POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki .Akcyjnej z miesiąca listopada 2006r, żądającego udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Spółka przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny:

Akcjonariusz spółki S.A. posiadający 100 % akcji udzielił spółce pożyczki.Termin spłaty pożyczki to 31-12-2008. Pożyczka jest oprocentowana i zgodnie z umową odsetki płatne są cztery razy w roku. Na odsetki wystawiana jest faktura z odroczonym terminem płatności np.15 dni. Poza zobowiązaniami z tytułu kredytu i odsetek, od akcjonariusza zakupujemy także materiały, towary i usługi, z czego powstają zobowiązaniaz tytułu dostaw towarów i usług. Za towary i usługi otrzymujemy faktury z odroczonym terminem płatności np. 30 dni. Wątpliwość powstaje jak prawidłowo ustalić wysokość odsetek od pożyczki, które stanowią koszt uzyskania przychodu.

Pytanie Podatnika:

Czy do wartości zadłużenia wobec spółki powinniśmy ująć kwotę pożyczki oraz wszystkie zobowiązania wobec akcjonariusza z tytułu zakupu usług, towarów i odsetek, które są wymagalne do zapłaty na dzień spłaty odsetek, czy też kwotę pożyczki oraz wszystkie zobowiązania wobec akcjonariusza z tytułu zakupu usług, towarów i odsetek bez względu na termin płatności czy też jeszcze inaczej powinniśmy określić wartość zadłużenia tym samym wartość odsetek stanowiących koszt uzyskania przychodu?

Stanowisko Podatnika:

W ocenie Spółki w powyższej sprawie stosuje się następujące przepisy prawa podatkowego. Art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych zgodnie, z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek lub kredytów oraz z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych, zgodnie, z którym nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez jej akcjonariusza posiadającego nie mniej niż 25% akcji tej spółki albo akcjonariuszy posiadających łącznie nie mniej niż 25% akcji tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec akcjonariuszy tej spółki posiadających, co najmniej 25% akcji i wobec innych podmiotów posiadających, co najmniej 25% akcji w kapitale takiego akcjonariusza osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki -- w części, w jakiej pożyczka przekracza tą wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Spółka uznała, ze do kosztu uzyskania przychodu zalicza wysokość odsetek zapłaconych, ale tylko w części w jakiej wartość zadłużenia spółki wobec akcjonariuszy spółki osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego na dzień zapłaty odsetek. Do ustalenia zadłużenia spółki wobec akcjonariusza na dzień zapłaty odsetek, Podatnik zalicza kwotę pożyczki oraz wszystkie zobowiązania z tytułu odsetek, zakupu usług i towarów bez względu na okres, kiedy staja się wymagalne do zapłaty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza się co następuje:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do końca 2006r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Po nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od 01.01.2007r. - ustawą z dnia 16 listopada 2006r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) wprowadzono nowe brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy, według którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Tak więc, warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Stosownie zaś do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 powyżej cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Wobec treści zacytowanych powyżej przepisów ustawy podatkowej, należy stwierdzić, że za koszty uzyskania przychodu można uznać zapłacone odsetki od pożyczek, które jednocześnie pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z przychodami podatnika osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności, odsetki te potrącane być powinny w koszty podatkowe w dacie zapłaty.

Z kolei w regulacji art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi się, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodów „odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie miej niż 25 % udziałów (akcji) tej spółki, albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25 % udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25 % udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tą wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek (...)”.

Brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 11 i pkt 60 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uległo zmianie po nowelizacji ustawy.

Zdaniem tutejszego organu, ponieważ w przedmiotowym przepisie mowa jest o wartości „zadłużenia”, które nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, należy posłużyć się przy jego interpretacji wykładnią językową. Zadłużenie to suma długów, dług z kolei oznacza zaciągniętą pożyczkę zwykle pieniężną, obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia, zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze. O długu mówi się wtedy, kiedy po stronie dłużnika istnieje zobowiązanie. ( „Popularny Słownik Języka Polskiego” pod red. prof. Bogusława Dunaj, Wydawnictwo Wilga 2003 ) .

Mając na uwadze powyższe, należy uznać iż „zadłużenie” jest sumą długów, a o długu mówi się wtedy, kiedy po stronie dłużnika istnieje zobowiązanie

Zadłużenie powstaje bowiem w chwili powstania zobowiązania i nie jest związane z jego wymagalnością. Przyjęcie, iż tylko wymagalne zobowiązania wpływają na wartość zadłużenia prowadziłoby do sytuacji, gdzie na wartość zadłużenia nie wpływałyby płacone w terminie zobowiązania Spółki z tytułu np. kredytów i pożyczek. Celem wprowadzenia unormowania zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, było zaś ograniczenie finansowania podmiotów gospodarczych działającychw ramach tej samej grupy kapitałowej poprzez udzielanie im kredytów czy pożyczek zamiast podnoszenia kapitału. Zatem, takie zumienie „zadłużenia” prowadziłoby do absurdu i niemożności faktycznego zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 60 w zakresie w jakim został wprowadzony do porządku prawnego.

Wobec powyższego, organ podatkowy stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie do ustalenia wartości zadłużenia spółki wobec akcjonariusza na dzień zapłaty odsetek należy zaliczyć kwotę pożyczki oraz wszystkie zobowiązania z tytułu odsetek, zakupu usług i towarów bez względu na okres, kiedy stają się wymagalne. Natomiast do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wysokość odsetek zapłaconych, ale tylko w części w jakiej wartość zadłużenia spółki wobec akcjonariuszy spółki osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego na dzień zapłaty odsetek.

Reasumując postanowiono jak w sentencji.