POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jedn. tekst: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 11.09.2006 r. (wpł. 18.09.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16.10.2006 r. (wpł. 23.10.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny:

Podatnik przyjął kaucję tytułem wynajmu lokalu użytkowego w administrowanej nieruchomości. Jak podaje w piśmie z dnia 1.09.2006 r. na żądanie kontrahenta fakt przyjęcia kaucji udokumentował fakturą VAT wystawioną w VI 1998 r., w której do kwoty kaucji ustalonej w umowie najmu (4.500 zł) doliczył podatek VAT (990 zł). Dane te następnie przyjął do rozliczenia podatku od towarów i usług w deklaracji podatkowej VAT-7.
Po rozwiązaniu umowy najmu kontrahent wystąpił o zwrot kaucji w wysokości brutto podanej w wystawionej fakturze VAT dokumentującej przyjęcie kaucji.
Podatnik podkreśla, że nie uchyla się od obowiązku zwrotu kaucji, dlatego wystąpił do kontrahenta o obciążenie go z tego tytułu fakturą VAT.
W sprawie tej od kontrahenta otrzymał odmowę oraz sugestię, że to on powinien wystawić korektę faktury oraz skorygować rozliczenie podatku VAT za VI 1998 r. tj. miesiąc, w którym przyjął do rozliczenia podatku od towarów i usług podatek należny od otrzymanej kaucji gwarancyjnej.

Wątpliwości Podatnika:

dotyczą sposobu udokumentowania zwrotu kaucji w przedstawionym stanie faktycznym.

Zdaniem Podatnika:

Zwrot kaucji, w tym obciążenie Administracji Nieruchomości zwrotem podatku VAT winno nastąpić na podstawie faktury VAT wystawionej przez kontrahenta.

OCENA STANOWISKA PODATNIKA:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.
Stosownie do art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
W myśl art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat. pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.
Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 29 ust. 4 ustawy).
W art. 106 ust. 1 ustawy postanowiono, że Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcie „kaucja”. Zgodnie z definicją zawartą w Nowym Słowniku Języka Polskiego PWN (Warszawa 2004), kaucja to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania, zastaw, zabezpieczenie.

W świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy, pobranie kaucji zwrotnej będącej zabezpieczeniem wykonania umowy np. najmu lokalu użytkowego, która w całości jest zwracana kontrahentowi po realizacji umowy - nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy. Z tego tytułu nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Zatem czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. Również zwrot kaucji nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinien być dokumentowany w taki sposób.

W przedstawionej sprawie, w czerwcu 1998 r. tytułem zabezpieczenia umowy najmu lokalu użytkowego pobrał Pan kaucję określoną umową i czynność tą udokumentował Pan fakturą VAT. Faktura ta mimo, że nie dokumentowała czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług weszła do obiegu prawnego w czerwcu 1998 r.
Tytułem zwrotu tej kaucji po rozwiązaniu umowy najmu od kontrahenta wymaga Pan również wystawienia faktury VAT, mimo iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT.

Zwrot tej kaucji nie powinien być również udokumentowany korektą faktury VAT. Korekt faktur VAT można dokonać bowiem wyłącznie w przypadkach podanych w § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798). W przedstawionej sprawie nie wystąpiły okoliczności, o których mowa w niniejszych przepisach a konsekwencją niewłaściwego udokumentowania przyjęcia pieniężnej kaucji nie może być niewłaściwe udokumentowanie jej zwrotu.

Nadmienia się przy tym, że wystawienie obecnie korekty faktury VAT dokumentującej zwrot kaucji gwarancyjnej (do faktury VAT wystawionej w czerwcu 1998 r. tytułem przyjęcia tej kaucji) nie skutkowałoby możliwością skorygowania rozliczenia podatku od towarów i usług poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej VAT-7 za VI 1998 r. z uwagi na upływ 5-ciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonał Pan rozliczenia tego podatku (art. 73 § 1 pkt 6, art. 75 § 2 pkt 2 lit. b, art. 79 § 2 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).