POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 24 listopada 2006 r. (data wpływu: 25.11.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy rozstrzygnięcia czy demontaż kratki i w konsekwencji przekwalifikowanie pojazdu w dowodzie rejestracyjnym z samochodu ciężarowego na samochód osobowy ma wpływ na sposób rozliczenia kosztów jego nabycia oraz składek z tytułu jego ubezpieczenia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Według opisu stanu faktycznego Spółka nabyła w 2003 r. samochód o ładowności 590 kg, który posiadał świadectwo homologacji producenta wymagane dla samochodów ciężarowych. Wartość pojazdu przewyższała równowartość 20.000 euro w przeliczeniu na złote polskie według kursu NBP z dnia przekazania samochodu do użytkowania. Spółka amortyzowała samochód na podstawie art. 16a-16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej ustawą PDOP. Przed zamortyzowaniem całej wartości samochodu Podatnik dokonał w pojeździe zmian konstrukcyjnych polegających na demontażu kratki a także przekwalifikował go w dokumentach rejestracyjnych z samochodu ciężarowego na samochód osobowy.

Na tle takiego stanu faktycznego Podatnik formułuje stanowisko, że dokonane zmiany nie zmieniają statusu samochodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. W ocenie Podatnika zdemontowanie kratki nie oznacza zmiany statusu pojazdu, gdyż jego ładowność przekracza wartość 500 kg, co oznacza, iż nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 16 ust. 3a ustawy PDOP.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego potwierdza stanowisko Podatnika.

Stosownie do art. 16 ust. 3a ustawy PDOP ilekroć w ust. 1 jest mowa o samochodzie osobowym, rozumie się przez to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kilogramów.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 4 i pkt 49 ustawy PDOP przewidują ograniczenia w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych i składek ubezpieczeniowych poniesionych w związku z nabyciem i posiadaniem samochodu osobowego. Jednocześnie art. 16 ust. 3a ustawy PDOP w sposób jednoznaczny definiuje jaki pojazd traktowany jest jako samochód osobowy na potrzeby regulacji zawartych w ust. 1. W myśl tego przepisu samochód, by mógł być uznany za osobowy, musi spełniać jednocześnie dwa warunki, tj. ma posiadać homologację dla samochodu osobowego oraz jego dopuszczalna ładowność nie może przekraczać 500 kilogramów. Pojazdy, które nie spełniają obu warunków, nie są uznawane za samochody osobowe w myśl powyższego przepisu.

W takim stanie prawnym tut. Organ podatkowy ocenił, że w przypadku dokonania przez Spółkę zmian konstrukcyjnych powodujących przekwalifikowanie samochodu z ciężarowego na osobowy w dokumentach rejestracyjnych pojazdu, jeżeli po dokonanej zmianie konstrukcyjnej pojazd w dalszym ciągu nie może zostać uznany za osobowy zgodnie z treścią przepisu art. 16 ust. 3a ustawy PDOP (tu: z powodu przekroczenia 500 kilogramów ładowności), nie ma podstaw do dokonywania jakichkolwiek zmian w sposobie jego amortyzacji. Pojazd ten jest bowiem uznawany za samochód ciężarowy dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowa i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego – w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.