P o s t a n o w i e n i e

Działając na podstawie art. 216 § 1, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005r Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko strony odnośnie pytania 5 i 6 za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 31.10.2006r (data wpływu do Urzędu 03.11.2006r) zwróciła się Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r – Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2005 r. Nr 8, poz.60 z póżn. zm.) naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik składając zapytanie do właściwego urzędu zgodnie z art.14a § 2 w/w ustawy jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 05.06.2006r wspólnie z mężem zakupiła Pani lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem gospodarczym i garażem. W/w lokal został zakupiony z myślą o wynajmowaniu. Obecnie jest Pani w trakcie uzgadniania treści umowy najmu. W związku z powyższym we wniosku stawia Pani pytanie:

Nr 5 we wnioskuCzy można czynsz płacony w trakcie przygotowania mieszkania do wynajmu, czy czasu samego wynajmowania lokalu zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

Stanowisko strony: Czynsz płacony w trakcie przygotowania mieszkania do wynajmu zaliczyć można do kosztów uzyskania przychodu.

Nr 6 we wnioskuCzy podstawą odliczenia kosztów wyposażenia musi być faktura VAT, czy wystarczy paragon fiskalny?

Stanowisko strony: Paragon fiskalny możne stanowić podstawę do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer stwierdza, co następuje:

Artykuł 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wymienia najem jako odrębne źródło przychodu. Dochodem z tego źródła jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy (definicja obowiązująca od 01.01.2007r). W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo – skutkowego między danym wydatkiem, a uzyskanym przychodem. Poza tym, celem ponoszonego kosztu powinno być osiągnięcie przychodu i jednocześnie przedmiotowy wydatek nie może znajdować się na liście wydatków wymienionych w art. 23 ustawy.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się zasadę, iż przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy przypadek poza wyraźnie wskazanymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalnym działaniem zmierzającym do osiągnięcia przychodów.

Tutejszy organ podatkowy podziela Pani stanowisko w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu płaconego w trakcie przygotowania mieszkania do wynajmu oraz w czasie wynajmowania lokalu, pod warunkiem że to wynajmujący jest zobowiązany do ich ponoszenia. Jak wynika z wniosku zakupiony przez Panią lokal został przeznaczony do ciągłego wynajmu. W opisanej sytuacji, gdy podatnik osiąga w sposób ciągły przychody z najmu lokalu mieszkalnego przeznaczonego na wynajem, to ma prawo obniżyć podstawę opodatkowania o koszty uzyskania przychodu (opłaty stałe) również za okres nie wynajmowania lokalu. Są to tzw. koszty pośrednie, poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów (dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów) tak, aby źródło przynosiło przychody także w przyszłości – art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustosunkowując się do pytania Nr 6 postawionego przez Panią we wniosku, dotyczącego udokumentowania wydatków poniesionych w związku z zakupem wyposażenia do wynajmowanego mieszkania, tutejszy organ podatkowy informuje, że ustawodawca nie nakłada na wynajmujących szczególnych wymogów w zakresie dokumentowania wydatków uznawanych za koszty uzyskania przychodów z najmu. W związku z tym za ich udokumentowanie należy przyjąć każdy dokument, z którego będzie wynikał fakt poniesienia i związek z uzyskanym przychodem, np. Paragony, pokwitowania, dowody opłaty, faktury, rachunki itp.

Reasumując, mając powyższe na uwadze Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego uznaje stanowisko strony odnośnie pytania 5 i 6 za prawidłowe.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer informuje, iż niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika , inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacja podatkowa przysługuje prawo złożenia zażalenia. Zażalenie składa się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia /art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej/ za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego.

Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej – czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.