INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem z siedzibą w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia kompleksowych usług operatorskich (telekomunikacyjnych) w oparciu o posiadaną sieć światłowodową.

W ramach prowadzonej działalności, oferuje ona pełen pakiet usług telekomunikacyjnych tylko dla innych operatorów („C”). Kontrahentami Wnioskodawca są więc przede wszystkim operatorzy sieci telefonii stacjonarnej i komórkowej, telewizji kablowej, providerzy internetowi oraz operatorzy nowoczesnych sieci światłowodowych.

Zainteresowany świadczy usługi klasy operatorskiej w oparciu o własną Ogólnopolską Sieć Światłowodową H. Obejmują one sprzedaż i dzierżawę rurociągu teletechnicznego i włókien światłowodowych, dzierżawę usług transmisji danych, dostępu do sieci Internet, kolokacji oraz usług nadzoru i serwisu sieci.

Infrastruktura Spółki obejmuje przy tym m.in. linie światłowodowe łączące największe w Polsce miasta, z odnogami do krajów sąsiednich, oraz kilkadziesiąt zawierających punkty dostępu obiektów kolokacyjnych - budynków i umiejscowionych w nich kontenerów, znajdujących się na trasie przebiegu linii światłowodowych - w których to obiektach znajdują się stojaki telekomunikacyjne. Na stojakach telekomunikacyjnych, wśród innej infrastruktury telekomunikacyjnej, znajdują się zakończenia wiązek światłowodów. Wnioskodawca udostępnia potrzebną do korzystania ze światłowodów powierzchnię kolokacyjną zarówno na własnych stojakach, jak i udostępnia powierzchnię pod instalację stojaków swoich klientów.

Przedmiotem świadczeń oferowanych przez Zainteresowanego, których dotyczy niniejsza sprawa, jest m.in. wydzierżawianie na rzecz kontrahentów (zarówno polskich, jak i zagranicznych) włókien światłowodowych (w formie umowy IRU -„Irrevocable Rights to Use” lub umów o podobnym charakterze) służących do transmisji danych oraz świadczenie usług kolokacyjnych w tzw. obiektach kolokacyjnych, tj. w budynkach i umiejscowionych w nich kontenerach Spółki leżących na trasie przebiegu linii światłowodu. Zarówno włókna światłowodowe, jak i obiekty kolokacyjne położone są na terytorium Polski.

Wnioskodawca zobowiązuje się wydzierżawiać wiązki włókien światłowodowych o określonych parametrach przepustowości na odcinkach opisanych w umowach przez określenie polskich miejscowości połączonych należącymi do niego światłowodami, w których znajdują się obiekty kolokacyjne (budynki i znajdujące się wewnątrz nich kontenery). Na Zainteresowanym spoczywa również wynikający z umowy obowiązek utrzymania wydzierżawionej części należących do niego światłowodów w należytym stanie (serwis światłowodu).

Z kolei świadczone przez Spółkę w związku z dzierżawą włókien światłowodowych usługi kolokacyjne obejmują m.in. zestaw następujących czynności:

1. najem powierzchni na stojakach kolokacyjnych (telekomunikacyjnych) lub powierzchni na stojaki kontrahentów w obiektach kolokacyjnych należących do niej, tj. w budynkach i znajdujących się w nich kontenerach oraz
2. usługi dodatkowe związane z kolokacją. Są to m.in. rezerwacja powierzchni w budynkach (lub znajdujących się w nich kontenerach) lub na znajdujących się wewnątrz tych budynków stojakach, nadzór Wnioskodawcy podczas wszystkich prac przeprowadzanych przez kontrahentów lub osoby działające na ich zlecenie w jego pomieszczeniach kolokacyjnych oraz gwarancja dostaw energii.
   
   

Po nawiązaniu kontaktów handlowych z kontrahentami, Zainteresowany i kontrahenci dookreślają szczegóły dotyczące poszczególnych wynajmowanych przez kontrahentów powierzchni (na stojakach lub na stojaki) i usług dodatkowych świadczonych przez Spółkę w ramach usług kolokacji. Przedmiot najmu w każdym przypadku znajduje się w określonych, znanych kontrahentom budynkach. Jest to albo (i) powierzchnia bezpośrednio w budynku, na której kontrahenci montują swoje stojaki albo (ii) powierzchnia na takie stojaki w kontenerze umiejscowionym w konkretnym budynku (iii) albo powierzchnia na stojakach Spółki zlokalizowanych w konkretnych, należących do niej budynkach lub w kontenerach umiejscowionych w tych budynkach.

W przypadku wynajmu powierzchni na stojaki płatności uzależnione są od wielkości wynajmowanej powierzchni. W sytuacji natomiast wynajmu miejsca na stojakach Wnioskodawcy wynagrodzenie uzależnione jest od ilości pojedynczych slotów (rzędów na stojaku), które on udostępnia. Zainteresowany pobiera również dodatkowe wynagrodzenie np. za nadzór, uzależnione od czasu poświęconego przez jego oddelegowanego pracownika do nadzoru.

Żadne z powyższych świadczeń oferowanych przez Spółkę w zakresie dzierżawy włókien światłowodowych i usług kolokacji nie polega na i nie skutkuje transmisją danych.

Kontrahentami Spółki są m.in. podmioty zagraniczne, podatnicy w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, nieposiadający w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia takiej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wszystkie wymienione w stanie faktycznym czynności świadczone przez Zainteresowanego na rzecz zagranicznych podatników powinny być traktowane jako usługi związane z nieruchomościami i w konsekwencji podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce, tj. w miejscu położenia nieruchomości, z którymi są one związane...

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wymienione w stanie faktycznym czynności świadczone przez niego na rzecz zagranicznych kontrahentów powinny być traktowane jako usługi związane z nieruchomościami i w konsekwencji podlegać opodatkowaniu VAT w miejscu położenia nieruchomości, z którymi są związane, czyli w Polsce, co wynika z art. 28e ustawy o VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie czynności opisane przez nią w stanie faktycznym, tj. świadczone przez nią usługi dzierżawy włókien światłowodowych położonych na terytorium Polski oraz usługi kolokacyjne, z uwagi na swój charakter powinny być traktowane jako usługi związane z nieruchomościami dla celów opodatkowania VAT.

Przy czym, w jej ocenie, to samo dotyczy również świadczeń pomocniczych wykonywanych przez nią w związku z tymi usługami, takich jak przykładowo serwis wydzierżawionego światłowodu, czy usługi dodatkowe związane z kolokacją (m.in. rezerwacja powierzchni w jej budynkach lub znajdujących się w nich kontenerach lub na znajdujących się wewnątrz tych budynków stojakach, jej nadzór podczas wszystkich prac przeprowadzanych przez kontrahentów lub osoby działające na ich zlecenie w należących do niej pomieszczeniach kolokacyjnych, gwarancja dostaw energii itp.).

Należy mieć bowiem na uwadze, że w chwili obecnej żadnych wątpliwości nie wzbudza już fakt, że w przypadku, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, świadczenia o charakterze pomocniczym (tak jak te wymienione w akapicie powyżej) powinny dzielić te same zasady opodatkowania co świadczenie główne (dzierżawa światłowodu i usługi kolokacyjne w analizowanym przypadku). Stanowisko takie jest obecnie szeroko akceptowane zarówno przez polskie sądy administracyjne, jak i organy podatkowe, jako ukształtowane w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), m.in. w wyrokach w sprawach C-349/96 pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise, C-41/04 pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV a Staatssecretaris van Financien oraz C-111/05 pomiędzy Aktiebolaget NN a Skatteverket.

Mając na uwadze powyższe, Zainteresowany wskazał, że zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przytoczony powyżej przepis stosuje się niezależnie od posiadania przez usługobiorcę statusu podatnika VAT oraz niezależnie od miejsca siedziby działalności gospodarczej czy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy i usługobiorcy. Oznacza to, że w przypadku ustalenia, że dane usługi są związane z nieruchomościami zawsze będą one opodatkowane w miejscu położenia tych nieruchomości.

Regulacja art. 28e ustawy o VAT, zawiera jedynie przykładowe wyliczenie usług, które uznaje się za związane z nieruchomościami. Wyliczenie to zostało rozszerzone od dnia 1 stycznia 2010 r. Nowelizacja ta, choć zdaniem J. Zubrzyckiego nie wprowadziła zasadniczej zmiany, z punktu widzenia zdarzeń opisanych w stanie faktycznym, wprowadziła ważne doprecyzowanie: „Istotnym jest jednak, że w przepisie tym, podobnie zresztą jak i w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, w brzmieniu nadanym dyrektywą 2008/8/WE z 12 lutego 2008 r., doprecyzowano zakres usług, które na pewno uznaje się za związane z nieruchomościami. Do usług tych przypisano - oprócz zaliczonych już do nich do końca 2009 r. expressis verbis usług świadczonych przez rzeczoznawców i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - usługi zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, tj. takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi oraz oddanie nieruchomości do użytkowania i używania (np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych o umów o podobnym charakterze). W przepisie tym wymienione zostały jedynie przykładowe świadczenia usług, które uznaje się za związane z nieruchomościami, a zatem zbiór tych usług ma charakter otwarty” (Janusz Zubrzycki, Leksykon VAT, Tom I, Wrocław 2012 r., s. 448 i 449, podkreślenia oryginalne).

Zaznaczenia wymaga, że w praktyce orzeczniczej usługi związane z nieruchomościami są rozumiane bardzo szeroko. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 17 stycznia 2011 r. (znak: ITPP2/443-1101/10/AP) dotyczącej miejsca świadczenia usług budowy linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych na terenie Irlandii uznał, że: „zamieszczony w tym przepisie katalog o charakterze otwartym wskazuje, iż wachlarz usług, które można zakwalifikować do związanych z nieruchomościami, jest bardzo szeroki. (...) Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi na terytorium Irlandii, przy pomocy zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych, zaklasyfikowane wg PKD do grupowania 4222 Z. Spółka (nie zakład) jest w Irlandii zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej i posiada irlandzki numer identyfikacji podatkowej. Odbiorcą ww. usług jest firma posiadająca siedzibę w Irlandii. Spółka dokonuje w Polsce zakupów służących wykonaniu działalności w Irlandii, w związku z którymi odlicza podatek naliczony. Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż usługi polegające na wykonywaniu czynności związanych z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych mają charakter usług związanych z nieruchomościami, o których mowa w art. 28e ustawy. Miejscem świadczenia tych usług jest - stosownie do treści tego przepisu miejsce położenia nieruchomości. W przedmiotowej sprawie usługi świadczone są na terytorium Irlandii, a zatem nieruchomość (nieruchomości), na których wykonywane są prace, znajduje się w tym kraju. Miejscem świadczenia i opodatkowania usług wykonywanych przez Spółkę (przy pomocy zakładu), zarejestrowaną w Irlandii, jest więc terytorium tego kraju, co oznacza, iż nie są one opodatkowane w Polsce”.

Do podobnych wniosków doszedł również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydając interpretację indywidualną z dnia 31 października 2011 r. (znak: IBPP3/443-857/11/IK). W tej sprawie pytanie zadał podatnik VAT mający siedzibę w Polsce, który podjął współpracę z kontrahentem unijnym, zidentyfikowanym dla potrzeb podatku VAT, polegającą na wykonywaniu usług na rzecz tego kontrahenta. Wnioskodawca wyjaśnił, że usługa wykonywana jest na rzecz producenta przemysłowych linii służących do hartowania materiałów. Praca miała być wykonywana dwuetapowo. Podczas pierwszego etapu u producenta - linia miała być złożona z części i przetestowana. Następnie, po rozmontowaniu, producent przewoził linię do nabywcy, a polski podatnik dokonywał montażu. Zakres usług nie obejmował prac związanych z instalacjami oświetleniowymi oraz wyposażeniem hal w inne instalacje takie jak: klimatyzacje czy obwody zasilania na stałe związane z nieruchomością. Podatnik nie wykonywał też żadnych prac związanych z kuciem, gipsowaniem i rozprowadzeniem kabli w ścianach. Zainstalowane linie były mobilne tzn., że w każdej chwili można było je rozmontować i ponownie zamontować w innym miejscu. Podatnik wskazał, że montaż odbywa się w Austrii, ale w perspektywie takie montaże będą prowadzone w Niemczech, Szwecji i Francji. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że: „immanentną cechą przedmiotowej usługi jest elektryczne podłączenie urządzeń i linii produkcyjnej służącej do hartowania stali. Urządzenia do hartowania stali, jak wskazał Wnioskodawca, są montowane na specjalnie przygotowanych fundamentach betonowych i składane w jedną całość, co rodzi ścisły związek z nieruchomością. Wnioskodawca otrzymując zlecenie od austriackiego kontrahenta ma wskazaną nieruchomość w postaci miejsca, w którym znajdują się urządzenia do hartowania stali. Bez posłużenia się nieruchomością nie może być bowiem mowy o zrealizowaniu przedmiotowej usługi, z czego wynika, iż usługa ta pozostaje w ścisłym związku z nieruchomością. Zatem bez znaczenia pozostaje fakt, iż Wnioskodawca nie wykonuje żadnych prac związanych z kuciem, gipsowaniem i rozprowadzaniem kabli w ścianach. Bowiem w doktrynie za usługi związane z nieruchomościami, obok przypadków wyraźnie wymienionych w komentowanym przepisie (art. 28e ustawy o VAT - przypis Spółki), uważa się także m.in.: usługi geodezyjne czy usługi notarialne (dotyczące sporządzenia umów przenoszących lub ustanawiających własność lub inne prawa do nieruchomości). Jednocześnie zaznacza się, że katalog usług związanych z nieruchomościami jest otwarty. Każda usługa, która dotyczy konkretnej nieruchomości, może być uznana za usługę związaną z nieruchomościami. W świetle powyższego wskazać należy, że miejscem świadczenia przedmiotowej usługi pozostającej w bezpośrednim związku z nieruchomością, tj. miejscem gdzie znajdują się urządzenia do hartowania stali położonych w Austrii, Niemczech, Szwecji i Francji świadczonej zarówno przez Wnioskodawcę i jego podwykonawców, jest miejsce położenia nieruchomości zgodnie z art. 28e ustawy o VAT. Tym samym w przedmiotowej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę i jego podwykonawców nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. O sposobie i warunkach opodatkowania tej usługi decydują przepisy obowiązujące w kraju, w którym położona jest nieruchomość”.

Stanowisko powyższe potwierdza też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 grudnia 2010 r. (znak: IPPP3-443-874/10-4/JF), dotycząca usług teletechnicznych (takich jak wymiana i instalacja okablowania strukturalnego, wykonanie i wyposażenie serwerowni) oraz dostawy towarów ściśle związanych z usługami teletechnicznymi. Czynności te miały być wykonywane na terenie polskich placówek dyplomatycznych. Usługi teletechniczne miały być poprzedzane wizją lokalną, na podstawie której miała zapadać decyzja o konieczności wykonania usług teletechnicznych i zakresie prac nimi objętych. Organ wyjaśnił, że: „Jak wynika z opisu sprawy świadczone przez Wnioskodawcę (i przez zleceniobiorców na rzecz Wnioskodawcy) zarówno usługi teletechniczne i roboty budowlane jak i usługa „wizji lokalnej” faktycznie wykonywane są w konkretnych nieruchomościach położonych w różnych krajach poza terytorium kraju - do tego miejsca wyjeżdżają osoby usługi te wykonujące, tam odbywają się oględziny i inwentaryzacja oraz fotografie a także roboty budowlane i montażowe. Zasada opodatkowania usług związanych z nieruchomością w miejscu położenia nieruchomości ma zastosowanie, gdy usługę można przyporządkować do konkretnego miejsca, którego położenie jest możliwe do zlokalizowania. Jeśli zatem usługa świadczona przez Wnioskodawcę dotyczy konkretnej nieruchomości, wówczas jest opodatkowana na terytorium położenia tej nieruchomości. (...) Zatem, stosownie do art. 28e ustawy, miejscem opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz polskich placówek dyplomatycznych i Ministerstwa Spraw Zagranicznych usług teletechnicznych i robót budowlanych oraz „wizji lokalnej” jako związanych z nieruchomościami będzie terytorium kraju położenia nieruchomości. W związku z powyższym, świadczone usługi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki obowiązującej na terytorium Polski”.

Twierdzenia Spółki znajdują uzasadnienie także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 grudnia 2010 r. (znak: IBPP2/443-714/10/RSz). Wniosek o interpretację złożył podatnik specjalizujący się m.in. w realizacji prac budowlano montażowych w zakresie przesyłowych obiektów liniowych rurociągów, linii elektroenergetycznych, elektrotrakcyjnych i telekomunikacyjnych. Podatnik zawarł umowę z kontrahentem z Niemiec, która obejmowała prace na terenie Polski. Prace montażowe miały być wykonywane w halach produkcyjnych w budynkach trwale z gruntem związanych. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że prace te są związane z nieruchomościami, w których są wykonywane i przez to powinny być opodatkowane w Polsce: „Linia produkcyjna i urządzenia są faktycznie związane z nieruchomością, w której się one znajdują na stałe i zapewniają jej prawidłowe funkcjonowanie. Ich rozmiar, funkcje, czas jaki jest potrzebny na zmontowanie (montaż odbywa się etapami) powoduje, iż zmontowana linia produkcyjna i urządzenia w zasadzie nie mogą zostać przeniesione poza nieruchomość, w której zostały zainstalowane. Zatem w ocenie tut. organu opisane przez Wnioskodawcę usługi należy uznać za usługi związane z nieruchomością. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę, dotyczące opisanych urządzeń i konstrukcji, wykonywane w halach produkcyjnych w budynkach trwale związanych z gruntem, zlecone Wnioskodawcy przez niemiecką firmę mają charakter usług związanych z nieruchomością i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy o VAT. W związku z powyższym, miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania, opisanych we wniosku, usług jest miejsce położenia nieruchomości, według stawki właściwej dla tego rodzaju usług na terytorium Polski, a więc stawką 22%”.

Identyczne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2010 r. (znak: ITPP2/443-387/10/AP). Sprawa dotyczyła udostępnienia kontrahentowi z Niemiec, zarejestrowanemu jako podatnik VAT UE, powierzchni placu na terenie zakładu znajdującego się w Polsce. Organ potwierdził, że: „ustawodawca szeroko potraktował usługi związane z nieruchomościami. Do zakresu tych usług zaliczył nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych na nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu (używaniu i użytkowaniu) nieruchomości. (...) Wobec powyższego, prawidłowe jest wystawianie przez Spółkę faktur VAT ze stawką obowiązującą w Polsce dla tego typu usług, tj. 22%, a także wykazywanie tych transakcji w deklaracjach VAT-7 w pozycjach właściwych dla świadczenia usług na terytorium kraju”.

Szerokie rozumienie pojęcia usługi związanej z nieruchomościami zaprezentował również TSUE w wyroku z dnia 7 września 2006 r. w sprawie C-166/05 (Heger Rudi). ETS uznał, że: „Przeniesienie praw do dokonywania połowów w formie odpłatnej cesji zezwoleń na dokonywanie połowów stanowi świadczenie usług związanych z nieruchomościami w rozumieniu art. 9 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku”. Sprawa dotyczyła sprzedaży praw do łowienia ryb w pewnych okresach roku na pewnych, określonych odcinkach rzeki Gmundner Traun w Austrii. TS UE stwierdził, że jedną z podstawowych cech charakterystycznych nieruchomości jest połączenie z konkretnym fragmentem powierzchni ziemi. W związku z tym, przyjął, że fragment gruntu, który jest w sposób stały wytyczony, nawet jeżeli znajduje się pod wodą, może być uznany za nieruchomość w rozumieniu omawianego przepisu.

Z kolei sprzedaż praw do połowu umożliwia ich wykorzystanie w odniesieniu do bardzo konkretnego odcinka rzeki. Tym samym, fragmenty rzeki, do których odnoszą się prawa, muszą być uznane za nieruchomości. Orzeczenie to zachowuje aktualność również pod rządami nowej Dyrektywy VAT 2006/112/WE.

Przykładem kontynuacji myśli zawartej w tym orzeczeniu, oprócz przytoczonych interpretacji indywidualnych, może być również prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi (WSA) z dnia 21 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Łd 1343/11). Rozpatrywana przez sąd sprawa dotyczyła miejsca świadczenia usług związanych z utworzeniem i funkcjonowaniem centrum informatycznego. Polski podatnik („Podatnik”) zawarł umowę z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, zidentyfikowanym do celów VAT w innym państwie członkowskim. Przedmiotem umowy było wiele świadczeń, a wśród nich: najem określonego, znajdującego się w Polsce pomieszczenia, zobowiązanie Podatnika do wykonania pomieszczenia serwerowego o ściśle określonych w umowie parametrach oraz do zapewnienia bezpieczeństwa jego funkcjonowania. W ramach umowy Podatnik zobowiązał się również m.in. do przekazania uprawnionym pracownikom odpowiednich kart dostępu do pomieszczeń centrum informatycznego, wyrażania zgody na doprowadzenie łącz telekomunikacyjnych do centrum, informowania uprawnionych pracowników kontrahenta o przewidywanych przez Podatnika zdarzeniach i sytuacjach, które mogły mieć wpływ na jakość świadczonych usług. W przypadku stwierdzenia działania niezgodnego z uzgodnionymi parametrami, obowiązkiem Podatnika było niezwłocznie podjęcie działań zmierzających do przywrócenia uzgodnionych parametrów. W wyniku złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że przedmiotem umowy jest usługa kompleksowa, związana z nieruchomością. Kompleksowy charakter usługi był bezsporny. Organ nie zgodził się jedynie ze stanowiskiem Podatnika, że usługa powinna być opodatkowana w miejscu ustalonym na podstawie art. 28b ustawy o VAT. Podatnik, po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył interpretację do sądu, lecz WSA potwierdził prawidłowość stanowiska organu. WSA wskazał m.in., że „W ocenie Sądu złożoność konkretnej usługi opisanej we wniosku nie tylko nie wyklucza jej związku z konkretną nieruchomością, ale go potwierdza. Wszak czynności towarzyszące najmowi pomieszczenia, składające się na kompleksową usługę również dotyczą konkretnej nieruchomości. Spółka A zobowiązała się do wykonania pomieszczenia serwerowego w konkretnym pomieszczeniu, do utrzymywania stanu i warunków konkretnego pomieszczenia, do pełnienia nadzoru nad funkcjonowaniem infrastruktury wynajętego pomieszczenia, do zapewnienia bezpieczeństwa jego funkcjonowania, do wyrażenia zgody na doprowadzenie łącz telekomunikacyjnych do konkretnego pomieszczenia, do pełnienia nadzoru nad funkcjonowaniem miejsca styku łącz operatorów telekomunikacyjnych, które przekierowywane są do Centrum Informatycznego znajdującego się w konkretnym pomieszczeniu. Nie ma zatem znaczenia, że przy rozliczeniu odpłatności za świadczenie usługi określonej we wniosku, decydujące znaczenie miał, jak wywodzi Spółka, zakres czynności towarzyszących najmowi, określonych w § 9 umowy, wymagających specjalistycznej wiedzy i doświadczenia pracowników Spółki A, skoro również te czynności są związane z konkretnie zlokalizowaną nieruchomością. Wszak Spółka nie zobowiązała się do wykonywania tych różnych specjalistycznych czynności gdziekolwiek w Polsce, ale na konkretnie zlokalizowanej nieruchomości. Należy przypomnieć że dla określenie miejsca świadczenia usługi zgodnie z art. 28e u.p.t.u. konieczne jest powiązanie danej usługi z nieruchomością, z tym że przepis ten nie dotyczy zamkniętego katalogu usług, ale wszelkich usług mających związek z nieruchomością. Błędny i nieuzasadniony jest pogląd skarżącej Spółki, że tylko jeden element kompleksowej usługi (wynajęcie pomieszczenia) ma związek z nieruchomością. W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że celem umowy było stworzenie prawidłowo funkcjonującego centrum informatycznego, ale tu konieczne jest uzupełnienie, że chodziło o centrum informatyczne zlokalizowane na konkretnej nieruchomości”.

Uwzględniając zatem powyższe oraz fakt, że:

1. przedmiotem świadczenia Wnioskodawcy jest dzierżawa sieci włókien światłowodowych, które są położone na terytorium Polski oraz
2. świadczenie usług kolokacyjnych opisanych w stanie faktycznym w tzw. obiektach kolokacyjnych, tj. w położonych w Polsce budynkach i umiejscowionych w nich kontenerach Zainteresowanego leżących na trasie przebiegu linii światłowodu,
3. usługi te nie polegają na transmisji danych, co zdaniem Spółki wyklucza uznanie ich za usługi telekomunikacyjne

w jej ocenie, nie powinno być żadnych wątpliwości, że ze względu na związek tych usług z nieruchomościami położonymi w Polsce, usługi te dla celów opodatkowania VAT stanowią usługi związane z nieruchomościami i jako takie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

W przypadku więc świadczenia przedmiotowych usług na rzecz zagranicznych podatników, Wnioskodawca powinien wystawić na ich rzecz faktury z polskim VAT.

W związku z powyższym Zainteresowany stoi na stanowisku, że w świetle aktualnego brzmienia przepisu art. 28e ustawy o VAT oraz przytoczonych stanowisk organów podatkowych i sądów administracyjnych, miejscem świadczenia wykonywanych przez niego usług, o których mowa w stanie faktycznym, jest Polska, tj. miejsce położenia wszystkich nieruchomości, z którymi związane są świadczone usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.