Pismem z dnia 26 stycznia 2007r., Strona zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której na dzień złożenia wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:W 1982r. nabyła działkę rolną o pow. 1, 5 ha w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Z powodu niskiej klasy ziemi (kl. V i VI) oraz słabych plonów jego prowadzenie stało się nieopłacalne. W wyniku zmiany przeznaczenia gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego, Gmina Jaktorów zmieniła status działki z rolnej na budowlaną. Z kolei zmiana planów życiowych Strony spowodowała, że postanowiła sprzedać swoją działkę. Ponieważ trudno sprzedać działkę o pow. 1,5 ha, została ona podzielona przez geodetę na kilka działek.

Pytanie: Czy sprzedaż nieruchomości (działek) w częściach przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności powinna zostać obciążona podatkiem VAT...

Strona stoi na stanowisku, że:W świetle obowiązujących przepisów dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT przez podatnika VAT, który nabył działki w celu ich zbycia w okolicznościach wskazujących na zamiar ich powtarzania. A zatem z okoliczności towarzyszących ich dostawie wynikałoby, że czynności te podejmowane są z zamiarem ich kontynuowania.

Zdaniem Strony, w powyższym przypadku nie powinien być do ceny sprzedawanych nieruchomości doliczany podatek VAT, gdyż:grunt został nabyty nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych,sprzedaż działek będzie dokonywana z majątku osobistego ,Strona nie jest podatnikiem podatku VAT,sprzedaż dotyczy tylko jednej nieruchomości, która została podzielona na części, aby umożliwić jej sprzedaż,Strona nie ma zamiaru sprzedawać więcej jakichkolwiek nieruchomości.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego wyjaśnia, co następuje:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Za towary w świetle art. 2 pkt. 6 rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Od chwili wejścia w życie tych przepisów, tj. 01 maja 2004r. zasadą jest więc opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

W rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalaność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z ww. przepisów wynika więc, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar” jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (czyli więcej niż jednokrotnie).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona zamierza dokonać sprzedaży kilku działek przeznaczonych pod budownictwo.Ponieważ dostawa kilku działek będzie miała niewątpliwie charakter powtarzalny, warunek częstotliwości zostaje tu wypełniony i nie można mówić o czynności jednorazowej. Zatem dostawa przedmiotowych działek przeznaczonych pod zabudowę od dnia 1 maja 2004r. jest działalnością gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ustawy o VAT, a wnioskodawcę jako dokonującego dostawy gruntów, należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, zobowiązanego do odprowadzenia podatku należnego według stawki 22% określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, już od dokonania pierwszej transakcji.

Jak wynika z treści przepisu art. 113 ust. 13 pkt. 1 lit. d) ustawy o VAT podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tegoż podatku niezależnie od wielkości obrotów.

Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów są podatnikami podatku od towarów i usług i stosownie do art. 96 ust. 1 obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Bez znaczenia dla obowiązku opodatkowania podatkiem podatku od towarów i usług dostawy działek budowlanych jest sposób w jaki Strona weszła w posiadanie przedmiotowych działek.

W świetle powyższego stanowisko Strony jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika (art. 14 b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa), wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 ustawy Ordynacji podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).