POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy rozstrzygnięcia czy dopuszczalne jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów Dzierżawcy czynszu dzierżawnego płaconego za okres po obciążeniu jego prawa dzierżawy prawem użytkowania wniesionym jako aport do powstającej spółki.

Według opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nabył udziały w tworzonej spółcez ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za wkład niepieniężny w postaci prawa użytkowania ustanowionego na części nieruchomości, którą miał w dzierżawie. W związku z nabyciem udziałów w zamian za aport nie ustalał kosztów uzyskania przychodów, ponieważ na dzień wniesienia aportu takich kosztów nie było - koszt obciążenia prawa dzierżawcy prawem użytkowania na rzecz innej spółki pojawiać się zaczął dopiero od daty ustanowienia tego prawa – a więc nie została spełniona dyspozycja art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej ustawą PDOP.

Na tle takiego stanu faktycznego Spółka formułuje stanowisko, że czynsz dzierżawny płacony za okres po dacie obciążenia części dzierżawionej nieruchomości prawem użytkowania może być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów w całości, tj. także w części odpowiadającej powierzchni obciążonej nieruchomości. Jak argumentuje Wnioskodawca, mimo że po dacie wniesienia aportem część nieruchomości nie jest wykorzystywana dla celów jego zarejestrowanej działalności gospodarczej, to jednak przyczynia się do osiągania przychodów – a mianowicie przychodów z tytułu udziałów w zyskach w utworzonej spółce. Z tego względu wydatki związane z tak wyrażonym wkładem – czyli czynsz dzierżawny płacony od powierzchni nieruchomości obciążonej prawem użytkowania - powinny być rozpoznawane jako koszty uzyskania tego przychodu i rozliczane na bieżąco.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego nie potwierdza stanowiska Podatnika. Stosownie do art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy PDOP w przypadku objęcia udziałów (akcji)w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaciniż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część – na dzień objęcia tych udziałów (akcji) wkładów – ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7,w wysokości:
1) faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatkówna nabycie innych niż w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika – jeżeli przedmiotem wkładu sąte inne składniki.
W myśl art. 7 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy PDOP przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
2) przychodów wymienionych w m. in. art. 22,
3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa m. in. w pkt 2.
Powołany wyżej art. 22 ustawy PDOP reguluje zasady opodatkowania dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Jeżeli do przysporzenia z tego tytułu dochodzi u rezydenta podatkowego Polski, to wówczas podatek dochodowy od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 2, ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.
Udzielając odpowiedzi na pytanie Podatnika Naczelnik tut. Urzędu informuje,że nie ma prawnego uzasadnienia dla uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów tej części czynszu dzierżawnego, która jest płacona od nieruchomości obciążonej prawem użytkowania. Przede wszystkim podstawy prawnej dla takiej kwalifikacji nie może stanowić art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy PDOP, ponieważ koszty uzyskania przychodu związanego z nabyciem udziałów w zamian za aport w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, środki trwałe i wartości niematerialne i prawne oraz udziały w innej spółce powinny być ustalone na poziomie „faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie składników majątku podatnika” wnoszonych aportem. Ponieważ prawo użytkowania wnoszone tytułem aportu zostało ustanowione w związku z obejmowaniem udziałów, dopiero od tej chwili można mówićo „wydatkach na nabycie” tego prawa. A zatem skorzystanie z dyspozycji art. 15 ust. 1j pkt 3 ustawy PDOP celem uwzględnienia całej wysokości czynszu dzierżawnego w kosztach podatkowych Wnioskodawcy nie znajduje w stanie faktycznym uzasadnienia.
Mając na uwadze postanowienia przytoczonych wyżej przepisów art. 7 ust. 3 pkt 2 i 3oraz art. 22 ustawy PDOP tut. Organ informuje nadto, że czynsz dzierżawny od tej części nieruchomości, która została obciążona prawem użytkowania wniesionym tytułem aportu do innej spółki nie może być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy bezpośredniow dacie poniesienia na podstawie reguły ogólnej z art. 15 ust. 4 in fine w związku z art. 15 ust. 1zd. 1 ustawy PDOP. Wydatków tych, z uwagi na wyraźne wyłączenie zawarte w art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy PDOP, nie uwzględnienia się bowiem przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowymZ powyższego wynika więc, iż czynsz płacony od tej powierzchni dzierżawionej nieruchomości, która została obciążona na rzecz drugiej spółki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, innymi słowy pozostanie obojętny podatkowo dla Wnioskodawcy.
W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu orzeka jak w sentencji postanowienia.

Powyższa interpretacja:
– dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
– nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego – w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.