POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, skierowanego do tutejszego organu podatkowego w dniu 8 maja 2007 roku - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sochaczewie

POSTANAWIA

- uznać, że stanowisko Strony w sprawie braku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży kart opłaty drogowej „winiet – jest prawidłowe.

- uznać, że stanowisko Strony w sprawie opodatkowania prowizji uzyskiwanej z tytułu pośredniczenia w sprzedaży kart opłaty drogowej “winiet” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1.Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka jest pośrednikiem w sprzedaży kart opłaty drogowej (winiet), które rozprowadza w imieniu i na rzecz Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego z siedzibą w Warszawie. Wnioskodawca z tytułu dystrybucji przedmiotowych winiet uzyskuje prowizję w wysokości 8,5% od wartości dostawy, którą opodatkowuje 22% stawką podatku od towarów i usług.

2. Przedmiot interpretacji

a) Czy sprzedaż karty opłaty drogowej „winiety” podlega opodatkowaniu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ?

b) Czy otrzymana prowizja z tytułu dystrybucji kart drogowych jest opodatkowana 22% stawką podatku VAT ?

3.Stanowisko wnioskodawcy

a) Zdaniem Strony sprzedaż tej karty nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

b) Zdaniem Strony otrzymana prowizja podlega opodatkowaniu 22 % stawką podatku VAT.

4. ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy

ad. pkt. a) Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest podmiotem uprawnionym do poboru opłat drogowych za przejazd po drogach publicznych. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.) podatnicy wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przewóz drogowy zobowiązani są do uiszczania opłat za przejazdy pojazdów samochodowych po drogach krajowych. Powyższe opłaty są daniną publiczną na rzecz Skarbu Państwa, mają bowiem charakter publicznoprawny w odniesieniu do określonej kategorii podmiotów, a więc wydawane karty opłaty „winiety” są dowodem uiszczenia tej opłaty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami w myśl ustawy tej są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty ( art. 2 pkt. 6). W ocenie tutejszego organu podatkowego karta drogowa w swej istocie jest dokumentem potwierdzającym wywiązanie się z obowiązków wynikających z ustawy o transporcie drogowym, nie wypełnia zatem definicji towaru określonej w przepisie art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego sprzedaż przez Spółkę karty drogowej jako dokumentu potwierdzającego uiszczenie opłaty drogowej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. W związku z czym stanowisko Strony zajęte we wniosku do pierwszego pytania należy uznać za prawidłowe.

ad. pkt. b) Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka za dystrybucję kart drogowych uzyskuje prowizję w wysokości 8,5% od wartości dostawy, którą opodatkowuje 22% stawką podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Dystrybucja kart opłaty drogowej nosi zatem znamiona działalności usługowej i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dla celów poboru podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług. Z pisma Strony wynika, że działalność polegająca na rozprowadzaniu kart opłaty drogowej “winiet” została sklasyfikowana do podklasy PKWiU 74.84.16.00.00 “usługi komercyjne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Usługi te nie zostały wymienione w aktach prawnych dotyczących podatku od towarów i usług jako zwolnione z tego podatku czy też podlegające opodatkowaniu według stawek preferencyjnych. W konsekwencji, prowizja otrzymywana przez Stronę z tytułu sprzedaży kart opłaty drogowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowana jest stawką podatku VAT w wysokości 22%. W związku z powyższym stanowisko Strony zajęte we wniosku do drugiego pytania należy uznać za prawidłowe.

W myśl art. 14b Ordynacji podatkowej interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sochaczewie, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.