Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Dz. U. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) – uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z dnia 14.12.2006 r. znak US-PDM/415/12/2006 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 26.09.2006 r. D. Spółka z o.o. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a Ordynacji podatkowej). Ww. wniosek dotyczył możliwości zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wydatków „za używanie środków finansowych rozumianych jako refundacja odsetek od kredytów”, w następującym stanie faktycznym:

W dniu 31.12.2005 r. Spółka z o.o. „M.” (obecnie w likwidacji) wniosła aportem do Firmy D. zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład przedmiotowego aportu weszły między innymi zobowiązania wobec banku PEKAO S.A. z tytułu zaciągniętego kredytu obrotowego oraz sfinansowane tym kredytem zapasy magazynowe. D. Spółka z o.o. przystąpił do długu i spłaca na rachunek „M.” Spółka z o.o. w likwidacji zarówno raty kapitałowe jak i należne bankowi odsetki, „które to kwoty Bank następnie z tego rachunku pobiera”. Zdaniem Wnioskodawcy ekonomiczne koszty kredytu wykorzystywanego faktycznie przez Firmę D. winna ponosić ta Firma. Kwoty stanowiące równowartość odsetek od kredytu zaciągniętego przez „M.” Spółka z o.o. (obecnie w likwidacji) zapłacone przez Wnioskodawcę stanowią zatem dla Firmy D. koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Według Wnioskodawcy „nie ma wątpliwości”, że korzystanie z obcych środków przez przedsiębiorcę winno mieć charakter odpłatny (odsetki) i że jest to wydatek ponoszony w celu uzyskania przychodów.

Postanowieniem z dnia 14.12.2006 r. znak US-PDM/415/12/2006 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Leżajsku uznał ww. stanowisko za prawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy odniósł się do definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz wyjaśnił zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie przepisów art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „wydatków ponoszonych w związku z zaciągniętym kredytem”. Nadto podsumowując stwierdził, że jakkolwiek w analizowanym przypadku „zobowiązania z tytułu kredytu powstały w innym podmiocie gospodarczym, ale zostały przyjęte przez Spółkę jako składnik aportu w celu kontynuowania działalności gospodarczej, a więc utrzymania źródła przychodów”. Dlatego też Wnioskodawca ma prawo „zaliczyć faktycznie zapłacone odsetki od przyjętego zobowiązania do kosztów uzyskania przychodów, o ile oczywiście mają one związek z uzyskanym przez Wnioskodawcę przychodami”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po przeanalizowaniu stanu faktycznego zaprezentowanego we wniosku Podatnika z dnia 26.09.2006 r., treści postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Leżajsku z dnia 14.12.2006 r. znak US-PDM/415/12/2006 oraz przepisów prawa podatkowego zważył, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika obowiązany jest udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej Podatnik składając ww. wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Jeżeli wniosek nie odpowiada wymogom ustawowym, organ podatkowy na podstawie art. 14a § 5 w związku z art. 169 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, (który ma odpowiednie zastosowanie w procedurze wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego) wzywa podatnika do usunięcia braków podania w terminie 7 dni, z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku (pozostawienie bez rozpatrzenia).

Odnosząc ww. stan prawny na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że wniosek złożony przez Spółkę z o.o. D. nie spełniał wymogów określonych w art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej. Z wniosku tego wynika bowiem, że D. Spółka z o.o. „przystąpił do długu i spłaca zarówno raty kapitałowe jak i należne Bankowi odsetki, które to kwoty Bank następnie z tego rachunku pobiera”, przy czym wątpliwości Podatnika dotyczyły możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów „wydatków za używanie środków finansowych rozumiane jako refundacja odsetek od kredytu”. Organ podatkowy nie wyjaśnił jednak – w ramach analizy stanu faktycznego - czy Podatnik spłaca odsetki od kredytu bankowego jako zobowiązanie własne, czy może realizuje (spłaca) zobowiązanie wobec Spółki z o.o. „M.” w likwidacji.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wniosek nie zawierając w swej treści ww. informacji istotnych z punktu widzenia kwalifikacji prawnopodatkowej nakreślonego stanu faktycznego, nie spełnia warunku określonego w ww. art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Leżajsku nie wezwał jednak Wnioskodawcy do usunięcia wskazanych braków wniosku, lecz postanowieniem z dnia 14.12.2006 r. znak US-PDM/415/12/2006 zaakceptował jako prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy.

Zaprezentowane braki formalne wniosku skutkują uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, nakładającego na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy między innymi wówczas, gdy rażąco narusza prawo.