INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz obowiązku dokonania korekty podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz obowiązku dokonania korekty podatku VAT. Wniosek został uzupełniony pismem z 3 października 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP3/443-689/12/KG z dnia 24 września 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zakłady Tworzyw Sztucznych G. SA (zwane dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) są producentem najwyższej jakości materiałów budowlanych z polichlorku winylu oraz polietylenu, przeznaczonych głównie na potrzeby budownictwa infrastrukturalnego oraz użyteczności publicznej.

Wnioskodawca prowadzi działalność w czterech różnych segmentach rynku. Jest to:

• produkcja i sprzedaż profili (systemy rynnowe i okładziny listwowe),
• produkcja i sprzedaż rur,
• produkcja i sprzedaż wykładzin
• produkcja i sprzedaż folii technicznych.
  
  

Ze względu na odrębną specyfikę produkcji wyrobów z poszczególnych segmentów ich produkcja odbywa się w 2 odrębnych zakładach Spółki: Zakładzie Profili i Rur oraz Zakładzie Wykładzin (produkcja wykładzin i folii technicznych). Obydwa zakłady mają odrębną lokalizację, odrębne budynki) budowle, maszyny i urządzenia, a także pracowników. Ponadto w strukturze organizacyjnej Spółki znajdują się wyodrębnione obszary zwane centrami kosztów w postaci Centrum Energia i Media oraz Centrum Jakość prowadzące działalność pomocniczą niezbędną do prowadzenia działalności podstawowej.

W celu poprawienia efektywności działania Spółki, została podjęta decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji jej działalności, której celem jest przeniesienie do nowoutworzonych polskich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Nowa Spółka 1”), wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją oraz dystrybucją wykładzin podłogowych z PVC, akcesoriów i okładzin ściennych oraz („Nowa Spółka 2”) wydzielonej części działalności zajmującej się działalnością pomocniczą w postaci dostarczania czynników energetycznych na potrzeby produkcyjne Wnioskodawcy w ramach potrzeb wewnętrznych oraz dla odbiorców zewnętrznych.

W efekcie restrukturyzacji cała działalność związana z produkcją wykładzin PVC (prowadzona aktualnie w Zakładzie Wykładzin) oraz z dystrybucją wykładzin podłogowych z PVC; akcesoriów i okładzin ściennych (prowadzona aktualnie przez dział sprzedaży wykładzin oraz część osób z działu Obsługi Klienta i Logistyki – które to działy stanowią część wyodrębnionego w strukturze organizacyjnej G. S.A. – pionu handlowego) będzie prowadzona przez Nową Spółkę 1, a cała działalność związana z produkcją, dystrybucją i sprzedażą czynników energetycznych (energia elektryczna, energia cieplna, woda przemysłowa i woda pitna) będzie prowadzona przez Nową Spółkę 2.

Zakład Wykładzin powstał w 1974r. – jako wydział produkcji wykładzin podłogowych w ramach przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakłady Tworzyw Sztucznych „G.”. Centrum Energia i Media w okresie przedsiębiorstwa państwowego funkcjonowały jako warsztaty pomocnicze. W 1997r. po procesie komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego (w 1996r.), w ramach „G.” S.A. stworzono nową strukturę organizacyjną Spółki – w ramach której wydzielono centra zysku (w tym m. in. Zakład Wykładzin) i centra kosztów (m. in. Centrum Energia i Media).

Tak więc od 1997r. Zakład Wykładzin, jak i Centrum Energia i Media są wydzielone w strukturze organizacyjnej Spółki. Wyodrębnienie organizacyjne zarówna Zakładu Wykładzin jak i Centrum Energia i Media znajduje swoje odzwierciedlenie w zatwierdzonej uchwałą Zarządu „G.” S.A. nr 77/1/97 z dnia 16 czerwca 1997r. oraz uchwałą nr 33/1/97 Rady Nadzorczej „G.” S.A. z dnia 20 czerwca 1997r. strukturze organizacyjnej Spółki. Działalnością zajmują się pracownicy alokowani wyłącznie do tych wydzielonych obszarów, którzy posiadają niezbędną wiedzę i doświadczenie konieczne do prowadzenia tej działalności którymi kieruje Dyrektor Zakładu w przypadku Zakładu Wykładzin oraz Szef Centrum w przypadku Centrum Energia i Media.

W Zakładzie Wykładzin zatrudnionych jest obecnie ok. 220 pracowników, a w Centrum Energia i Media ok. 70 pracowników.

Zarówno w Zakładzie Wykładzin, jak i w Centrum Energia i Media wydzielone są składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności, m. in. środki trwałe (nieruchomości, budynki i budowle, maszyny i urządzenia, meble, telefony i pozostałe wyposażenie biura, etc) oraz wartości niematerialne i prawne.

Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, podatków, wynagrodzeń i innych zobowiązań wynikających z umów z pracownikami oraz należności są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W zakresie działalności obydwu wydzielonych organizacyjnie obszarów prowadzona jest ewidencja rachunkowa, na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym Spółki, która umożliwia szczegółowe określenie ich sytuacji finansowej (w tym przychodów i kosztów). Należności i zobowiązania są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji finansowo-księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, natomiast nie są one na bieżąco wyodrębniane.

Powyższe umożliwia badanie efektywności działalności każdej z tych jednostek organizacyjnych, ustalanie budżetu, rozliczanie z wykonania budżetu.

Zakład Wykładzin, jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), w tym zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Zakład Wykładzin występuje w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwie jako wyodrębniona organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

Zakład Wykładzin, którego własność zamierza Wnioskodawca przenieść aportem na Nową Spółkę 1 prowadzi działalność w zakresie produkcji wykładzin, folii, akcesoriów i okładzin ściennych z PVC. Działalność dystrybucyjna aktualnie prowadzona jest przez Dział Sprzedaży Wykładzin i Folii oraz część osób z Działu Obsługi Klienta i Działu Eksportu, które to osoby zajmują się wyłącznie dystrybucją wyrobów wyprodukowanych w Zakładzie Wykładzin i stanowią część wyodrębnionego w strukturze organizacyjnej Spółki pionu handlowego, który jest przypisany funkcjonalnie do Zakładu Wykładzin. Dział Sprzedaży Wykładzin i Folii oraz część osób z Działu Obsługi Klienta i Działu Eksportu po zaakceptowaniu modelu restrukturyzacji a przed wniesieniem Zakładu Wykładzin do Nowej Spółki 1 utworzą nowy dział dystrybucji wykładzin, który zostanie również przypisany organizacyjnie i finansowo do Zakładu Wykładzin, co zostanie potwierdzone w Uchwale Zarządu Spółki w sprawie struktury organizacyjnej Zakładu Wykładzin, która zatwierdzi również organizacyjną i strukturalną przynależność działu dystrybucji wykładzin do Zakładu Wykładzin. Tym samym Zakład Wykładzin, którego własność zostanie przeniesiona aportem na Nową Spółkę 1, będzie zespołem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), w tym zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębnionym organizacyjnie, w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwie i będzie stanowił wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

Zakład Wykładzin będzie na moment przeniesienia aportem do Nowej Spółki 1 wyodrębnionym finansowo za wyjątkiem kredytów bankowych i środków pieniężnych zespołem materialnych i niematerialnych składników majątkowych, w tym zobowiązań, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i poprzez prowadzoną przez Spółkę odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Zakładu Wykładzin i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów Zakładu Wykładzin za wyjątkiem kredytów bankowych i środków pieniężnych. W ślad za Uchwałą Zarządu Spółki w sprawie struktury organizacyjnej Zakładu Wykładzin, która zostanie podjęta po zaakceptowaniu restrukturyzacji, przynależność wydzielonego z pionu handlowego działu dystrybucji wykładzin do Zakładu Wykładzin nastąpi połączenie finansowe tego działu z Zakładem Wykładzin. Tym samym na moment wniesienia aportem oba poddziały Zakładu Wykładzin, tj. dział produkcji i dział dystrybucji będą razem stanowić wyodrębniony finansowo zespół materialnych i niematerialnych składników majątkowych, w tym zobowiązań, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na produkcji i dystrybucji wykładzin, folii akcesoriów i okładzin ściennych z PVC.

Zakład Wykładzin będzie na moment przeniesienia aportem do Nowej Spółki 1 wyodrębnioną organizacyjnie całością, która będzie w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się produkcją i dystrybucją wykładzin, folii, akcesoriów i okładzin ściennych z PVC.

Centrum Energia i Media, który Wnioskodawca zamierza przenieść aportem do Nowej Spółki 2, jest zespołem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), w tym zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wyodrębnionym organizacyjnie. Centrum Energia i Media występuje w strukturze organizacyjnej w prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwie jako wyodrębniona organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Wyodrębnienie organizacyjne Centrum Energia i Media w strukturze organizacyjnej Spółki znajduje swoje odzwierciedlenie w Uchwale Zarządu „G." S.A. nr 77/1/97 z dnia 16.06.97 oraz Uchwale nr 33/1/97 Rady Nadzorczej „G." S.A. z dnia 20 czerwca 1997r.

Centrum Energia i Media, którego własność Wnioskodawca zamierza przenieść aportem do Nowej Spółki 2, jest wyodrębnionym finansowo za wyjątkiem kredytów bankowych i środków pieniężnych zespołem materialnych i niematerialnych składników majątkowych, w tym zobowiązań, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i poprzez prowadzoną przez Spółkę odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Centrum Energia i Media i oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów Centrum Energia i Media, za wyjątkiem kredytów bankowych i środków pieniężnych.

Centrum Energia i Media, którego własność Wnioskodawca zamierza przenieść aportem do Nowej Spółki 2, jest wyodrębnioną organizacyjnie całością, która jest w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań składający się na Zakład Wykładzin jak i na Centrum Energia i Media, które mają być wniesione aportami do Nowej Spółki 1 i Nowej Spółki 2 są wyodrębnione w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie:

1. organizacyjnej, gdyż zarówno Zakład Wykładzin jak i Centrum Energia i Media mają swoje miejsce w istniejącej strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa jako odrębny zakład/centrum, które mają odrębną lokalizację, budynki i budowle, maszyny i urządzenia. Zarówno zakład jak i centrum prowadzą odrębną działalność przy pomocy pracowników alokowanych wyłącznie do tych wydzielonych obszarów i posiadających niezbędną wiedzę i doświadczenie konieczne do prowadzenia tej działalności.
   Zakład Wykładzin powstał w 1974r. – jako wydział produkcji wykładzin podłogowych w ramach przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakłady Tworzyw Sztucznych „G.". Zakład Wykładzin jak i Centrum Energia i Media są od 1997r. wydzielone w strukturze organizacyjnej Spółki. Po zaakceptowaniu modelu restrukturyzacji a przed wniesieniem Zakładu Wykładzin do Nowej Spółki 1 do Zakładu Wykładzin organizacyjnie i finansowo zostanie przypisany wydzielony z pionu handlowego a funkcjonalnie powiązany z Zakładem Wykładzin dział dystrybucji wykładzin. Będzie to potwierdzone w Uchwale Zarządu Spółki w sprawie struktury organizacyjnej Zakładu Wykładzin, która zatwierdzi również organizacyjną przynależność działu dystrybucji wykładzin do Zakładu Wykładzin.
   Działalnością zajmują się pracownicy alokowani wyłącznie do tych wydzielonych obszarów, którzy posiadają niezbędną wiedzę i doświadczenie konieczne do prowadzenia tej działalności, którymi kieruje Dyrektor Zakładu w przypadku Zakładu Wykładzin oraz Szef Centrum w przypadku Centrum Energia i Media. W Zakładzie Wykładzin zatrudnionych jest obecnie 207 pracowników a w Centrum Energia i Media 77 pracowników.
   Zarówno w Zakładzie Wykładzin jak i w Centrum Energia i Media wydzielone są składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności, m.in. środki trwałe (nieruchomości, budynki i budowle, maszyny i urządzenia, meble, telefony i pozostałe wyposażenie biura, etc.) oraz wartości niematerialne i prawne.
2. finansowej, gdyż zarówno dla Zakładu Wykładzin jak i dla Centrum Energia i Media prowadzona jest przez Spółkę ewidencja rachunkowa, na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym Spółki, która umożliwia szczegółowe określenie ich sytuacji finansowej (w tym przychodów i kosztów za wyjątkiem kredytów bankowych i środków pieniężnych). Należności i zobowiązania są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji finansowo-księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, natomiast nie są one na bieżąco wyodrębniane. Prowadzona przez Spółkę ewidencja rachunkowa umożliwia badanie efektywności działalności każdej z jednostek organizacyjnych, ustalanie odrębnych budżetów i rozliczanie z wykonania tych budżetów. Zobowiązania obu zorganizowanych części działalności z tytułu dostaw i usług, podatków, wynagrodzeń oraz należności są możliwe do wyodrębnienia z ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę.
3. funkcjonalnej, gdyż zarówno Zakład Wykładzin jak i Centrum Energia i Media stanowią odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.
   
   

Zakład Wykładzin zajmuje się produkcją wykładzin podłogowych, folii, akcesoriów i okładzin ściennych z PVC. Działalność dystrybucyjna prowadzona jest przez dedykowanych do dystrybucji wyrobów wyprodukowanych w Zakładzie Wykładzin, pracowników pracujących w działach stanowiących część wyodrębnionego w strukturze organizacyjnej Spółki pionu handlowego. Działy te tworzy 15 osobowy zespół zajmujący się sprzedażą wykładzin podłogowych, folii, akcesoriów i okładzin ściennych z PVC (Dział Sprzedaży Wykładzin i Folii, część Działu Eksportu ) oraz 18 osobowy zespół z działu Obsługi Klienta.

Centrum Energia i Media prowadzi samodzielnie działalność związaną z produkcją, dystrybucją i sprzedażą czynników energetycznych (energia elektryczna, energia cieplna, woda przemysłowa i woda pitna) na potrzeby produkcyjne Wnioskodawcy w ramach potrzeb wewnętrznych oraz dla odbiorców zewnętrznych. Wydzielenie funkcjonalne Centrum Energia i Media w strukturze nastąpiło w 1997r. po procesie komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego.

Obie zorganizowane części przedsiębiorstwa mogą potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą obecnie w istniejącym przedsiębiorstwie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 31 sierpnia 2012r.):

Pytanie oznaczone we wniosku nr 1:

1. Czy wyodrębniony – w sposób opisany powyżej – w obrębie struktur przedsiębiorstwa Wnioskodawcy Zakład Wykładzin, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT i w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT...
2. Czy wyodrębnione – w sposób opisany powyżej – w obrębie struktur przedsiębiorstwa Wnioskodawcy Centrum Energia i Media, będzie stanowiło zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT i w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT...
   
   

Pytanie oznaczone we wniosku nr 3:

Czy stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wniesienie przez Wnioskodawcę aportem do Nowej Spółki 1 i Nowej Spółki 2, wyodrębnionych w obrębie struktur Spółki Zakładu Wykładzin i Centrum Energia i Media będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z tym, iż działy te będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa...

Pytanie oznaczone we wniosku nr 4 (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 3 października 2012r.):

Czy w świetle art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania ewentualnej rocznej korekty podatku VAT w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 1 składników majątku przejętych w ramach aportu Zakładu Wykładzin oraz w przypadku wykorzystywania przez Nową Spółkę 2 składników majątku przejętych w ramach aportu Centrum Energia i Media, do działalności zwolnionej z podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który Wnioskodawca zamierza wnieść w formie aportu do Nowej Spółki 1 i Nowej Spółki 2 stanowi zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o CIT i ustawy o VAT.

Pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT i art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT. W myśl powołanych przepisów, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnychniematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z powyższego wynika, iż, aby dany zespół składników można było zakwalifikować jako „zorganizowaną część przedsiębiorstwa”, wydzielenie przedmiotowego zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie musi zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej, którą należy rozumieć jako przeznaczenie zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zgodnie z piśmiennictwem i orzecznictwem sądów administracyjnych:

1. wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że:
   • zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w istniejącej strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział, zakład (potwierdzone w zatwierdzonej strukturze organizacyjnej w formie wewnętrznego aktu prawnego),
   • wzajemne powiązanie składników wskazuje na istnienie zależności pomiędzy tymi składnikami (dopiero ich wspólne działanie prowadzi do realizacji określonej kategorii zadań gospodarczych),
   • wyodrębnioną strukturą organizacyjną kieruje: kierownik, dyrektor, któremu podlegają pracownicy zatrudnieni w tej komórce organizacyjnej.
2. wyodrębnienie finansowe oznacza:
   • zdolność do samodzielnego prowadzenia działalności finansowej,
   • prowadzenie ewidencji rachunkowej na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym,
   • wyodrębnione w systemie rachunkowym grupy kont księgowych,
   • możliwe określenie pozycji finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w tym przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań),
   • należności i zobowiązania związane organizacyjnie i finansowo z wyodrębnionym majątkiem, służyć mają realizacji określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo,
   • możliwość badania efektywności działalności,
   • ustalanie budżetu, rozliczanie z wykonania budżetu.
3. wyodrębnienie funkcjonalne oznacza, że:
   • zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych,
   • zorganizowana część przedsiębiorstwa może potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.
   
   

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić (zorganizować) odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład mogący realizować zadania gospodarcze. Należy zatem stwierdzić, że poszczególne składniki materialne i niematerialne muszą być „połączone” czynnikiem organizacyjnym, którego wartość uwzględniona jest również przy wycenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są wyroki Sądów wskazane w niniejszym wniosku.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że strony mają swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, jednak zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Wynika z tego, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych, co oznacza, że nie wszystkie elementy wskazane w art. 55¹ kodeksu cywilnego muszą wystąpić łącznie, aby uznać je za przedsiębiorstwo. Niemniej, istnieje pewne niezbędne minimum składników, które należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, pod względem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej (wyrok WSA w Krakowie z 15 kwietnia 2010r. sygn. akt. I SA/Kr 29/10).

W wyroku z dnia 17 października 2000r. (ICKN 850/98) Sąd Najwyższy wskazuje, że „ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Strony – jak wynika z art. 55(2) KC – mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączaniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo”.

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 marca 2011r. I FSK 1062/10 oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów, stwierdzając, iż „(...) stanowisko autora skargi kasacyjnej, jakoby transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, w przypadku wyłączenia z niej jednego z elementów opisanych przykładowo w art. 55¹ KC zawsze skutkowała uznaniem, że zbywane składniki tracą łącznie charakter przedsiębiorstwa, jest nieuzasadnione”. Z kolei WSA w Warszawie w dwóch wyrokach z dnia 28 kwietnia 2011r. (sygn. III SA/Wa 1767/10 i sygn. III SA/Wa 1766/10) podkreślił, iż „zgodnie z art. 55² KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa.”

Stanowisko, iż wyłączenie składnika majątku w transakcji, która ma za przedmiot przedsiębiorstwo, nie pozbawia automatycznie przedmiotu transakcji charakteru przedsiębiorstwa, znajduje również potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów. Przykładowo w indywidualnej interpretacji z dnia 15 lipca 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/443-999/09/11-S/EN) uznał, że wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nieruchomości nie pozbawia wydzielonego kompleksu majątkowego – na dzień wniesienia go aportem do spółki akcyjnej – cech przedsiębiorstwa.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3:

W ocenie Spółki, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opisany powyżej wkład niepieniężny w postaci Zakładu Wykładzin i Centrum Energia i Media, które zostaną wniesiony do nowoutworzonych spółek w zamian za udziały, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem działy te stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja „zbycie” użyta w ustawie o VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem „zbycie” rozumie się także zamianę, darowiznę, czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności przedsiębiorstwa.

Zważywszy na to, że przedmiotem aportu będą działy przedsiębiorstwa spełniające definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (zgodnie z argumentacją przedstawioną w niniejszym wniosku o interpretację), przedmiotowe transakcje nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, transakcja wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w zamian za udziały w Nowej Spółce 1 i Nowej Spółce 2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4:

Zgodnie z art. 91 ust 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta kwoty podatku naliczonego określona w ust 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W świetle powyższego przepisu należy uznać, iż przyjmujący aport jest beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego, jeżeli w wyniku aportu uległo zmianie przeznaczenie otrzymanych przez nabywcę składników majątkowych stanowiących zapasy lub środki trwałe w szczególności w przypadku, gdy będą one użytkowane przez nabywcę do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT.

W związku z powyższym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdyby zmieniło się przeznaczenie przekazanych w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa składników majątku, np. na związany ze sprzedażą zwolnioną z VAT obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego VAT, będzie spoczywać na nabywcy danego składnika majątku, będącym nabywcą przedsiębiorstwa, na zasadach określonych w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa traktuje się jako niepodlegającą opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawcy, przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa wymaga jednak uznania, jak wskazuje art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wcześniej art. 5 (8) VI Dyrektywy), że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa jego nabywca jest traktowany jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Zgodnie bowiem z art. 19 Dyrektywy, w przypadku zbycia całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W ustawie o VAT, w art. 91 ust. 9 przewidziano takie następstwo prawne. Przepis ten bowiem stanowi, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, korekta (podatku naliczonego) określona w art. 91 ust. 1-8 tej ustawy jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższy przepis oznacza, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie skutkuje w sferze wcześniejszych odliczeń podatku dokonanych przez zbywcę, co pozostaje w zgodzie z zasadą neutralności. Powyższe oznacza, że jeżeli w chwili nabycia składników majątku, zbywcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na związek ze sprzedażą opodatkowaną, to należy uznać, że późniejsza sprzedaż przedsiębiorstwa nie zmienia prawa zbywcy do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników. Odmienna interpretacja, w ocenie Wnioskodawcy, podważałaby sens art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Oznacza to, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane przez zbywcę na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w związku z zakupami, które służyły mu do wykonywania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego, związanego z nabyciem składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących wkład w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od tych składników, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zostanie przeniesiony na nabywcę. Jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu tego pojęcia posiłkowo, w ramach wykładni systemowej, stosuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Istotne jest zatem aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Z powyższego wynika, że podstawowym wymogiem uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
   
   

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż została podjęta decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji działalności Wnioskodawcy, której celem jest przeniesienie do nowoutworzonych polskich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Nowa Spółka 1” – Zakład Wykładzin), wydzielonej części działalności zajmującej się produkcją oraz dystrybucją wykładzin podłogowych z PVC, akcesoriów i okładzin ściennych oraz („Nowa Spółka 2” – Centrum Energia i Media) wydzielonej części działalności zajmującej się działalnością pomocniczą w postaci dostarczania czynników energetycznych na potrzeby produkcyjne Wnioskodawcy w ramach potrzeb wewnętrznych oraz dla odbiorców zewnętrznych.

Zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań składający się na Zakład Wykładzin, jak i na Centrum Energia i Media, które mają być wniesione aportami do Nowej Spółki 1 i Nowej Spółki 2 są wyodrębnione w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Ponadto z wniosku wynika, iż obie zorganizowane części przedsiębiorstwa mogą potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służą obecnie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Przenosząc opisany we wniosku zespół składników majątku, które Wnioskodawca zamierza przenieść do „Nowej Spółki 1” „Nowej Spółki 2” na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę zbywane zespoły składników posiadają cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zatem wniesienie aportem wyodrębnionych w ramach Spółki, jako zorganizowane części przedsiębiorstwa, Zakładu Wykładzin do „Nowej Spółki 1” oraz Centrum Energia i Media do „Nowej Spółki 2” nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

W zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zauważyć należy co następuje:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

I tak, w ust. 1 tego artykułu postanowiono, że po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego (...).

Stosownie do ust. 2 i 2a powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca dokona wniesienia aportem zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to czynność ta nie będzie wiązać się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem korygowania podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu składników majątkowych wchodzących w ich skład, zaś obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od przekazanych w formie aportu składników majątkowych, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie przeniesiony na nabywcę.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę interpretacje przepisów prawa podatkowego niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz nie mają one mocy prawa powszechnie obowiązującego i dotyczą konkretnego stanu faktycznego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Końcowo zaznacza się, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.