalność gospodarczą polegającą na rozbudowie sieci i marketingu. Jest płatnikiem VAT-u. Kontrahent Wnioskodawcy żąda od niego, aktualizowanego co pół roku, zaświadczenia wydawanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem VAT-u.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Kontrahent Wnioskodawcy może występować z takim żądaniem...

Zdaniem wnioskodawcy podmiot gospodarczy ma prawo żądać od drugiego podmiotu gospodarczego, z którym współpracuje : zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym (REGON), numeru identyfikacji podatkowej (NIP), aktualnego wpisu do KRS-u. Nie może natomiast żądać, aktualizowanego co pół roku, zaświadczenia wydawanego przez organ podatkowy, że podmiot jest czynnym płatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 306a § 1 - 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego lub też o zaświadczenie ubiega się osoba ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania. Zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 96 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest zobowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowany może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Ponieważ, jak wynika z wyżej powołanych przepisów wniosek o wydanie zaświadczenia może złożyć także osoba trzecia, mająca w tym interes prawny, dlatego też kontrahent wnioskodawcy może osobiście wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego o wydanie takiego zaświadczenia. Przepisy nie regulują, jak często można ubiegać się o wydanie przedmiotowego zaświadczenia, można więc jedynie domniemywać, że wniosek taki składa się ilekroć konieczne jest potwierdzenie określonych faktów lub stanu faktycznego lub też istnieje interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock.