Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) – Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uchyla postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 5.03.2007 r., znak: I US.VII/423/1897/7/07 stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 27.12.2006 r. A. Spółka z o. o. z siedzibą w R. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka realizując projekt: „Zakup estrady mobilnej przez A. celem rozszerzenia działalności gospodarczej” w ramach Priorytetu 3 – Rozwój Lokalny Działania 3.4 Mikroprzedsiębiorstwa otrzymała dofinansowanie na zakup środka trwałego (estrady) w kwocie 52.000,00 zł, w tym 28.000,00 zł ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i 24.000,00 zł z budżetu państwa.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik wystąpił z zapytaniem, czy Spółce przysługuje zwolnienie z opodatkowania otrzymanych środków.

Prezentując własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca stwierdził, że wydatki poniesione na przedsięwzięcie objęte wsparciem finansowym nie są kosztami uzyskania przychodów, a otrzymane środki pomocowe, jako zwrot tych wydatków nie będą przychodami zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Podatnika odpisy amortyzacyjne od części wartości inwestycji, która została zrefundowana, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów – stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że „całość tych środków, zarówno otrzymana ze środków Funduszu jak i część współfinansowana z budżetu państwa, jest zwolniona z podatku dochodowego”.

Postanowieniem z dnia 5.03.2007 r., znak: I US.VII/423/1897/7/07 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie działając na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej udzielił Podatnikowi pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznając stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.12.2006 r. – za nieprawidłowe. W treści uzasadnienia organ I instancji stwierdził, że otrzymane środki na realizację przedmiotowej inwestycji nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdził również, że środki te nie stanowią przychodów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a wydatki poniesione na przedsięwzięcie objęte wsparciem finansowym nie są kosztem uzyskania przychodu zgodnie z zapisem art. 16 ust.1 lit. b i c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ I instancji podkreślił, że stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej części wartości inwestycji, która została zrefundowana.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie w oparciu o analizę przedstawionego w sprawie stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa ustalił i stwierdził:

Stosownie do zapisu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) w sprawach zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. przed 1.07.2007 r., stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r. – stosownie do swej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 3 ww. ustawy interpretacja organu I instancji zawiera ocenę prawną stanowiska osoby składającej zapytanie z przytoczeniem przepisów prawa. Udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Jakkolwiek podstawę prawną wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, to do postanowień wydanych w tym zakresie należy stosować art. 217 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej.

W kontekście powyższego, stosownie do powołanego przepisu art. 217 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego winno zawierać między innymi rozstrzygnięcie (ocenę stanowiska wnioskodawcy wyrażoną przez organ załatwiający sprawę) oraz uzasadnienie, stanowiące wyjaśnienie rozstrzygnięcia. Nie może zatem zachodzić rozbieżność pomiędzy tymi elementami postanowienia, mogąca prowadzić do powstania wątpliwości co do stosowania prawa podatkowego.

W rozpatrywanej sprawie postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 5.03.2007 r., znak: I US.VII/423/1897/7/07 zawierające interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zostało wydane z naruszeniem ww. uregulowań, gdyż postanowienie to zawiera rozbieżność pomiędzy rozstrzygnięciem (sentencją) a uzasadnieniem. W rozstrzygnięciu postanowienia organ I instancji uznał stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe, podczas gdy w uzasadnieniu podzielił pogląd Wnioskodawcy, że zarówno wydatki poniesione na przedsięwzięcie objęte wsparciem finansowym, jak i odpisy amortyzacyjne od części wartości inwestycji, która została zrefundowana, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu, a otrzymane środki pomocowe, nie będą przychodami podatkowymi zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wystąpienie powyższych rozbieżności skutkuje uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, który nakłada na organ odwoławczy obowiązek uchylenia postanowienia naczelnika urzędu skarbowego, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo.