DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po rozpoznaniu zażalenia z dnia 11.01.2006 r. (data wpływu do Urzędu: 13.01.2006 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z dnia 02.01.2006 r. w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

utrzymuje w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 29.09.2005 r. (wpływ do Urzędu Skarbowego w dniu 03.10.2005 r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka w drodze licytacji, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego nabyła nieruchomość. W związku z nabyciem Spółka wezwała komornika sądowego o wystawienie i doręczenie faktury z tego tytułu. Komornik odmówił wystawienia tego dokumentu. W związku z otrzymaniem pisma komornika, Spółka wezwała Sąd Rejonowy do wystawienia faktury. Prezes Sądu Rejonowego bezwzględnie uznał, iż to komornik wykonywał w tej sprawie czynności egzekucyjne i jest płatnikiem podatku od towarów i usług w przypadku przedmiotowej dostawy. Spółka dodaje, że podmiot będący dłużnikiem w odniesieniu do przedmiotowej dostawy dokonał rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług oraz posiada w swoim przedmiocie działalności obrót nieruchomościami.

W związku z tym Podatnik pyta:
1) kto - komornik sądowy, sąd czy Spółka będąca podatnikiem powinien wystawić fakturę VAT w przypadku przedmiotowej dostawy i od kogo Spółka może zgodnie z przepisami domagać się jej wystawienia;
2) czy w niniejszej sprawie podmiot zobowiązany do wystawienia faktury VAT zobowiązany był wystawić faktury stwierdzające otrzymanie części należności;
3) według jakiej stawki podatku od towarów i usług powinien być wykazany w tej fakturze podatek naliczony.

Zdaniem Spółki fakturę z tytułu przedmiotowej dostawy powinien wystawić komornik sądowy jako płatnik podatku od towarów i usług. Komornik sądowy był zobowiązany wystawić faktury stwierdzające otrzymanie poszczególnych części należności. W fakturach tych podatek od towarów i usług powinien być naliczony według stawki 22%.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto w postanowieniu wydanym na podstawie art. 165a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa z dnia 02.01.2006 r. stwierdził, iż w zakresie pytania dotyczącego opodatkowania podatkiem od towarów i usług inwestycji nabytej w drodze licytacji, na którą składają się grunty wraz z niedokończoną inwestycją w zakresie budownictwa mieszkaniowego, Spółka nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 14a § 1 ww. ustawy, tj. podmiotem uprawnionym do otrzymania interpretacji.

Na powyższe postanowienie Spółka zażaliła się pismem z dnia 11.01.2006 r., w którym wnosi, iż organ podatkowy naruszył przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, w tym art. 14a. Organ podatkowy winien był - według Podatnika - udzielić odpowiedzi na cały wniosek, badając wszystkie przesłanki niezbędne do udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie, a nie w dowolnej (wybranej przez organ) jego części.

Po rozpoznaniu złożonego zażalenia oraz akt sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) na pisemny wniosek podatnika naczelnik urzędu skarbowego ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Problem związany z zastosowaniem odpowiedniej stawki należnego podatku od towarów i usług dotyczy dokonującego dostawy danego towaru. Zatem Spółka nie jest w zakresie złożonego zapytania podatnikiem, o którym mowa w art. 14a § 1 ww. ustawy, tj. podmiotem uprawnionym do otrzymania interpretacji.

Odnośnie zarzutu, iż niezrozumiałym jest wydanie w przedmiotowej sprawie dwóch postanowień, zamiast jednego całkowicie rozpatrującego przedstawiony stan faktyczny i jego ocenę prawną przez Podatnika, należy zauważyć, że zgodnie z pismem Sekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 28.12.2004 r., nr SP/8010-5/2240/04/EZ, o liczbie wydawanych postanowień powinna decydować liczba przedstawionych we wniosku problemów wymagających rozstrzygnięcia. Złożony wniosek zawierał więcej niż jedno pytanie. Tym samym wydanie w odpowiedzi na wniosek Podatnika dwóch postanowień interpretacyjnych było uzasadnione.

Z w/wymienionych względów orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna. Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5, z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.