Wnioskiem z 18.05.2007 r. Spółdzielnia zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:
Spółdzielnia ponosi koszty związane z organizacją imprezy o nazwie „XXX”. Impreza ta ma charakter ogólnopolski i tym samym nieograniczony zasięg (gromadzi kilka tysięcy osób). Podczas jej trwania odbywają się m.in. występy zespołów, konkursy z nagrodami (w tym konkurs w piciu mleka). Impreza jest ukierunkowana na promocję spożycia mleka i artykułów nabiałowych. W czasie „XXX” przekazywane są informacje o wyrobach i cały czas podkreślane są zalety produkowanych przez nią wyrobów. Na terenie obiektu, gdzie odbywa się impreza umieszczone są plakaty, znaki firmowe Spółdzielni. Na odzieży osób prowadzących i obsługujących „XXX” również umieszczane są znaki firmowe „X”. W ramach imprezy rozdawane są nagrody – produkty Spółdzielni, katalogi i materiały informacyjne.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółdzielnia wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:
Czy koszty organizacji „XXX” można uznać za reklamę?

Zdaniem Spółdzielni, obchody „XXX” służą promocji Jej wyrobów. Impreza ta ma charakter promocyjny, połączony z prezentacją wyrobów, rozdawaniem katalogów i ulotek informacyjnych, rozpowszechnianiem znaków firmowych. W związku z powyższym, w ocenie Spółdzielni, koszty organizacji imprezy stanowią koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są m.in. (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy) koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W katalogu tych wyłączeń nie wymieniono wydatków związanych z reklamą produktów, usług czy też reklamą samej Spółdzielni. Z tego względu wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości pod warunkiem, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 w/w ustawy.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy, należy więc sięgnąć do definicji zawartych w słowniku języka polskiego. „Słownik języka polskiego” pod redakcją profesora Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003 r., reprezentację określa jako:
- grupę osób, instytucję występującą w czyimś imieniu, reprezentującą czyjeś interesy, przedstawicielstwo,
- okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.
Z kolei reklama jest definiowana jako:
– działanie polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupuokreślonych towarów lub usług,
- napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi, - efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).

Reklamą jest więc działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Może być prowadzona poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Pojęcie „reklama” oznacza więc wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcenia ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Reklama może dotyczyć nie tylko oferowanych towarów, ale również samej firmy i jej znaku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia bierze udział w organizowaniu imprezy o nazwie „XXX”, podczas której przekazywane są informacje o Jej wyrobach i ich zaletach. Prezentowane są wyroby Spółdzielni, rozdawane katalogi i ulotki informacyjne. W trakcie imprezy organizowane są konkursy, w których można wygrać nagrody – produkty Spółdzielni. Działania takie stanowią element reklamy Firmy i Jej wyrobów, a tym samym wydatki na nią poniesione stanowią koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja została udzielona w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.