POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r. ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Jednostki z dn. 02.02.2006 r., (data wpływu do tut. Urzędu 03.02.2006 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe jeżeli wynagrodzenie przysługujące członkom zarządu z tytułu umowy o zarządzanie jednostką i czynności wykonywane przez w/w osoby, nie są tożsame z wynagrodzeniem oraz czynnościami wykonywanymi przez członków zarządu z tytułu pełnionych funkcji w organach Jednostki.

UZASADNIENIE

Jednostka zwraca się z pytaniem w sprawie zaliczenia wynagrodzenia członków zarządu z tytułu umowy menedżerskiej do kosztów uzyskania przychodów spółki.

Spółka zawarła w grudniu 2004 r., umowę z członkami zarządu (jeden z członków zarządu jest równocześnie jednym z udziałowców), której przedmiotem jest zarządzanie spółką w najszerszym tego słowa znaczeniu. Do obowiązków członków zarządu należało w szczególności, kontynuowanie sprzedaży mieszkań, prowadzenie postępowań administracyjnych w celu uzyskania pozwoleń na wykonanie zaplanowanych robót remontowych i przebudowy budynku, zarządzanie robotami remontowymi i budowlanymi, realizacją obowiązków wynikających z ustawy o rachunkowości i przepisów podatkowych, z ustawy Kodeks Spółek Handlowych i ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. Wysokość wynagrodzenia jest zależna od wysokości obrotów spółki. Umowa nie jest umową o pracę ani nie jest zawarta w ramach prowadzenia przez członków zarządu działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie członka zarządu jest kosztem podatkowym spółki jako koszt poniesiony w celu uzyskania przychodu. Wydatek ten nie jest wydatkiem ujętym w art 16 ust. 1 pkt. 38 (wydatek nie ma charakteru jednostronnego świadczenia) ani pkt. 39 ustawy.
Z art. 201 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm.) wynika, że członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Fakt powołania członka zarządu na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych oznacza powstanie stosunku organizacyjnego pomiędzy daną osobą a spółką.
Niezależnie od tego, pomiędzy spółką a członkiem zarządu może powstać drugi stosunek prawny mający swe źródło w umowie regulowanej przepisami Kodeksu pracy albo Kodeksu cywilnego. Może to być umowa o pracę albo inny stosunek prawny, np. umowa zlecenia, umowa menedżerska, itp. Umowy te mają charakter wtórny wobec stosunku organizacyjnego, który łączy członka zarządu ze spółką
Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Może to być więc na przykład wybór, powołanie, wskazanie. Zgodnie z § 18 umowy spółki z dn. 20.07.2004 r. - akt notarialny, powołany został dwuosobowy zarząd.

Następstwem nawiązanego stosunku organizacyjnego (bycie członkiem organu) może być nawiązanie stosunku obligacyjnego, na przykład umowa o pracę, umowa o zarządzanie
Od woli spółki zależy, czy stosunek organizacyjny będzie wyłączną podstawą wykonywania obowiązków, czy będzie się wiązał z wynagrodzeniem czy nie. W przypadku nawiązania stosunku pracy (czy też umowy o zarządzanie itp.) zasadą jest odpłatność. Pozycja członka zarządu, z którym spółka zawarła kontrakt menedżerski (umowę o zarządzanie) jako przedsiębiorcą, jest szczególna
W następstwie kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) członek zarządu nie przejmuje zarządzania spółką we własnym imieniu i na własny rachunek. Zarządzanie spółką nadal jest realizowane przez członka zarządu w ramach członkostwa w zarządzie. Rola kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) ograniczona jest do ustalenia wynagrodzenia za wykonywanie funkcji w zarządzie (czy jeszcze innych czynności określonych w umowie), szczególnych (kwalifikowanych i dodatkowych -w porównaniu do regulacji Kodeksu spółek handlowych i wewnętrznego prawa spółki) obowiązków dotyczących zarządzania spółką, zakazów w zakresie konkurencji oraz podejmowania dodatkowej działalności (pracy).
Zgodnie z ogólną zasadą, wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu o ile mają związek z przychodem, art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) i nie są wymienione w zamkniętym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu - art. 16 ust. 1 ustawy.
Brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów. Z przepisu tego a contrario wynika, iż wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz pracowników, nawet będących zarazem udziałowcami (lub akcjonariuszami) spółki, są dla tej osoby prawnej kosztem uzyskania przychodów. Dodać przy tym należy, iż pracownikiem jest nie tylko osoba, z którą dany podmiot zawarł umowę o pracę, stosunek pracy może być również zawiązany na podstawie powołania, wyboru czy też mianowania. W związku z powyższym w/w przepis nie będzie miał w tym przypadku zastosowania, gdyż nie występują tutaj jednostronne świadczenia.
Tut. Organ podatkowy nie poddawał analizie załączników do wniosku w postaci dołączonych umów.

Powyższa interpretacja dotyczy indywidualnej sprawy podatnika, stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoja moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.