POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 18.08.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące zaliczeniaw koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej pełnej kwoty brutto wierzytelności uznanej jako nieściągalna jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.08.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek poprawiono w dniu 30.08.2006 r.
Jak stanowi art. 14 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika,płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach,w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 § 2 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następujew drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku: Pan R. jest wspólnikiem spółki cywilnej „...", K., ul... Firma prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu szkoleń, konsultacji wdrożeniowych z zakresu jakości oraz sprzedaży oprogramowania wspomagającego zarządzanie jakością. W 2003 roku firma uzyskała zamówienie na szkolenia i konsultacje z firmy „...." Sp.z o.o. z M. Szkolenia i konsultacje odbyły się zgodnie z zamówieniem, wystawiono faktury za wykonane usługi i zgodnie z obowiązującymi przepisami zostały od tych faktur odprowadzone podatki: zarówno podatek VAT jak i podatek dochodowy. Przez dwa lata firma „..." próbowała upomnieniami odzyskać należności za te faktury, aż w grudniu 2005 roku wniosła sprawę do Sądu Rejonowego w Nowym Sączu i w dniu 25.07.2006 r. uzyskała postanowienie Komornika Sądowego o umorzeniu postępowania egzekucyjnegow całości na podstawie art. 824 § 1p. 3 kpc., gdyż w trakcie postępowania egzekucyjnego okazało się, że przedsiębiorstwo zostało zlikwidowane, a egzekucja z ruchomości jest całkowicie bezskuteczna.

W związku z powyższym Podatnik skierował następujące zapytanie: czy ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów pełnej kwoty brutto (czyli netto i podatek VAT) wierzytelności uznanej jako nieściągalna. Zdaniem pytającego na mocy art. 23 ust. 1 pkt. 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) ma On takie prawo.

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy powołanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 22 cytowanej ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W przepisie art. 23 ust. 1 pkt. 20 ustawodawca wskazał, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne,z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Jednocześnie w tym miejscu należy podkreślić, iż istotne znaczenie dla podatku dochodowego ma szybkość z jaką podmiot podejmuje działania w celu odzyskania swoich należności. Ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt. 17 ww. ustawy wykluczył bowiem z kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisane jako przedawnione, tj. takie, które na skutek upływu czasu nie mogą być wyegzekwowane z majątku dłużnika(zgodnie z art. 554 k.c., roszczeniaz tytułu sprzedaży towarów, dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy, przedawniają się z upływem 2 lat). Zgodnie z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku, wynika, iż nie nastąpiło przedawnienie wierzytelności, gdyż firmaw dniu 28.04.2005 r. wniosła pozew w postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego w Nowym Sączu, Wydział V Gospodarczy.
Zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami wierzytelności nieściągalne można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy zostaną spełnione następujące warunki:
1) wierzytelność ta została uprzednio zarachowana jako przychód należny w myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2) nieściągalność tej wierzytelności została uprawdopodobniona.
W myśl art. 23 ust. 2 ww. ustawy za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt. 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana - postanowieniemo nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego.
Jak z powyższego wynika postanowienie Komornika Sądowego z dnia 25.07.2006 r. umarzające postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji jest dokumentem wymienionym w art. 23 ust. 2 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które uprawnia podatnika do zaliczenia wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodów w kwocie netto (czyli brutto minus podatek VAT) pod warunkiem, że przedmiotowa wierzytelność została zarachowana jako przychód należny. Art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie precyzuje, iż u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT) za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (VAT) - czyli kwotę netto. Natomiast kwota podatku VAT nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodu. Nadmienia się nadto, że dla podatnika podatku od towarówi usług, tylko w przypadku gdy wierzytelność odnosić się będzie do towarów czy usług nie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub opodatkowanych stawką „0" przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie odpowiadał kwocie wierzytelności.W związku z tym Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik nie podziela stanowiska podatnika, iż ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnej w pełnej kwocie brutto tj. netto plus podatek VAT.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji,w trybie określonym w § 5.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.